Financieel Adviseur Betaal door Commissies

Financiele adviseursvergoeding op basis van commissies is de traditionele methode binnen de financiële dienstensector. Dit is een korting om te zeggen dat klanten een vergoeding in rekening brengen, meestal een commissie genoemd, voor elke beveiligde transactie die wordt gemaakt, of te kopen of te verkopen. De financiele adviseur krijgt op zijn beurt een deel van deze provisies terug als compensatie, meestal door middel van een tussenproces dat commissies omzet in een metrische productiekrediet.

Een potentiële bron van verwarring vloeit voort uit het feit dat de titel financiële adviseur kan worden toegepast op beide beleggingsmakelaars die werken volgens de geschiktheidsnorm en geregistreerde beleggingsadviseurs die onder de fiduciaire norm werken. Hoewel op opdracht gebaseerde klantenrelaties de lang gevestigde norm bij de eerstgenoemde zijn, werken de laatste traditioneel alleen op basis van een vergoeding.

De financiele adviseursprijs kan variëren naargelang het type verkochte zekerheid en het percentage dat hij of zij behoudt, neemt toe als de totale provisies (of productiecredieten) die in het jaar zijn verdiend, stijgen. Dit wordt vaak aangeduid als de uitbetalingspercentage van de financiële adviseur. De firma's matrix van uitbetalingsrenten heet typisch het uitbetalingsnet.

Voordelen voor de opdrachtgever:

De financiele adviseurspremie op commissies in het algemeen is de meest voordelige optie voor klanten die langlopende investeerders zijn, in het kader van een beleggingsstrategie kopen en vasthouden, in plaats van één die frequente handels- en snelle portefeuilleomschakeling inhoudt.

Dit is dubbele waarheid als de klant grotendeels zelfgerichte en financieel begaafde is, en hoeft niet veel lopende aandacht en advies van de financiële adviseur te hebben.

Voordelen van de Financiële Adviseur:

Voor financiële adviseurs die agressief en vaardig zijn in de verkoop, en wiens klanten comfortabel zijn met beleggingsstrategieën die hoge transactievolumes betreffen, kan een commissie gebaseerd betalingsplan aanzienlijke hogere compensatie opleveren dan alternatieve methoden .

Hoe meer actief een handelaar een cliënt is en hoe groter de financiële activa op de storting in het account van de cliënt, hoe groter de cliënt zal zijn (en ontvangen) steeds meer kortingskommissies tegenover de standaardtarieven die door de firma. Alleen de meest zelfverzekerde en agressieve financiële adviseurs slaagden er in het algemeen erin om de lijn te houden tegen de eisen van klanten voor kortingen in deze scenario's.

Belangrijke belangenconflicten:

Als de financiele adviseur op commissiebasis heeft, is er een duidelijk belangenconflict, aangezien de loon rechtstreeks gekoppeld is aan het genereren van transacties, in plaats van op beleggingsprestaties. De praktijk waarbij gewetenloze financiële adviseurs hun commissiewinst compenseren door middel van buitensporige handelingen te maximaliseren, wordt verwezen als churning.

Churning is een bijzonder gevaar met zogenaamde discretionaire rekeningen, waarbij de financiele adviseur de mogelijkheid heeft om handelingen naar eigen goeddunken binnen te gaan zonder eerst expliciete toestemming van de klant te verkrijgen. Met een niet-discretionair account moet de financiele adviseur dergelijke toestemming van de klant verkrijgen voor elke transactie die hij of zij voorstelt. Een telefoongesprek is voldoende om een ​​dergelijke toestemming te verkrijgen.

Door de potentiële juridische risico's hebben de compliance-afdelingen in de meest conservatieve effectenmakelaars de neiging om ernstige beperkingen op te leggen voor klanten om discretionaire rekeningen te openen.

Prevalence:

Onder geregistreerde beleggingsadviseurs die op een fiduciaire basis functioneren die individuele klanten bedienen en tenminste $ 25 miljoen in cliënt activa hebben (deze adviseurs moeten ook geregistreerd zijn als broker / dealers), het percentage van degenen die verdien provisies:

• 22% in 2010
• 23% in 2009
• 24% in 2008

Merk op dat sommige van de beleggingsadviseurs hier geteld, meerdere betalingsplannen accepteren, die verschillen per klant of klantaccount . Zo geven de percentages in deze studie meer dan 100% over alle betaal types.

Deze cijfers komen uit een studie van Dr. Lukas Dean, adjunct-professor en financieel planningsprogramma directeur aan de Cotsakos College of Business aan de William Paterson University in New Jersey.

Resultaten van deze studie werden genoemd in "Hoe betaal je je financiële adviseur," The Wall Street Journal , 12 december 2011.