Leer wie het belast is met uw stadsregering

Stadse overheden bieden veel diensten aan hun burgers. Ze bestrijden vuren, oplossen van misdaden, haal huishoudelijk afval op en repareer potten om maar een paar dingen te noemen.

Ze verwezenlijken deze taken door personen te gebruiken om specifieke functiefuncties uit te voeren. Het maakt niet uit wat de omvang van een stadsregering betreft, het heeft mensen nodig die de macht hebben om een ​​visie op te stellen, grote beslissingen nemen en direct bepalen hoe visie en beslissingen worden uitgevoerd.

Burgers hebben geen tijd om een ​​kwestie te studeren en elke keer een beslissing te nemen, zodat burgers burgemeesters en stadsraadsleden kiezen om hun belangen in stadszaken te vertegenwoordigen. Deze verkozen mensen zijn belast met het handelen in overeenstemming met de autoriteit die aan hun kantoren wordt verleend.

De gemeenteraad keurt en vervangt lokale verordeningen

Wie precies verantwoordelijk is, hangt af van de vorm van overheid die een stad organiseert onder. Het formulier bepaalt welke gekozen en aangewezen kantoren moeten worden gevuld en hoe de personen die deze kantoren houden, met elkaar in wisselwerking zijn. De twee meest voorkomende vormen van stadsregering zijn de raadslid en de sterke burgemeestersystemen.

In de bestuursregeringsvorm worden de gemeenteraadsleden gekozen door de burgers. De leden kunnen worden gekozen door districten, in het algemeen of in een combinatie van beide. De gemeenteraad keurt en vergoed lokale verordeningen binnen de grenzen van de staatswetgeving en het grondvestingsdocument van de stad, meestal de stad charter genoemd.

Pligten van de burgemeester en stadsmanager

De burgemeester wordt meestal rechtstreeks door de burgers gekozen, maar het proces van het kiezen van een burgemeester varieert van stad tot stad. De burgemeester stelt de gemeenteraad voor, maar behalve enkele ceremoniële plichten heeft de burgemeester weinig of geen meer macht dan enig ander raadslid.

De stadsraad huurt een stadsmanager om de dagelijkse beslissingen en directe medewerkers te maken. De manager adviseert de raad over grote beslissingen, maar die beslissingen worden uiteindelijk door de raad gemaakt. Lokale kiezers houden de leden van de raad aansprakelijk voor die beslissingen.

In de sterke burgemeestervorm van de overheid maakt de gemeenteraad nog steeds de grote beslissing; de burgemeester is echter een veel invloedrijker figuur. De plaatselijke leidinggevende functies bestaan ​​niet in sterke burgemeestersteden. Net als de stadsmanager in het bestuurssysteem, maakt de burgemeester dagelijkse beslissingen en controleert het stadspersoneel. Maar in tegenstelling tot de burgemeester in het council-manager systeem, heeft de burgemeester in een sterk burgemeestersysteem meer macht dan een individueel raadslid. In sommige steden heeft de burgemeester veto over de beslissingen van de Raad.

Een burgemeester kan ervoor kiezen om een ​​plaatsvervangend burgemeester aan te stellen om interne problemen aan te pakken, terwijl de burgemeester zich richt op politiek en externe zaken.Als de burgemeester alle of de meeste stadspersoneel onder de plaatsvervangend burgemeester afronden, functioneert de plaatsvervangend burgemeester veel als een stadsmanager.

De rol van de kiezers

Kiesers hebben uiteindelijk de leiding in elke vorm van overheid. Verkozen en benoemde ambtenaren moeten kennis hebben met de politieke omgeving van de stad. Als u de politieke uitval niet nauwkeurig voorspelt, kunt u snel een einde maken aan de tijd van een verkozen ambtenaar in kantoor of in een bepaalde plaats van een stadsmanager in een bepaalde stad.

Departementshoofden voelen de politieke implicaties van de regeringsvorm van een stad. Deze directeuren rapporteren ook aan de stadsmanager in het bestuursbeheerder of de burgemeester in het sterke burgemeesterssysteem. Terwijl stadsbestuurders politiek in het achterhoofd houden, zijn zij publieke beheerders van beroep en hebben zij daarom een ​​beter begrip van operationele problemen en kunnen zij hun directe rapporten beter adviseren over het hanteren van operationele problemen.

Laag niveau personeel mag geen verschil merken, aangezien hun hoofddoel is om hun directe toezichthouders tevreden te stellen. Wie in beheer is, wordt een veel meer subjectief probleem, hoe lager dan de organisatiestructuur. De park en recreatie directeur weet zeker de machtsstructuur van de stad, maar een recreatiecoördinator kan geen idee hebben hoe de wielen van de lokale overheid draaien.