Een nieuwe tijdperk van centrale banken is aangekomen

2016 zou een jaar van beleidsnormalisatie moeten zijn. De Federal Reserve had de rente op december 2015 opgetrokken en volgens hun beruchte Dot Plot bleek dat we in 2016 overal van 2 tot 4 wandelingen zouden zien, omdat de wereldeconomie op een meer non-crisis manier begon te vormen.

Nu, na de septembervergadering van de Federal Reserve en de Bank of Japan, lijken de markten zo onzeker als ooit, waar de wereldmarkt op weg is en wat het betekent voor de valutamarkt.

Op 20 september kondigde de Bank of Japan aan dat zij de rendementscurve zouden richten om de inflatie te verminderen. Om een ​​volledige waardering van deze handeling te krijgen, is het handig om te onthouden dat de Bank of Japan negatieve rentetarieven in januari heeft ingevoerd, die de rendementskromme depresseerde. Acht maanden later lijkt het erop dat ze de auto in omgekeerde richting zetten door de rendementscurve boven de veronderstelde neutrale koers van de Bank van Japan te verhogen, het tarief dat niet zal leiden tot versnelling of vertraging in groei of inflatie, rond. 2% voor de looptijd van twee jaar en 0% voor tienjarige looptijden.

Wat zal het doen

Markten houden van vertrouwen. Weinig uitspraken van een centrale bank waren zo zeker als die van de Europese Centrale Bank (ECB) president Mario Draghi in de diepten van de soevereine schuldencrisis in Europa in 2012. De heer Draghi vertelde de markt in geen onzekere termen dat de centrale bank van Europa zou doen wat er nodig is om Europa te helpen door deze crisis en terug te keren naar de staat van prijsstabiliteit.

De ECB slaagde er echter niet in om de markt te geven wat ze bijna twee jaar na de 'wat er nodig is' nodig zou zijn voor het aankondigen van kwantitatieve versoepeling door middel van obligatieverkoop officieel in januari 2015.

De federale Reserve heeft bedreigde handelaren die ze niet serieus nemen over tariefverhogingen dat een tariefverhoging binnenkort komt.

In september heeft de federale openemarktcommissie van september een andere centrale bankvergadering op gang gebracht, waar zij een excuus lijken te vinden om de tarieven niet te verhogen. Nu kijken veel naar de acties van de Federal Reserve, de Europese Centrale Bank, de Bank of Japan en de Bank of England nadat ze reageerden op het Britse referendum die resulteerde in een Brexit om te zien of ze geldig waren al dan niet van plan om de economie terug op de baan te krijgen. Ze zijn op zoek naar prijsstabiliteit, ook wel inflatie genoemd.

Wat we hebben leren in september

In september hebben we geleerd dat centrale bankiers nog steeds op zoek zijn naar de juiste mate van vertrouwen om de markt te inspireren om de prijzen op te zetten, zodat de inflatie kan gaan en dat de werkloosheid lager is. Zoals veel hebben opgemerkt, lijken er grotere problemen te zijn die het voorkomen van werkgelegenheid verhinderen, zoals een structurele mismatch van de nieuwe vraag naar kwantitatieve vaardigheden en de ondergeschikte arbeidsmarktvoorziening.Terwijl de Federale Reserve de mogelijkheid heeft uitgesproken om een ​​stijging van de tarieven nog te komen, kwam het meest informatieve aspect waarschijnlijk uit het Dot-plot, dat weer een daling van de verwachte langetermijntarieven vertoonde. Zo'n druppel laat zien hoe het neutrale tarief met grotere krachten het duurt en duidt erop dat er minder is dan de Federal Reserve nodig heeft om restrictief monetair beleid te bieden.

Natuurlijk zou de Federal Reserve in een strakke plaats kunnen liggen, afhankelijk van hoe de Amerikaanse verkiezingen als marktonzekerheid uitgaan, en de volatiliteit kan gemakkelijk stijgen waardoor het des te meer waarschijnlijk is dat er in 2016 geen tariefverhoging zal plaatsvinden.

Waar we staan ​​

In het afgelopen kwartaal hebben we gezien dat de Bank of England zich inzet voor nieuwe verruiming, de Bank of Japan verandert natuurlijk. de Europese Centrale Bank slaagt er niet in om de verwachte kwantitatieve versoepeling uit te breiden en de Federal Reserve mislukt de verwachte monetaire beleidstoezicht uit te breiden.

Velen dachten dat het thema van 2016 beleidskwaliteit zou zijn. In plaats daarvan, 2016 lijkt het jaar te zijn beleid waanzinnigheid of besluiteloosheid is het beste pad vooruit. Dit soort markt bevordert vanzelfsprekend kortere termijnhandelaars of diegenen die in het midden van een gemiddelde omkering zijn op zoek naar extreme bewegingen om te keren als een centrale bank de verwachtingen van de markt niet nakomt.

Terwijl gemiddelde terugkeer nog steeds in bepaalde paren kan spelen, lijkt er meer pijn te komen uit valuta's waarvan de economie exportafhankelijk is en die een zwakke valuta zoeken. Het toenemende rekeningoverschot maakt de valuta's van Europa en Japan verrassend veerkrachtig, terwijl de Amerikaanse dollar niet heeft gelanceerd zoveel gehoopt dat het zou. 2016 is nog niet afgelopen, maar het is waarschijnlijk veilig om te zeggen dat 2017 niet zo verwarrend zal zijn voor FX-handelaren als 2016.