Eigendom fiscale mythen, misvattingen en termen

Het ministerie van Belasting en Financiën van New York heeft een aantal gemeenschappelijke belastinghechtenissen genoemd die overal op onroerendgoedbelasting van toepassing zijn. Hier zijn de feiten over deze gemeenschappelijke belastingmijten en misverstanden.

Myth # 1: Beoordelaars bepalen vastgoedbelasting

Valse. Beoordelaars bepalen de marktwaarde van een woning. Deze beoordeling van de marktwaarde wordt vermenigvuldigd met het belastingtarief om de werkelijke hoeveelheid vastgoedbelasting op een vastgoedbelastingrekening op te lossen.

Belastingtarieven worden doorgaans bepaald door de lokale overheid, zoals stadswetgevers, provinciale wetgevers, schoolrechters, enz.

Myth # 2: De belastingen zijn hoog vanwege de evaluaties

Dit kan waar zijn, maar beoordelingen zijn slechts een deel van de foto. Een hoge beoordeling kan bijdragen tot hoge vastgoedbelastingen, maar de belastingtarief is wat echt bepalend is voor het bedrag van de belasting op uw vastgoedbelastingrekening. U kunt een lage beoordeling hebben, maar als die lage beoordeling onderhevig is aan een hoog belastingtarief, heb je een hoge belastingheffing op onroerend goed.

Uiteraard is uw beoordeling echter meestal het enige onderdeel van uw onroerendgoedbelastingrekening, waarover u over de bevoegdheid beschikt Aangezien de beoordelingen enigszins subjectief zijn, hebben de meeste locaties procedures die u toelaten om uw beoordeling aan te pakken als u het te hoog of niet tegen marktwaarde vindt.

Raadpleeg bij het kantoor van uw lokale beoordelaar hoe u een beroep moet indienen.

Myth # 3: Staten verzamelen teveel geld door eigendomsbelasting of eigendomsbelastingen zijn hoog vanwege de tekortkomingen van de overheidsschulden.

Belastingen op onroerend goed zijn de belangrijkste bron van inkomsten voor lokale overheden en schooldistricten , niet de staat.

Volgens het belastingbeleidcentrum krijgen staten minder dan 2% van hun belastinginkomsten uit onroerendgoedbelasting. En veel staten ontvangen nul-belastinginkomsten uit onroerendgoedbelasting, waardoor plaatselijke instellingen en schooldistricten alle inkomsten in plaats daarvan hebben.

Noemde echter dat er geen omzetbelasting of inkomstenbelasting (of beide) ontbreekt, meestal afhankelijk zijn van onroerendgoedbelasting. Vermont, New Hampshire, Wyoming, Washington, Montana, Michigan en Arkansas krijgen iets meer dan 8% van hun belastinginkomsten uit onroerendgoedbelastingen. Sommige staten, waaronder Michigan, Vermont en New Hampshire hebben speciale state vastgoedbelastingheffingen vastgesteld om de financiering van openbare scholen te verhogen.

Bron: Belastingbeleid Centrum

Myth # 4: Equalisatiepercentages kunnen onterechte beoordelingen corrigeren

Equaliseringspercentages worden gedefinieerd als de verhouding van de totale beoordeelde waarde van eigenschappen in een gemeenschap naar de ware waarden van deze eigendom .

Equalisatieverhoudingen zijn gemeentelijke metingen die ervoor zorgen dat de evaluaties binnen de gehele gemeente dicht bij de marktwaarde liggen.Equalisatieverhoudingen kunnen ook gebruikt worden om ervoor te zorgen dat eigendomsbelasting, zoals openbare bibliotheekheffingen, die worden betaald door meerdere gemeenschappen, verdeeld zijn in verhouding tot de totale marktwaarde voor elke gemeenschap.

Dit wordt bereikt door een zekere beoordeling van de marktwaardeverhoudingen voor alle gemeenten te eisen.

Deze mythe is onjuist. Equalization rates zijn niet bedoeld om individuele beoordelingen te corrigeren.

Myth # 5: Belastingtarieven zijn goede indicatoren van belastingverhogingen

Valse. Een vastgoedbelastingrekening bestaat uit twee factoren: de beoordeling van de waarde van het onroerend goed en de belastingtarief. Het belastingtarief kan toenemen, maar als eigendomswaarden vallen, ziet u mogelijk geen wijziging in uw vastgoedbelastingrekening. Ook zouden de belastingtarieven kunnen dalen, maar als huishoudelijke waarden aanzienlijk oplopen, kunnen de belastingrekeningen oplopen. De hoeveelheid vastgoedbelasting is afhankelijk van beide factoren.

Myth # 6: Assessment caps lagere vastgoedbelasting

Evaluatiekappen vereisen dat de beoordelingen niet meer dan een bepaald percentage per jaar stijgen. Met een assessment cap eigenschappen die stijgen in waarde sneller dan anderen kunnen worden onder-beoordeeld.

Dit kan gebeuren omdat de cap niet toelaat dat die woningen op hun echte waarde worden beoordeeld.

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat er aangepaste huizen zijn in een high-end wijk die sneller stijgen dan oudere woningen in een minder gewenst gebied van de stad. De high-end woningen stijgen per jaar met een waarde van 25% en de oudere woningen stijgen in waarde tegen 10% per jaar. De cap limit assessment stijgt tot 15% per jaar.

Deze cap zou voorkomen dat de high-end huizen worden beoordeeld tegen hun echte marktwaarde, terwijl de oudere huizen beoordeeld zouden worden tegen de volledige marktwaarde. Dit zou de eigenaars van de oudere huizen in de zak houden omdat de high-end huiseigenaren hun eerlijke aandeel niet betalen. Dit is natuurlijk niet altijd het geval, maar het is een mogelijke fout met beoordelingskaps.

Gemeenschappelijke vastgoedbelastingtermen

Belastingen op onroerend goed komen met veel jargon en zeef door het geheel kan uw hoofd draaien. Dus, om het makkelijker te maken hebben we een aantal algemene vastgoedbelastingtermen gedefinieerd in gewoon Engels. Voor een uitgebreide definitie klik op de onroerendgoedbelastingtermijn.

Abatement - vergiffenis van een schuld geheel of gedeeltelijk.

Ad Valorem Tax - een belasting op basis van waarde, zoals een vastgoedbelasting.

Schuldenvergoeding - De term die wordt gebruikt bij belastingen die in het lopende jaar zijn betaald, vertegenwoordigen de belastingen die verschuldigd zijn voor het vorige jaar.

Beoordeling / Beoordeling - het proces van het bepalen van de waarde van een onroerend goed voor belastingdoeleinden.

Circuit Breaker - eventuele belastingheffingen die de eigendomsbelasting voor bepaalde personen beperken of verminderen.

Vergelijkbare verkoopmethode - gebruik van verkoop van soortgelijke eigenschappen om de marktwaarde van een woning te schatten.

Equalization rate - een verhouding van de totale beoordeelde waarde voor eigenschappen in een gemeenschap op de ware marktwaarden van deze eigendom.

Homestead-aftrekking / vrijstelling - een vermindering van de beoordeling aan huiseigenaren die hun huizen als hun primaire woning gebruiken.

- een ander woord voor de belastingtarief, uitgedrukt in 1/1000 van een dollar (bekend als een molen).

Materiële eigendommen - andere vastgoed dan vastgoed dat kan worden gehouden en aangeraakt. Bijvoorbeeld een auto of kantoormeubilair. Sommige staten en steden betalen de waarde van materieel persoonlijk eigendom.

_{Bron: Mythen hoffelijkheid van de afdeling van Belasting en Financiën van New York}