Leren wat een institutionele cliënt in financiën is

Institutionele klanten, zoals gedefinieerd door de meeste financiële dienstverlenende bedrijven, bestaan ​​uit grote niet-financiële bedrijven, evenals andere financiële dienstverlenende bedrijven van elke omvang. De definitie van groot omvat gewoonlijk tenminste de Fortune 500, en waarschijnlijk verder.

Contactpunten

In een Wall Street-effectenbureau is de primaire relatiebeheerder voor een niet-financiële institutionele cliënt waarschijnlijk een senior beleggingsbankier, met name een met expertise in effectenverplichtingen of fusies en overnames.

Als de klant het effectenbedrijf voornamelijk gebruikt om handel te verrichten, kan een institutionele verkoper of accountmanager de relatie beheren. In een commerciële bank is deze relatiebeheerder verplicht een senior kredietverlener te zijn, in het geval van een cliënt die leningen van die bank gebruikt.

De voornaamste vertegenwoordiger van een niet-financiële institutionele cliënt in zijn betrekkingen met effectenbedrijven of commerciële banken zal waarschijnlijk een manager zijn in zijn bedrijfsconsultaat. In relaties met beleggingsmanagementbedrijven die werknemerspensioen en 401 (k) rekeningen behandelen, is een manager in de afdeling Human Resources geschikt om de vertegenwoordiger van het bedrijf te zijn.

Kleine zakelijke klanten

Kleine bedrijven, met name degenen die geen overheidshandel hebben op schuld of eigen vermogen, worden normaal gesproken behandeld als particuliere klanten. Hun rekeningen zullen doorgaans worden gediend door financiële adviseurs in effectenbedrijven of door kleinbedrijfsleden in commerciële banken.

Financiële dienstverlening Industriële klanten

Er is een grote hoeveelheid omgaan met bedrijven in de financiële dienstensector, zelfs bij grote, geïntegreerde, gediversifieerde bedrijven. In het bijzonder, effectenbedrijven die als marktmakers optreden, moeten grote hoeveelheden dagelijkse handel onderling hebben, hun respectieve effectenvoorraden beheren en klantenbestellingen opvullen voor effecten die zij momenteel niet bezitten.

Daarnaast vereist het onderschrijven van effecten vaak de organisatie van ad hoc-partnerschappen (syndicaten genoemd) tussen een aantal bedrijven om onderschrijvingsrisico's te verdelen en kopers te vinden voor de effecten die nu worden aangeboden. Hoe groter het effectenprobleem, hoe groter de onderschrijvings- en verkoopssyndicaten zijn gebonden.

Zeer Gezond Individuen

Bijzondere mensen met een hoogwaardige waarde (bijvoorbeeld degenen met meer dan 100 miljoen dollar in activa) kunnen via institutionele verkoopkanalen worden gediend, in plaats van via de financiële adviseurskanalen die de detailhandelskundigen bedienen. Dit geldt in het bijzonder als deze particulieren hun eigen financiële adviseurs (of familiekantoren) hebben, behalve de betreffende onderneming, en in plaats daarvan dat bedrijf strikt gebruiken om handel te verrichten en beleggingsproducten te verkrijgen.

Institutionele bedrijfslijnen

Merk op dat bepaalde afdelingen en bedrijfsvoering binnen de financiële dienstverlener typisch worden gedefinieerd als institutioneel van aard. Investment banking is een voorbeeld, gebaseerd op de aard van de klanten.

Effectenhandel is een ander voorbeeld; Hoewel deze functie zowel retail- als institutionele cliënten serveert, is de overweging van het handelsvolume voor rekening van instellingen.

Tevens heeft de handelsfunctie nauwe banden met de beleggingsbankfunctie, die effecten creëert die vervolgens op de secundaire markt wordt verhandeld.

Hoewel de rapporten en analyses die door interne effectenonderzoeksafdelingen worden ontwikkeld, meestal gericht zijn op particuliere financiële adviseurs en retailkliënten, zullen deze groepen waarschijnlijk in de institutionele helft van een gediversifieerd bedrijf worden georganiseerd.