Leren over DNA-vingerafdrukken en hoe deze worden gebruikt

DNA-vingerafdrukken, ook bekend als genetische vingerafdrukken, DNA-typering en DNA-profilering, is een moleculair genetische methode die identificatie van personen mogelijk maakt met behulp van haar, bloed, sperma of andere biologische monsters, op basis van unieke patronen ( polymorfismen) in hun DNA. Toen het in 1984 voor het eerst werd beschreven door de Britse wetenschapper Alec Jeffreys, concentreerde de techniek zich op sequenties van DNA, minisatellieten genaamd, die zich herhalende patronen zonder bekende functie bevatten.

Deze sequenties zijn uniek voor elk individu, met uitzondering van identieke tweelingen.

Er bestaan ​​verschillende methoden voor DNA-vingerafdrukken, waarbij gebruik wordt gemaakt van restrictiefragmentlengte polymorfisme (RFLP) of PCR of beide, en die zich richten op verschillende DNA-gebieden inclusief die met bekende variaties in enkele nucleotiden (single nucleotide polymorphisms; SNPs), korte tandem repeats (STRs) ) en andere verschillende zich herhalende polymorfe gebieden. De kansen om een ​​individu correct te identificeren hangen af ​​van het aantal geteste herhalende sequenties en hun grootte.

DNA-vingerafdrukken, indien gebruikt voor forensische wetenschap, maakt gebruik van sondes die gericht zijn op gebieden van DNA die specifiek zijn voor mensen, waardoor elke mogelijkheid van besmetting door extern DNA van bacteriën, planten, insecten of andere bronnen.

Hoe wordt DNA-vingerafdrukken gebruikt?

Er zijn nogal wat toepassingen voor DNA-vingerafdrukken. Hier zijn enkele van de meest voorkomende manieren.

• Forensisch onderzoek: Zoals de meeste tv-kijkers weten, kan DNA-vingerafdrukken worden uitgevoerd met een zeer kleine hoeveelheid DNA, en is het een onfeilbare manier om een ​​dader te "vangen" bij een misdrijf. Op dezelfde manier kan DNA-vingerafdrukken onschuldige mensen vrijpleiten van misdaden - soms zelfs misdaden die jaren geleden zijn gepleegd. DNA-vingerafdrukken kunnen ook gemakkelijk worden gebruikt om een ​​ontbindend lichaam te identificeren.

• Niet-criminele identificatie: Is Joe echt Billy's vader? DNA-vingerafdrukken kunnen die vraag snel en nauwkeurig beantwoorden. Naast het identificeren van adoptiekinderen en het regelen van vaderschapsuitkomsten, is DNA-vingerafdrukken ook gebruikt om een ​​relatie vast te stellen in het geval van overerving. Meer dan eens heeft DNA-vingerafdrukken het mogelijk gemaakt dat mensen die zijn gescheiden als gevolg van natuurrampen of oorlog hun kinderen en ouders vinden.
• Geneeskunde: DNA-vingerafdrukken dienen verschillende toepassingen in de geneeskunde. Een belangrijk voorbeeld is het identificeren van goede genetische overeenkomsten voor orgaan- of beenmergdonatie. Artsen beginnen ook DNA-vingerafdrukken te gebruiken als een hulpmiddel voor het ontwerpen van "gepersonaliseerde" medische behandelingen voor kankerpatiënten. In ten minste één geval werd DNA-vingerafdrukken gebruikt om ervoor te zorgen dat een weefselmonster op de juiste manier werd geëtiketteerd met de naam van de juiste patiënt.
• Landbouw: Alle levende wezens hebben DNA - wat betekent dat DNA-fingerprinting kan worden gebruikt om genetisch gemodificeerde of 'erfgoed'-planten te identificeren, of planten die waarschijnlijk therapeutische waarde hebben.Het kan ook worden gebruikt om stamboom in waardevolle dieren zoals renpaarden te bewijzen.

Hoe is DNA-vingerafdrukken voltooid?

Normaal gesproken vragen testers voor menselijk testen een DNA-monster dat kan worden geleverd als een bloedmonster of als een staafje met weefsel vanuit de binnenkant van de mond.

Meestal heeft een bloedmonster de voorkeur. Nadat het monster is verkregen en getest, kan het worden gebruikt als hulpmiddel voor de ontwikkeling van de behandeling of vergeleken met dat van een andere persoon om:

• een bloedrelatie tussen twee personen tot stand te brengen
• Bepaal of twee mensen een goede genetische match zijn voor medische redenen
• Bepaal of DNA van een bepaald individu overeenkomt met DNA op een plaats delict
• Identificeer een lichaam