Tarieven: definitie, voorbeelden, voordelen en nadelen

Definitie: Tarieven zijn douanekosten die overheden heffen op geïmporteerde goederen. De belasting is een percentage van de totale kosten van het product, inclusief vracht en verzekering. Het verhoogt de prijs van de import. Dat geeft een voordeel aan binnenlandse producten binnen dezelfde markt. Tarieven vormen een belemmering voor internationale handel. Ze worden gebruikt om een ​​binnenlandse industrie te beschermen. Tarieven zijn ook bekend als douane, invoerrechten of invoerrechten.

Ze kunnen worden geheven bij export, maar dat is zeer zeldzaam.

Gemiddeld zijn de tarieven ongeveer 5 procent. Landen hanteren verschillende tarieven, afhankelijk van de sector die ze beschermen. Ze brengen ook verkoopbelastingen, lokale belastingen en extra douanekosten in rekening. Overheden verzamelen dit op het moment van inklaring.

Landen zien af ​​van tarieven wanneer ze vrijhandelsovereenkomsten met elkaar hebben gesloten. De Verenigde Staten hebben handelsovereenkomsten met meer dan 20 landen. Bedrijven moeten zich richten op export naar deze landen. Dat is een goede strategie voor markttoegang. Die klanten betalen minder voor U. S.-export omdat ze vrij van rechten zijn. (Bron: "Tarieven en invoerrechten," Export. Gov.)

Voors en tegens

U. S.-beleidsmakers gaan heen en weer over de vraag of de tarieven goed zijn of niet. Wanneer een binnenlandse industrie zich bedreigd voelt, vraagt ​​het het Congres de import van buitenlandse concurrenten te belasten. Het helpt die industrie, die vaak meer banen creëert.

Dat helpt werknemers. Maar het verhoogt ook de invoerprijzen. Tarieven dwingen altijd een afweging tussen industrie en consumenten.

Een ander nadeel van tarieven is dat andere landen meestal represaillemaatregelen nemen. Ze verhogen de tarieven op vergelijkbare producten om hun eigen binnenlandse industrieën te beschermen. Dat leidt tot een neerwaartse economische spiraal, zoals tijdens de Grote Depressie van 1929.

Voorbeelden

Deze voorbeelden van Amerikaanse tarieven illustreren hoe deze invoerbelastingen werken. Ze benadrukken hun voor- en nadelen doorheen de geschiedenis.

Geharmoniseerd tariefschema. De HTS vermeldt de specifieke tarieven voor alle 99 categorieën van Amerikaanse importen. Het is "geharmoniseerd" omdat het gebaseerd is op het internationale geharmoniseerde systeem. Dat beschrijft de meeste handelsgoederen van de wereld. De International Trade Commission publiceert de Schedule. Het Amerikaanse Congres stelt de tarieven vast.

De HTS is een gids. De US Customs and Border Protection (of het douanekantoor in het buitenland) is de uiteindelijke autoriteit die het tarief bepaalt. Het is het enige bureau dat juridisch advies kan geven. Het helpt ook bij het bepalen van de classificatie van uw import. Voor meer informatie over het schema gaat u naar U. S. ITC.

Tarief Smoot-Hawley . In juni 1930 bracht de Smoot-Hawley-wet al hoge tarieven voor de invoer van landbouwproducten.Het doel was om de boeren van de VS te steunen die door de Stof Bowl werden verwoest. De hoge voedselprijzen die hieruit voortvloeien treffen Amerikanen die al last hadden van de Grote Depressie. Het dwong ook andere landen tot represailles met hun eigen protectionisme. Als gevolg hiervan daalde de wereldhandel met 65 procent. (Bron: "Foreign Trade Zone," The Balance.)

Fordney-McCumber Tariff. Het Congres legde dit tarief in 1922 op aan geïmporteerde producten, vooral landbouw. Het reageerde op een overvloed aan landbouwproducten. Tijdens de Eerste Wereldoorlog konden Europese boeren niet produceren. Andere landen hebben hun voedselvoorziening vervangen. Toen de Europese boeren weer in productie gingen, verhoogde het de voedselvoorziening boven de wereldwijde vraag. Toen de prijzen daalden, klaagden de Amerikaanse boeren.

Tarief van gruwel. Op 22 april 1828, de federale overheid geheven tarieven op de meeste invoer. Het is ontworpen om Noordoost-fabrikanten te beschermen. In plaats daarvan deed het het zuiden pijn. Dat komt omdat het twee dingen heeft gedaan door de prijzen bij invoer te verhogen. Ten eerste verhoogde het de kosten voor de meeste goederen. Dat deed het agrarische Zuid het meest pijn.

Ten tweede verminderde het de handel met Engeland, de belangrijkste koper van katoen in het zuiden. Toen Britse bedrijven niet konden concurreren met New England-fabrikanten, kochten ze minder katoen.

Als gevolg daarvan stegen de kosten van het Zuiden en daalde het inkomen. Daarom noemden zuiderlingen dit tarief een gruwel.

Gevoelens waren zo intens dat het Andrew Jackson tot president heeft doen kiezen. Hij versloeg John Quincy Adams, die het tarief had goedgekeurd. Het leidde ook vice-president John C. Calhoun uit South Carolina om anoniem de South Carolina-tentoonstelling en -protest op te stellen. Dit zei dat staten het recht moeten hebben om federale wetten die ze niet leuk vonden, teniet te doen. In feite heeft de wetgevende macht in South Carolina het tarief in november 1832 geannuleerd. Dat creëerde een constitutionele crisis over de rechten van staten. South Carolina steunde in januari 1833, maar de spanningen bleven hoog, wat misschien bijdroeg tot de oorzaken van de burgeroorlog. (Bronnen: Martin Kelly, "Tariff of Abominations," ThoughtCo. "History and Archives," US House of Representatives.)

Ook bekend als c ustombelasting, douanetarief, handelsbelasting, invoerbelasting en handelsbelemmering .