Syndicatie / distributie, belasting- en leveranciersprestatierisico

In een recent artikel gaf ik een overzicht van het onderwerp risico op grondstoffenmarkten. In dat stuk beschreef ik het verschil tussen beoordeelde en niet-beoordeelde risico's. Dat stuk gaf het uitzicht vanaf 30.000 voet. Dit aanbod is een voortzetting van de serie die het risico op een granulaire basis onderzoekt. Dit artikel zal zich richten op drie andere belangrijke risico's in de wereld van grondstoffen: syndicatie / distributie, belasting en leverancierprestatierisico's.

Deze kwesties vormen ernstige economische risico's voor deelnemers aan de grondstoffenmarkten over de hele wereld.

Syndicatie / distributie is het risico van het behouden van een te grote kredietblootstelling aan een tegenpartij door het onvermogen om voldoende kredietrisico te syndiceren. Dit risico is vaak een functie van timing. Overweeg of Lehman Brothers in 2008 een grote financieringsovereenkomst met een goud- of kopermijn of een olieproducent heeft gesloten en dat zij de deal niet konden syndiceren of verdelen aan andere financiële instellingen of financiers, omdat de timing samenviel met hun faillissement. Wanneer een bank of financiële instelling de lead manager voor een financieringsovereenkomst wordt, onderhandelen zij over voorwaarden en zodra de deal is overeengekomen, gaan zij naar de markt om het risico te syndiceren en het risico aan andere partijen te verdelen. In het geval van Lehman, als ze lead manager waren voor een deal net voor de problemen die ze tegenkwamen, hadden ze misschien niet in staat geweest om het risico te syndiceren.

In dat geval zou het volledige risico bij een failliete tegenpartij zijn geëindigd. Het syndicatie / distributierisico is dus een timingrisico dat de lead manager niet in staat is om de noodzakelijke financiering op te halen en het risico weg te spreiden van zijn eigen balans.

Fiscaal risico is dat het belastingstelsel van een land een contract of positie negatief zal beïnvloeden.

De grondstoffenhandel is een internationale onderneming. Terwijl de consumptie van grondstoffen overal ter wereld plaatsvindt, is de productie lokaal. Er zijn bepaalde gebieden in de wereld waar reserves van mineralen of land zijn die geschikt zijn voor het verbouwen van landbouwproducten zoals maïs, sojabonen en tarwe bijvoorbeeld. Daarom komt het belastingbeleid in landen over de hele wereld in het spel als het gaat om de productiezijde van de grondstoffensector. Vaak vielen onderhandeling en overeenstemming over langlopende commodity-financieringsovereenkomsten onder het dan geldende belastingregime. Als dat regime plotseling verandert, verandert dit de voorwaarden en de economie van bestaande overeenkomsten. Een voorbeeld hiervan is het minerale exportverbod in 2014 door de Indonesische overheid. Die regering veranderde het beleid en verbood of legde hoge tarieven op de minerale export van bepaalde grondstoffen zoals koper en nikkel. Dit beïnvloedde de goederenstroom en de langetermijnregelingen om mijn productieplaats in dat land te kopen of te mijnen.Een koperproduct op lange termijn dat eigendom was van een internationaal mijnbouwbedrijf werd een bron van zorg. Wijzigingen in het overheidsbeleid, ongeacht of deze gebaseerd zijn op belastingen of op basis van een ander beleid, kunnen van invloed zijn op vaste overeenkomsten en een risico vormen voor tegenpartijen, met name wat betreft langetermijnovereenkomsten.

Het prestatie-risico van de leverancier is het risico dat een leverancier niet presteert in een commodity-transactie. In veel overeenkomsten spelen derden een belangrijke, soms een dwingende rol bij de succesvolle uitvoering van de deal. Denk bijvoorbeeld aan een diepzee-boorolieproject. De financiering en productie zijn vaak sterk afhankelijk van een externe partij, een bedrijf in olieservices. Deze leveranciers spelen een sleutelrol in het succes of falen van het project, dat is de ultieme extractie en het vastleggen van de grondstof. Als de verkoper, in dit geval het bedrijf dat oliediensten contracteert om de productie uit te voeren, faalt, kan het hele project een ramp worden. We zagen dit terug in 2010 toen de BP-olieramp in de Golf van Mexico plaatsvond. Hoewel de verantwoordelijkheid uiteindelijk op BP viel voor de lekkage, speelden leveranciers in de olie-dienstenindustrie, Transocean en Halliburton een belangrijke rol in de fouten en problemen die de oorzaak waren van de lekkage.

Syndicatie- / distributie-, belasting- en leveranciersprestatierisico's zijn belangrijke overwegingen in de wereld van fysieke grondstoffenproductie en handel.