Profiel van Kay Meredith, Biografie van Dressage Great

Kay is geboren in Wood County, West Virginia, dicht bij de Ohio River en over de rivier van Marietta, Ohio. Maar dit was mijlen en eeuwen weg van de sport die haar zelfs als een kind begroetelde. Na het zien van de film "Witte Hengsten van Wenen" leek de droom om deel te worden van die wereld zo mogelijk als vliegen naar de maan, die toen nog maar een droom voor NASA was.

Zelfs al wachtend op het 'leven' om te ontvouwen, over de ruwe voet van de Appalachianen, die bijna onthoofd raken wanneer ze een kloof naar een nabijgelegen gasput gooien en alleen gered door glijden naar de kant van het paard en grijpende greep van het zadelhoorn begon een geest van vastberadenheid te groeien.

Om niet te overtuigen van een houding van overleving wanneer het geconfronteerd wordt met de mogelijkheid van letsel en ontmijning!

Op dat moment nam haar paard naar de County Fair; concurreren in gymkhana-achtige bijeenkomsten waar concurreren in de eier- en lepelklasse belangrijk was bij het ontwikkelen van een gestage hand en stoel (aangezien de eieren RAW-niet gekookt waren) en wie wilde ei over het zadel hebben? Toch heeft de droom nooit vervaagd en helemaal gebogen voor leer over dit onbetrouwbare terrein geholpen om vertrouwd te zijn in het paard, vooral in gespannen situaties. Op dat moment zorgde haar betrouwbare westelijke zadel het vertrouwen dat later handig zou zijn als grote, grote bewegende paarden ver weg van huis rijden.

Later, toen haar vader Arabische paarden begon te bouwen, bouwde hij een ruwe maar veilige paardwagen en Kay, samen met haar twee jongere zussen, begon met Ohio te reizen om in erkende wedstrijden te laten zien. Deze shows werden een van de stepping stones die Kay in een wereld vol wonderlijke kansen zou lanceren; een wereld die ze zowel dramatisch zou veranderen en waarin ze zich snel zou onderscheiden.

- Het kan er niet beter dan dit zijn, "mompelt ze, en herinnert eraan dat ze met vrienden rond Wood County rijden, met Arabieren en Quarter Paarden concurreren." Wat een betere manier voor een meisje om opgroeien als ze absoluut weet dat haar leven met paarden zal zijn? '

In het proces van' opgroeien; 'afronding van de middelbare school; WV University voor een tijdje bijwonen: de fout stond in de huishoudkunde, ze zegt te lachen - alleen de tijd zou haar onder de juiste instructeurs en aanwijzingen zetten om te ontwikkelen in de sport die uiteindelijk haar obsessie zou worden: Dressuur. Met de oude wortels is dressuur eigenlijk de wetenschap van gemonteerde oorlogvoering wanneer gepantserde ridders de dominante oorlogsmachines waren - voor de tijd dat het kruit uiteindelijk betrouwbaar werd, wat betekent dat de munitie eerder de tegenstander zou raken dan de man die de gun.

In die tijd was het American Dressage Institute, gevestigd in het noordoosten, een van de eerste organisaties om dressuur op een serieus niveau te bevorderen. Dit werd uitgevoerd dichtbij Skidmore College, evenals de eerste racebaan in de Verenigde Staten dicht bij Saratoga Springs, NY. Op een van die sessies ontmoette Kay Ernst Bachinger, een renner en trainer van de prestigieuze Spaanse Rijschool in Wenen, Oostenrijk. Later kwam hij naar Meredith Manor School of Horsemanship, een school opgericht door Kay en haar toenmalige echtgenoot Ron.

In het begin van de jaren zeventig werd Kay uitgenodigd naar het Potomac Horse Center om een ​​drie weken kliniek bij te wonen met collega Bengt Ljungquist, een beroemde trainer uit Zweden, die later het Amerikaanse Dressage Team in de 1975 Pan-Am aan een gouden medaille leidde Spellen en een bronzen medaille op de Olympische Spelen van 1976 in Canada. Dit was een bekende school waar ze vaak voor lessen was gegaan om meer te leren over het basistrijden, inclusief een springen en een platte werk.

Het ontmoeten van de kolonel was een 'life-wisselaar' voor Kay.

Ze deed de volgende jaren samen met Col. Ljungquist (samen met vele andere rijders die destijds actief waren in dressuur). "Training met hem was een geweldige leerervaring," legde Kay uit, die zei dat het haar vroege houding vormde over Het werk en de toewijding moesten succesvol zijn in deze rijdingsafdeling. 'Hij was een veeleisende leraar en stelde het prestatieniveau hoog voor alle studenten.' Kay reminisced: 'Ik kan hem nog steeds horen zeggen met veel van zijn metaforen uit zijn carrière in de Zweedse Cavalerie: 'Het maakt mij niet uit of de schot vorige week - ik verwacht het vandaag te schieten!' We begrepen allemaal wat dat betekende: excuses tellen niet, alleen resultaten. '< Kay heeft acht jaar lang met kol. Ljungquist getraind, en leert en probeert de moeilijke kunst van klassieke dressuur te beheersen.

Ljungquist zou een nauwgezette en vertrouwde mentor blijven tot zijn vroege overgang in 1979. "De Verenigde Staten hebben een onvervangbare coach verloren en het duurt een aantal jaren om ons terug te krijgen." Na de overgang van de kolonist Ernst Bachinger maakte meerdere reizen naar Meredith Manor. Zijn leer was van onschatbare waarde en viel samen met wat zij geleerd had van Col. Ljungquist. Van zijn kant was Ernst gefascineerd met het rijden van westerse paarden, dus in de avonden bracht hij tijd aan het snijden van paarden. In alle overige westerse kleding was er geen probleem meer. 'We hebben zelfs een film gemaakt van hem die een Appaloosa droeg, gekleed in kappen, laarzen, enz.', Herinnerde Kay zich fijnt. Op dat moment maakte Kay een paar korte uitstapjes naar Wenen, waar ze in het oude koninklijk park lessen van hem kon nemen om zo veel te leren en te zien. het kijken naar de paarden die tussen de posten gewerkt zijn; het kijken naar de dagelijkse programma's; kijken naar de morgen opkomst. Kay herinnert eraan dat haar ogen zoveel 'aan het kijken' verbranden en zegt dat haar gedachten vaak door zoveel informatie verstoord zijn.

Later kreeg ze de geweldige kans om veel tijd door te brengen met Herr Wilfried Schmidt in de buurt van Offenbach in Duitsland. Hier moet ze concurreren als een Amerikaan in de Duitse, Hollandse en Italiaanse competities.Een bijzondere grote competitie was in Aken, Duitsland. 'Later gingen we naar Rome evenals vele andere plaatsen die ik me herinner maar niet de namen van de steden kan spellen!' Zij schat die linten en medailles tot op deze dag.

Door de jaren heen heeft ze getraind met de verschillende coaches van USET, maar zegt dat het werken met George Theodorescu in Venezuela en Canada een van de meest memorabele tijden was.

Van de jaren tachtig tot en met 2001 maakte Kay veel reizen terug naar Europa om haar opleiding voortdurend te updaten. In 1983 won zij naast Hilda Gurney en Carole Grant het team goud in de Pan Am Games in Venezuela.

In de jaren tachtig verhuisde Kay naar North Carolina waar ze vandaag woont. Tijdens deze tijd, en tot nu toe, blijft ze lesgeven, beoordelen, seminars uitvoeren en jonge renners trainen om zo goede professionals te kunnen zijn. Een dergelijke renner is Rebecca Nelles, die haar USEF bronzen, zilveren en gouden medailles heeft verdiend en is nu de professional in Charlottes Creek Farm in West Virginia. Ze blijft haar tijd besteden aan rijders die bereid zijn te onthouden: geen excuses - alleen resultaten.

"Het was geweldig om door de jaren te zien dat dressuur gaat, waar het op een keer naar beneden werd gekeken naar waar reinigers en zelfs jager riders naar ons kwamen om plat werk goed te doen en hun eigen prestaties te verbeteren. Nu zien we dressuur als een sport die echt beweegt en schudt! " uitgedrukt Kay.

In de loop der jaren houden Kay's paarden Domino, Engarde en Encore, aangezien zij haar internationale zielsgenoten waren, een bijzondere plek in haar hart vast. Domino, met de grote wandeling, die kleine kinderen met traktaties hield en vaak een enorme buck gooide in een optreden, was haar eerste internationale paard. Hij had tweede plaats gewonnen in een bucking wedstrijd in Zweden, dus het duurde even voor Kay en paard om zo te zeggen op dezelfde pagina te komen. Zij gingen onder andere in Duitsland, Italië en Nederland.

Encore, de zachte (staande bij 16. 1 handen was haar kleinste paard) was delicaat en voorlopig, nam zijn moed van zijn ruiter. Hij was haar berg voor de Pan Am Games in Venezuela, evenals de Wereldkampioenschappen in Canada. Hij competeerde samen met de Domino en Engarde in Europa. Ze zal hem altijd onthouden omdat hij moed nodig heeft van zijn ruiter. Ze verkocht hem aan Susie Wiedman, een andere student die haar vergezelde in al deze 'off-shore' reizen en Susie kreeg fantastische FEI ervaring op dit prachtige, doordachte paard.

Engarde, met de enorme beweging en het vermogen om overal te gaan, zou het misschien wel in een vrije slag hebben en veranderen in een 15-meter-cirkel, was een enorme uitdaging om 'stil te blijven en geen schade te doen', terwijl hij liet zijn ongelooflijke talent zien. Hij werd verkocht aan Finland, zodat hij in dat land in de Olympische Spelen van 1988 in Seoul, Korea kon concurreren. Zo trots als zij van zijn prestaties was, was haar hart verdrietig dat ze de verkoop moest maken. Dat was de laatste keer dat ze ooit een van haar paarden verkocht.

Main Event, haar prachtige grijze paard uit Zweden en met wie ze haar competitieve carrière voltooide, was een andere grote mover en shaker.Zijn mogelijkheid om Pan Am Games in Venezuela te zien was in elk geval fenomenaal. Hij woont nu bij Chris Roseberry, een van haar prachtige West Virginia vrienden, in de buurt van Huntington, WV.

Op dit moment besteedt Kay haar tijd aan het beoordelen, onderwijzen en doen van klinieken / seminars. "Het is een geweldige manier om het land te zien en met mijn collega's te werken," zegt ze met lach. "En het is echt een prachtig land met veel van prachtige mensen die erin leven. "

Kay blijft nog steeds actief betrokken bij de ruiterij. Zij is momenteel een senior rechter van USEF. Ze houdt ervan om paardenshows te beoordelen en heeft onlangs een paardenshow aan de St. Andrews University beoordeeld, maar haar wens om haar kennis en wijsheid te delen over de sport van dressuur met alle niveaus van rijders die hard werken, motiverende atleten blijft sterk.

Zij wil graag haar passie met anderen delen, ze heeft een paar privéstudenten die ze coaching en vindt het erg belonend. Ik kan me alleen maar voorstellen dat ik een van die weinige gelukkige studenten ben, dat ze haar levenslange kennis doorgaat. Studenten, zoals Rebecca Nelles, die Kay coachde naar brons, zilver en goud USDF medailles.

Ze houdt van tijd doorbrengen met haar kleinkinderen en familie, die ook in Raleigh North Carolina wonen. Ze zegt om ze te zien, de hele tijd is geweldig en kijken naar haar kleinkinderen die opgroeien, brengt haar ongelooflijke vreugde. Haar sterke familiebanden zijn zonder twijfel een onderdeel van wat Kay zo verfrissend maakt en oprecht vriendelijk is; altijd enthousiast en bereid om haar enthousiasme voor paarden met anderen te delen.

U kunt ook Kay schrijven boeken in haar vrije tijd. Ze houdt ervan om historische romans te schrijven en haar laatste twee vinden plaats in de landelijke omgeving van Wood County West Virginia, waar Kay geboren was. Ze houdt ervan om te schrijven over dingen die ze kent, en 'wat beter dan dingen die we hebben ervaren en kennen als de achterkant van onze hand.'

Haar ruiters en professionele prestaties zijn indrukwekkend in hun eigen recht, maar haar stijgt van nederige begin tot bescheiden grootheid is ook opmerkelijk.

"Ik heb me nooit voorgesteld dat het zou evolueren in wat het heeft, ik voel me zo gelukkig en zeer gezegend," vertelde Kay mij. Ze kijkt terug over haar leven en zegt dat ze zich voelt van alle grote dingen die met haar zijn gebeurd.

Meer over Kay Meredith

Klinieken en Seminaries

Kay Meredith Dressage Website

Boekbeoordeling "Affair At Boreland Springs" Door Kay Meredith

Professional Prestaties

Contact Kay Meredith

Kay Meredith

• 4025 Cuchalain, Road, Raleigh, NC 27616
• Email: kmered6229 @ aol. com
• Lees meer Van Chris Cervantes
• __________________________

Chris Cervantes is een Certified Trainer via Meredith Manor International Equestrian Center, afgestudeerd met hoge eerbewijzen. Na training met FEI Dressage, Olympische Ruiterswedstrijd, en Top Hunter-Jumper trainers en kan op dit moment onderwijzing bij Far West Farms in Calabasas CA worden gevonden. Cervantes houdt van killer whales en kijkt naar de 'Today Show' met Matt Lauer. In zijn vrije tijd geniet hij van lezen, schrijven en kan worden gevonden kajakken in de haven of loungen bij het zwembad met een margarita.Hij kan worden gecontacteerd via email op ChrisDCervantes @ gmail. com of gekoppeld aan

.