Geheimen van het uitvoeren van een succesvolle retailbedrijf

Ik hou van een goede kapsel. Niet alleen omdat ik koeler voel in deze belachelijk hete New York-zomer, maar omdat ik met mijn kapper, Nick, praat over kleine zaken.

Nick's ongeveer 35, woont in dezelfde stad als ik, heeft een vrouw en twee jonge kinderen. Naast het snijden van haar bezit hij een Italiaanse ijsplaats in de stad die een instelling is zolang iemand zich kan onthouden. Het is een geweldig bedrijf. De bruto marge op ices is ongeveer 90 procent en hij bezit het vrijstaande gebouw, dat van mei tot september geopend is.

Ik heb een paar dingen van Nick geleerd:

• Een eenvoudig bedrijf is niet hetzelfde als een makkelijk bedrijf. In de afgelopen week heeft Nick en zijn vrouw (die de schoolleer de rest van het jaar maar in de ijswinkel werken) in de zomer 60 kilometer naar Manhattan moeten rijden in de hitte om een ​​bakje vanillechocoladechips op te halen. Waarom de reis voor een bad maken? "Als ik de smaak niet heb, wil iemand dat ze niet terugkomen." (Herinnerde me aan het boek van Andy Grove, Only the Paranoid Survive.) Hoewel vrijwel iedereen terug zou komen, is dat een soort denken dat Nick in de gaten houdt.
• Altijd op zoek naar iets nieuws en winstgevend. Nick besteedt zijn eerste of twee tips elke ochtend bij Starbuck's volgende deur. "Ik ben een verslaafde," geeft hij toe. Zo heeft hij de laatste tijd gedacht dat de ijswinkel koffie moet verkopen. Ik vroeg hem waarom hij dat zou doen, omdat koffie zo'n product is, met Starbuck's 7-Eleven en Dunkin 'Donuts allemaal binnen twee minuten rijden.' Koffie kost bijna niets te maken en geeft mensen een andere reden om te rijden op regelmatige basis. " Als er niets anders is, is het een manier om mensen te denken over die nacht te hebben.

• Eigen denken is belangrijk. Nick vroeg me of ik naar de nieuwe deli in de stad was geweest, die gespecialiseerd is in sandwiches van Panini. Ik had het niet, hoewel het al langer dan een jaar geopend was. Nick gaat daar voor het ontbijt. Toen hij voor het eerst begon, bestelde hij een ei en kaas op een broodje. Zodra de eigenaar hem een ​​paar keer zag, zou hij zeggen: 'Jij had dat gisteren' en zou aanbevelingen doen om de bestelling op te geven (en de prijs te verhogen). Nick hield ervan om te worden verkocht, en bestelde al snel avontuurlijk uit het uitgebreide menu specials. En hij praat erover met me, dus ik ga voor lang daarheen. De man die de deli eigenaar bezit vier andere delis binnen een straal van vijf mijl. Nick vertraagde zijn haircutting om wat berekeningen te maken over het netto inkomen van de deli-eigenaar.

• Als uw bedrijf in de winkel staat, blijf een oogje op jeugdige werknemers. Terwijl we eten hadden, wees Nick erop dat de beste pizza in de stad vlak naast de panini was."Alles is fris, schoon en professioneel." En in tegenstelling tot enkele andere pizzeria's in de stad die een beetje ongedwongen zijn in hun dienst, schoonheid en volwassene toezicht, wordt deze plek "gerund door oudere jongens die voordelen zijn." Nick vertelde me dat hij een toeslag moet houden over tieners. Ze zijn goede werknemers, maar vergeet soms om de vriezer weer aan te zetten na het schoonmaken, dingen zoals dat. Wat mij deed aan een Baskin-Robbins winkel, mijn broer werkte toen hij een tiener was. Ik herinner me niet dat iemand ooit voor ijs betaalt. De tieners gaf het gratis aan al hun vrienden, en de eigenaar was meestal MIA.
• Schommel niet. Goede zakenmensen zijn zeer voorzichtig met wat ze zeggen en aan wie. De barbershop Nick werkt in een paar jaar geleden verkocht door eigenaars die er 40 jaar zouden zijn. Ze hadden één kapper die er van hield om het op te roepen - over iedereen en iedereen, aan klanten en andere medewerkers schreeuwen. De eigenaren konden hem niet staan, maar ze bleven 15 jaar lang omdat hij een geweldige kapper was. Toen ze klaar waren om te verkopen, werd de chabberige kapper uitgesneden en de winkel werd verkocht aan een andere exploitant. Ouch.