Geldmarktinstrumenten: Definitie, Soorten, Rol

Definitie : Geldmarktinstrumenten zijn de beleggingsvoertuigen die banken, bedrijven en de overheid toestaan ​​om grote, maar kortlopende, kapitaalbehoeften tegen lage kosten te ontmoeten. De duur is overnachting, enkele dagen, weken of zelfs maanden, maar altijd minder dan een jaar. Op de financiële of kapitaalmarkten wordt voldaan aan de langetermijnbehoefte aan de kassa.

Bedrijven hebben kortlopend geld nodig omdat betalingen voor de verkochte goederen en diensten maanden duren.

Zonder geldmarktinstrumenten zouden ze moeten wachten tot betalingen zijn ontvangen voor reeds verkochte goederen. Dit zou de aankopen van de rauwe goederen vertragen, waardoor de productie van het eindproduct wordt vertraagd. Een bedrijf moet vaste kosten betalen, zoals de huur, nutsbedrijven en lonen, om te blijven werken. Daarom zal het extra geld in een geldmarktinstrument zetten, omdat het weet dat het kan uitkomen wanneer het nodig is.

Om die reden moeten geldmarktinstrumenten heel veilig zijn. Een bedrijf kan geen extra geld op de aandelenmarkt zetten, en de hoopprijzen zijn niet gedaald wanneer het geld nodig heeft om rekeningen te betalen. Ze moeten ook makkelijk terug te trekken op een moment van kennisgeving, en hebben geen grote transactiekosten. Anders zou het bedrijf gewoon extra geld in een kluis houden. Er zijn 883 miljard dollar geldmarktinstrumenten uitgegeven over de hele wereld, volgens de Bank for International Settlements.

Soorten

Commercieel Papier: Grote bedrijven met onberispelijk krediet kunnen eenvoudig uitgegeven kortlopende onversekerde obligaties geven om geld te innen.

Asset-backed commercial paper is een derivaat op basis van commercieel papier. Dit is het meest populaire geldmarktinstrument, met wereldwijd 521 miljard dollar, volgens de BIS.

Federale fondsen: Banken zijn echt de enige bedrijven die federale fondsen gebruiken. Deze middelen worden gebruikt om de vereisten van de Federal Reserve elke nacht te voldoen.

Ongeveer 10% van alle bankverplichtingen boven $ 58. 8 miljoen. Een bank die zonder voldoende contant geld aan de eis voldoet, zal van andere banken lenen. De federale fondsenkoers is daarom de rentebanen die elkaar in rekening brengen om Fed-fondsen te lenen. Hier is de Current Fed Funds Rate.

Kortingsvenster: Als een bank geen geld van een andere bank kan krijgen, kan het naar het kortingsvenster van de Fed gaan. De Fed brengt een disconteringsvoet aan die iets hoger is dan het Fed-fonds, zodat de meeste banken het kortingsvenster vermijden. Het is echter in noodgevallen.

Deposito's: Banken kunnen op korte termijn contant geld opvragen door deposito's te geven voor een tot zes maanden. Het betaalt de houder hogere rentetarieven hoe langer het geld wordt gehouden.

Eurodollars: Banken kunnen ook CD's uitgeven in buitenlandse banken, in euro in plaats van U.S. dollars.

Terugkoopovereenkomsten: Banken verhogen kortlopende fondsen door effecten te verkopen maar tegelijkertijd veelbelovend te kopen om ze kort te kopen (vaak de volgende dag), met een beetje extra rente. Hoewel het een verkoop is, is het geboekt als een kortlopende hypotheeklening. De koper van de zekerheid (die eigenlijk de kredietgever is) voert een omgekeerde repo uit.

Schatkistbiljetten: De federale overheid verhoogt operationele contanten door afgifte van de rekeningen in de volgende looptijden: 4 weken, 13 weken, 26 weken en een jaar.

Gemeentelijke notities: Steden en staten geven kortlopende facturen aan om geld te innen. De rentebetalingen op deze zijn vrijgesteld van federale belastingen.

Bankiers Acceptances: Dit werkt als een banklening voor internationale handel. De bank garandeert dat een van haar klanten voor ontvangen goederen betaalt, meestal 30 tot 60 dagen later. Bijvoorbeeld, een importeur wil goederen bestellen, maar de exporteur geeft hem geen credit. Hij gaat naar zijn bank, die de betaling garandeert. De bank accepteert de verantwoordelijkheid voor de betaling. Zie voor meer bankiersacceptatie.

Aandelen in geldmarktinstrumenten: Geldmarktfondsen en andere kortlopende beleggingspoolen in banken en overheidspool geldmarkteninstrumenten en verkopen aandelen aan hun beleggers.

Futures Contracts: Deze contracten leggen verplichte handelaren in om op een bepaalde datum in de toekomst een geldmarktbeveiliging te kopen of te verkopen tegen een afgesproken prijs.

Vier instrumenten worden doorgaans gebruikt: 13-weke schatkistbiljetten, driemaandelijkse euro-tijdsdeposito's, eenmalige euro-tijdstortingen en een gemiddelde van 30 dagen van het gevoerde fondspercentage.

Futures Options: Traders kunnen ook de mogelijkheid kopen, zonder verplichting, een geldmarkt futres contract te kopen of te verkopen tegen een afgesproken prijs op of voor een bepaalde datum. Er zijn opties op drie instrumenten: driemaandelijkse schatkistwisselingen, driemaandelijkse euro futures en een termijn van een maand euro.

Swaps: Banken fungeren als tussenpersonen voor bedrijven die zich willen beschermen tegen veranderingen in rentetarieven.

Backup Credit Line: Een bank garandeert 50% tot 100% van het geldmarktinstrument te betalen als de emittent het niet doet.

Kredietverbetering: De bank geeft een kredietbrief uit om het geldmarktinstrument te verlossen als de emittent het niet doet. (Bron: Instrumenten van de Geldmarkt, Federale Reserve Bank van Richmond , 1993)

Veel van deze instrumenten maken deel uit van de geldvoorziening van de Verenigde Staten. Dit omvat valuta, check deposito's, geldmarktfondsen, cd's en spaarrekeningen. De omvang van de geldvoorziening beïnvloedt de rentetarieven, en daarmee ook de economische groei.

Rol van geldmarktinstrumenten in de financiële crisis

Aangezien geldmarktinstrumenten over het algemeen zo veilig zijn, kwam het voor het grootste deel van de verrassing dat ze de kern waren van de financiële crisis in 2008. In feite moest de Fed veel nieuwe en innovatieve programma's creëren om de geldmarkt te houden.

Ze werden snel gemaakt, dus de namen beschrijven precies wat zij in technische termen hebben gedaan, die wellicht zin hebben gehad voor bankiers, maar heel weinig anderen.De acroniemen resulteerden in een alfabet soep van programma's, zoals MMIF, TAF, CPPF, ABCP MMF Liquidity Facility. Alhoewel deze hulpmiddelen goed functioneerden, hebben ze het grote publiek verward, wantrouwend over de intenties en acties van de Fed. Nu de financiële crisis is voorbij, zijn deze instrumenten gestaakt. Klik op de hyperlink om meer te weten te komen over een aantal van hen:

• Financieringsfaciliteit voor geldmarktinvesteringen
• Termijnveilingsfaciliteit
• Financieringsfaciliteit voor commercieel papier
• TALF - Termijnveilingsinvesteringsfaciliteit
• Asset-backed Commercial Paper Liquiditeitsfaciliteit voor geldmarktfondsen
• Primaire dealerfaciliteit