Hoe media censuur het nieuws beïnvloedt, zie

Media censuur heeft veel vormen in de manier waarop u uw nieuws krijgt. Hoewel nieuwsberichten vaak lang worden bewerkt, zijn er vele keuzes die zijn gemaakt die zijn ontworpen om informatie te houden van publiciteit. Soms worden deze beslissingen genomen om de privacy van een persoon te beschermen, anderen om media af te sluiten tegen bedrijfs- of politieke uitval.

Bescherming van de persoonlijke levenssfeer van een persoon

Dit is waarschijnlijk de minst controversiële vorm van mediacensuur.

Wanneer een minderjarige een misdaad pleegt, is zijn identiteit verborgen om hem te beschermen tegen toekomstige schade, dus hij wordt niet afgewezen van een universitair onderwijs of een baan. Dat verandert als een minderjarige in rekening wordt gebracht als een volwassene, zoals bij gewelddadige misdrijven.

De meeste media-uitzettingen verbergen ook de identiteit van slachtoffers van verkrachting, zodat deze mensen geen vernedering hoeven te verdragen. Dat was niet het geval voor een korte periode bij NBC News toen zij in 1991 besliste om de vrouw die William Kennedy Smith (onderdeel van de krachtige Kennedy-clan) beschuldigt van haar te verklaren, te identificeren. NBC keerde later terug naar de algemene praktijk van geheimhouding.

Grafische details en afbeeldingen vermijden

Elke dag pleegt iemand een gewelddadige daad van geweld of seksuele verdorvenheid. In de krantenoverzichten in het hele land moeten redacteuren beslissen of een slachtoffer "aanval was" voldoende om te beschrijven wat er gebeurd is.

In de meeste gevallen doet het niet. Er moet dus een keuze gemaakt worden over hoe je de details van een misdaad omschrijft op een manier die het publiek helpt om zijn wreedheid te begrijpen zonder lezers of kijkers, vooral kinderen, te beletten.

Het is een fijne lijn. In het geval van Jeffrey Dahmer werd de manier waarop hij meer dan een dozijn mensen doodde, zo ziek beschouwd dat de grafische details deel uitmaken van het verhaal.

Dat was ook waar, wanneer de nieuwsredacteuren werden geconfronteerd met de seksuele details van Pres. Bill Clinton's relatie met Monica Lewinsky en de beschuldigingen van seksuele intimidatie Anita Hill maakten toen toen-U. S.

Hooggeregshof rechtbank genomineerde Clarence Thomas. Woorden die geen redacteur ooit had gedacht aan het drukken of een nieuwsschrijver ooit had overwogen, was noodzakelijk om het verhaal te verklaren.

Dat zijn de uitzonderingen. In de meeste gevallen zullen de redactie informatie uit een extreem gewelddadige of seksuele aard oversteken, om het nieuws niet te saniteren, maar om het publiek te beledigen.

Verborgen veiligheidsinformatie

De Amerikaanse militairen, intelligentie en diplomatieke operaties functioneren met een bepaalde mate van geheimhouding. Die vertrouwelijkheid wordt regelmatig uitgedaagd door whistleblowers, anti-overheidsgroepen of anderen die het deksel op verschillende aspecten van de Amerikaanse regering willen verwijderen.

In 1971 publiceerde

The New York Times wat algemeen bekend wordt als de Pentagon Papers, de geheime defensieafdeling documenten die de problemen van Amerikaanse betrokkenheid in de Vietnam-oorlog op de manier waarop de media nooit hebben gemeld, opgeven.De administratie van Nixon ging naar de rechtbank in een mislukte poging om de lekte documenten te laten publiceren. Decennia later worden WikiLeaks en zijn oprichter Julian Assange onder vuur gezet voor het plaatsen van meer dan een kwart miljoen geheime Amerikaanse documenten, veel van de nationale veiligheid. Toen

The New York Times deze papieren van de Verenigde Staten publiceerde, reageerde de Amerikaanse luchtmacht door de website van de krant op zijn computers te blokkeren. Deze voorbeelden laten zien dat media-eigenaren een moeilijke relatie met de overheid ondervinden. Wanneer ze verhalen goedkeuren die potentieel beschamende informatie bevatten, proberen de overheidsfunctionarissen het vaak te censureren.

Bevorderen van de zakelijke belangen

Mediabedrijven dienen het publieke belang te dienen. Soms is dat in strijd met de conglomeraathouers die traditionele media stemmen beheersen.

Dat was het geval toen

The New York Times meldde dat de leidinggevenden van MSNBC eigenaar General Electric en Fox News Channel eigenaar News Corporation besloten dat het niet in hun zakelijke belangen was om de gastheer Keith Olbermann en Bill O'Reilly om luchtaanvallen te verhandelen. Terwijl de jabs meestal persoonlijk lijken, was er nieuws dat er uit kwam. De

Times meldde dat O'Reilly ontdekte dat General Electric zaken in Iran had gedaan. Hoewel juridisch, G. E. later zei dat het was gestopt. Een staakt-het-vuren tussen de gastheren zou waarschijnlijk die informatie niet hebben geproduceerd, dat is nieuwswaardig ondanks de duidelijke motivatie om het te krijgen.

Kabel-tv-reus Comcast staat voor een unieke censuurlading. Kort nadat de Federal Communications Commission haar overname van NBC Universal heeft goedgekeurd, heeft het commissaris Meredith Attwell Baker, FCC-commissaris, aangenomen die voor de fusie heeft gestemd.

Terwijl sommigen de verhuizing als een belangenconflict veroordelen, is een enkele tweet wat Comcast's toorn ontketenen. Een werker bij een zomerfilmkamp voor tienermeisjes ondervraagd de verhuring via Twitter. Comcast heeft gereageerd door 18.000 dollar te financieren in de financiering van het kamp.

Het bedrijf heeft zich later verontschuldigd en aangeboden om zijn bijdrage te herstellen. Campambtenaren zeggen dat ze vrij kunnen spreken zonder te worden gestoord door bedrijven.

Verbergen Politieke Bias

Critici lompen vaak media om politieke vooroordeel te hebben. Hoewel standpunten op de redactionele pagina's duidelijk zijn om te zien, is de band tussen politiek en censuur moeilijker te zien.

Het ABC-nieuwsprogramma

Nightline heeft zijn uitzending gewijd aan het lezen van de namen van meer dan 700 Amerikaanse soldaten en doden in Irak. Wat bleek een plechtige eerbetoon te zijn aan het militair offer werd geïnterpreteerd als een politiek gemotiveerde anti-oorlogsstunt van de Sinclair Broadcast Group, die het programma niet toelaat om te zien op de zeven ABC-stations die het bezat. Sinclair is hetzelfde bedrijf dat een media watchdog-groep zegt, dat meer dan 100 leden van de Congres censuur advocaten noemden om zorgen te maken voor de FCC over Sinclair's plannen om de film

Stolen Honor te openen. Die productie was ontploft omdat hij propaganda was tegen de toenmalige presidentskandidaat John Kerry. Sinclair reageerde door te zeggen dat het de documentaire wilde vliegen nadat de grote netwerken weigerden het te laten zien. Op het einde stond er druk op verschillende fronten uit, maar het bedrijf heeft een herziene versie uitgezonden die alleen onderdelen van de film bevat.

Communistische landen die een keer de vrije stroom van informatie hebben gestopt, kunnen grotendeels zijn verdwenen, maar zelfs in Amerika hebben censuurproblemen een paar nieuws bijhouden om u te bereiken. Met de explosie van burgerjournalistiek en internetplatforms zal de waarheid nu een makkelijker manier van uitstappen hebben.