Leren wat de term "een vallende mes vangen" betekent

De betekenis van "een vallend mes vangen" ligt voor de hand, maar de implicaties zijn dat niet. De woorden van deze populaire handelaren beschrijven de poging om de verliezen te compenseren van een aandeel dat je bezit dat snel een aanzienlijk deel van zijn waarde heeft verloren door te proberen het te kopen op of bij het dieptepunt, om vervolgens door te gaan als het weer stijgt, en uiteindelijk te maken je verliezen.

Het is een andere versie van de handels-homily: "Bestrijd de tape niet." Tickertapes zijn al lang voorbij, maar de vermaning leeft voort.

Een korte interpretatie zou zijn: "Als de markt daalt, neem dan niet aan dat je weet wanneer je weer moet inkopen. Als de markt stijgt, neem dan niet aan dat je weet wanneer je moet verkopen haal het maximale uit de winst. "

Een historisch voorbeeld van mesvangst

De onderzoeks- en nieuwssite DailyFX heeft een Speculative Sentiment Index (SSI) ontwikkeld. De index neemt het aantal forextraders mee die open posities hebben zowel lang als kort op verschillende valutaparen en toont de ratio van de positionering op een bepaald valutapaar, met het idee dat het de lezer helpt veranderingen in het beleggerssentiment te begrijpen door dynamische veranderingen te tonen bij het kopen en verkopen van patronen.

In één geval vertoonde de prijs van het U. S en Canadese Dollar-paar een krachtige en snelle stijging. Naarmate de prijs bleef stijgen, toonde de SSI aan dat handelaren er steeds vaker tegenin gingen en dat ze, als het gebeurde, hun weddenschappen verloren. Toen de prijs verder opliep, capituleerden traders en begonnen ze met de trend te worden.

Op dat moment begon de USD / CAD aan een lange val. In de loop van de dramatische opkomst van het valutapaar en opnieuw in de loop van zijn val, traders traders om "een vallend mes te vangen", en in beide gevallen sneed het mes ze slecht. De verliezende weddenschap van elke handelaar was gebaseerd op de overtuiging dat de handelaar een geldig (en meestal "speciaal") inzicht had in toekomstige marktprestaties.

The Psychology Underlying These Axioms

Nobelprijswinnend psycholoog Daniel Kahnemann was geïntrigeerd door het fenomeen mes-catching en samen met Wall Street Journal schreef financiële schrijver Jason Zweig er een boek over ( en vele andere gerelateerde verschijnselen op het gebied van oordeel en besluitvorming). Het boek heet "Thinking, Fast and Slow." Het is een boek dat elke handelaar moet lezen. Wat Kahnemann en Zweig onderzoeken, is de gedachte achter de overtuiging van een belegger of handelaar dat hij een vallend mes kan vangen - met andere woorden, voorspellen wanneer de markt zal keren. Ze schrijven dit toe aan een cluster van fundamentele menselijke eigenschappen.

Ten eerste heeft bijna iedereen de neiging om te geloven dat ze een speciaal inzicht hebben dat hen een voordeel geeft ten opzichte van anderen.Ten tweede, in kritieke situaties die zich snel ontvouwen (een snel dalende markt waarin we zwaar geïnvesteerd zijn, is een klassiek voorbeeld), hebben we de neiging om op onze intuïties te vertrouwen. Het is een variatie op de vecht- of vluchtreactie. Wanneer we snel geld verliezen, gaan we over op de sneldenkende modus en maken we ons klaar om te vechten. We zouden beter af zijn, benadrukt Kahnemann, door te vertragen en de tijd te nemen om niet alleen de zich ontwikkelende marktsituatie te analyseren, maar ook ons ​​antwoord erop. Wat bijvoorbeeld ons doet geloven dat we op een of andere manier terug kunnen krijgen wat we verloren hebben door een enkele, drastische handelsmanoeuvre?

Wat zijn de gevolgen als deze poging mislukt?

Ten derde, Kahnemann onderzoekt meer dan 50 jaar beleggersgedrag en concludeert dat de markt fundamenteel onvoorspelbaar is . Vaak merken we dit niet op. In feite is de hele retailfinancieringsindustrie gebaseerd op onze bereidheid om te geloven dat, zelfs als we niet het soort superieur denken hebben dat nodig is om beter te presteren dan de markt, we iemand kunnen inhuren om dat voor ons te doen. Zoals een jaarlijks S & P-rapport jaar na jaar aangeeft, presteren de meeste professionele beleggingsbeheerders aanzienlijk slechter dan de markt. Degenen die in een bepaald jaar beter presteren, zijn in de loop van de tijd overwegend niet in staat om die prestaties te evenaren.