De voor- en nadelen van speculatie in grondstofvoorwaar den

De rol van de speculant op de grondstoffenmarkten heeft altijd tot veel vermoedens geleid door markttoezichthouders, beleidsmakers en zelfs andere marktdeelnemers. Ik herinner me dat ik een paar jaar geleden op Delta Airlines had gevlogen en een artikel las in het luchtvaartmagazine geschreven door Delta's CEO. Op dat moment waren de olieprijzen op dat moment ten noorden van $ 100. De CEO van de luchtvaartmaatschappij schreef dat hoge olieprijzen het gevolg waren van speculanten die de olieprijs verhoogden om papierwinsten te maken ten koste van olieverbruikers, zoals Delta.

Hij riep op tot beleidsmakers en regelgevers om iets aan het probleem te doen, zoals hij het zag. Terwijl ik op de vlucht zat en de woorden van de CEO overpeinsde, besefte ik dat veel mensen die geen goed begrip van de markten hebben, zijn mening delen. De woordspeculator heeft een negatieve connotatie. Wat het artikel echter niet benadrukte, is dat een speculant net zo snel een tekort zal hebben als lang en dat de speculant uiteindelijk een positie moet sluiten door om te keren en het tegenovergestelde te doen. Daarom heeft deze groep marktdeelnemers op de lange termijn een zero-sum-effect op de markten.

Speculanten

In de wereld van grondstoffen is een speculant een partij die doorgaans niet met de feitelijke fysieke grondstof omgaat, maar een financiële positie (lang of kort) neemt met de verwachting van winst van een verplaats in de prijs van het activum. Speculanten hebben de neiging om hun huiswerk te maken. Ze volgen en analyseren constant de fundamentele en technische factoren die van invloed zijn op de markten waarin ze handelen.

Er zijn verschillende vormen van speculatie. Een marktmaker, een partij die te allen tijde een bied- en laatprijs laat zien, is een speculant die veronderstelt dat het maken van een bidirectionele prijs de mogelijkheid biedt om te profiteren of de spread te maken tussen de koopprijs en de verkoopprijs. Een investeerder in grondstoffenproductie is een speculant.

Denk aan het geval van een goudmijn die miljoenen in een mijn laat zinken met de hoop goud te winnen tegen een prijs die lager is dan de marktprijs. Die belegger is zeker een speculant, speculeerend dat de investering een positief rendement zal opleveren. Ten slotte lijkt een gepatenteerde handelaar die het waarschijnlijke doelwit van de toorn van de Delta-CEO was, tegen lage prijzen te kopen en tegen hoge prijzen te verkopen in een groot aantal activa, waaronder grondstoffen.

De speculator brengt wel iets belangrijks naar de tafel in grondstoffen. We moeten onthouden dat grondstoffenproducenten moeten verkopen en dat consumenten moeten kopen. Vaak willen die producenten echter niet noodzakelijkerwijs verkopen op tijdstippen of prijzen die samenvallen met het moment waarop consumenten willen kopen. De aanwezigheid van de speculant in de markt overbrugt deze kloof vaak. De speculant voegt liquiditeiten toe aan markten.

Het interessante aan het voortdurende debat over de voors en tegens van speculatie is dat degenen die voorstander zijn van een beteugeling van speculatieve activiteit op de grondstoffenmarkten het meest vocaal zijn tijdens bullmarkten wanneer de prijzen stijgen. Als de CEO van Delta beweren ze dat speculanten grondstoffen duurder maken voor de uiteindelijke koper, de consument, door de prijzen nog hoger te duwen. Wanneer de prijzen echter lager worden, is de speculatieve aanwezigheid op de markten net zo sterk.

Naarmate de prijzen dalen, kan speculatieve activiteit de prijzen tijdelijk nog verder verlagen, wat de consumenten daadwerkelijk ten goede komt ten koste van de producenten.

De rol van de speculant op grondstoffenmarkten is verkeerd begrepen. In een perfecte wereld waar grondstoffenproducenten zich te allen tijde rechtstreeks aan basisgebruikers konden verkopen, zouden speculanten niet nodig zijn. Echter, de wereld die verre van een perfecte plek is. Speculanten voegen liquiditeit toe aan markten en zolang ze binnen regulerende regels blijven, brengen deze deelnemers veel naar warenmarkten. De liquiditeit die door speculanten wordt geboden, dient om de markten te vetten, waardoor ze voor alle partijen efficiënt werken.

Het debat over de rol van speculanten in markten zal onverminderd doorgaan. Het is belangrijk om te begrijpen dat de effectieve werking van moderne markten afhankelijk is van deze groep marktdeelnemers.

Immers, zonder liquiditeit zal iedereen, zowel producenten als consumenten, in de loop van de tijd te maken krijgen met hogere kosten.