Agenten versus makelaars: hoe ze geld verdienen

Net als de meeste kleine ondernemers, koopt u uw verzekeringspolissen waarschijnlijk via een verzekeringsagent of makelaar. De functies die door verzekeringsagenten worden uitgevoerd zijn vergelijkbaar, maar niet identiek aan die welke door makelaars worden uitgevoerd. Dit artikel zal uitleggen hoe ze verschillen. Het zal ook uitleggen hoe agenten en makelaars geld verdienen uit de premies die u aan uw verzekeraars betaalt. Behalve waar vermeld, is de volgende discussie van toepassing op agenten en makelaars die eigendoms- / ongevallenverzekeringen verkopen.

Agent Versus Broker

Makelaars en tussenpersonen fungeren als tussenpersoon tussen u (de verzekeringskoper) en uw verzekeraars. Iedere heeft een wettelijke plicht om u te helpen de juiste dekking tegen een redelijke prijs te verkrijgen. Elk moet een vergunning hebben om het type verzekering te verdelen dat hij of zij verkoopt. Een agent of makelaar moet zich ook houden aan de voorschriften die door uw staatsverzekeringsafdeling worden uitgeoefend.

Het belangrijkste verschil tussen een makelaar en een agent heeft te maken met wie zij vertegenwoordigen. Een agent vertegenwoordigt een of meer verzekeringsmaatschappijen. Hij of zij fungeert als verlenging van de verzekeraar. Een makelaar vertegenwoordigt daarentegen de verzekeringskoper.

Makelaars

Makelaars zijn in gevangenschap of onafhankelijk . Een gevangene vertegenwoordigt een enkele verzekeraar. Agenten die Allstate of State Farm vertegenwoordigen zijn gevangene. Een onafhankelijke agent vertegenwoordigt meerdere verzekeraars.

Voor het verzekeren van verzekeringsproducten namens een bepaalde verzekeraar, moet een agentschap een afspraak hebben met die verzekeraar.

Een afspraak is een contractueel akkoord dat de specifieke producten omschrijft die het agentschap mag verkopen. Het geeft ook de provisies aan die de verzekeraar voor elk product betaalt. Het contract beschrijft meestal de bindende autoriteit van het agentschap, wat betekent dat het bevoegd is om een ​​beleid op naam van de verzekeraar te starten.

De agent kan toestemming hebben om bepaalde soorten dekking te binden, maar niet andere.

Makelaars worden niet aangewezen door verzekeraars. Zij vragen om verzekeringsquota en / of beleid van verzekeraars door ingevulde aanvragen namens kopers in te dienen. Makelaars hebben geen bevoegdheid om de dekking te binden. Om een ​​beleid te starten moet een makelaar een bindmiddel van de verzekeraar verkrijgen. Een bindmiddel is een wettelijk document dat als tijdelijk verzekeringsbeleid dient. Het geldt meestal voor een korte periode, zoals 30 of 60 dagen. Een bindmiddel is niet geldig, tenzij het door een vertegenwoordiger van de verzekeraar is getekend. Een bindmiddel wordt vervangen door een beleid.

Makelaars kunnen ofwel kleinhandel of groothandel zijn. Een retailmakelaar werkt rechtstreeks met verzekeringskoper. Als u een makelaar heeft bezocht, wie heeft u dan verzekeringsbedekkingen verkregen, dan is hij of zij een kleinhandelsmakelaar. In sommige gevallen kan uw agent of makelaar bij u geen verzekeringsdekking van een standaard verzekeraar verkrijgen.In dat geval kan hij of zij contact opnemen met een groothandel makelaar. Groothandelmakelaars specialiseren zich in bepaalde soorten dekking. Veel zijn overschot lijnen makelaars, die dekkingen regelen voor ongebruikelijke of gevaarlijke risico's. Voorbeelden zijn productaansprakelijkheidsverzekering voor een fabrikant van motorfietsen, en automatische aansprakelijkheidsdekking voor een vrachtwagen met lange afstand.

Commissies

Terwijl sommige gevangeneagenten worden betaald, vertrouwen de meeste agenten en makelaars op provisies voor inkomsten. Commissies worden betaald uit premies die door verzekeraars aan de polishouders worden betaald. Deze kunnen basis commissies en contingent provisies omvatten.

Basiscommissie is de 'normale' commissie op verzekeringspolissen verdiend. Basiscommissie wordt uitgedrukt in termen van een premiepercentage en varieert per soort dekking. Zo kan een agent bijvoorbeeld zeggen, een commissie van 10 procent op werknemersvergoedingsbeleid en 15 procent op algemeen aansprakelijkheidsbeleid. Veronderstel dat u een aansprakelijkheidsbeleid koopt van de Elite Insurance Company via het Jones Agency, een onafhankelijke agent. Jones verdient een commissie van 15 procent op het algemene aansprakelijkheidsbeleid. Als uw jaarlijkse aansprakelijkheidspremie $ 2, 000 is, verzamelt Jones $ 2, 000 van u en behoudt u $ 300 in commissie.

Jones stuurt de overige $ 1, 700 naar de verzekeraar.

Om agenten aan te moedigen om nieuwe zaken te schrijven, betalen sommige verzekeraars een hogere commissie voor nieuwe beleidsmaatregelen dan bij vernieuwingen. Zo kan een verzekeraar die 10 procent betaalt voor een nieuw werknemersvergoedingsbeleid, slechts 9 procent betalen wanneer het beleid wordt verlengd.

Voorwaardelijke of incentive commissies beloning agenten en makelaars voor het behalen van volume, winstgevendheid, groei of retentie doelstellingen vastgesteld door de verzekeraar. Zo verzekert Elite Insurance het Jones Agency een extra 3 procent commissie te betalen als Jones binnen een bepaald tijdstip 10 miljoen dollar in nieuw vastgoedbeleid schrijft. Als Jones 90 procent van die polissen verlengt wanneer ze verlopen, zal Elite Jones een additionele 2 procent commissie betalen.

Voorwaardelijke commissies zijn controversieel. Voor een ding vertegenwoordigen makelaars verzekeringskopers. Sommige mensen betogen dat makelaars geen contingent commissies zouden moeten accepteren. Bovendien hebben sommige makelaars contingent provisies verzameld zonder de kennis van hun klanten. Een ander probleem is dat contingent commissies makelaars (en agenten) een stimulans kunnen geven om verzekeringskopers te sturen naar beleid dat bijzonder makkelijk voor de makelaar is. Als agenten en makelaars contingent provisies accepteren, dienen zij dit aan de polishouders bekend te maken. Sommige makelaars weigeren dergelijke provisies.

Uw agent of makelaar dient u een verklaring van schadevergoeding te verstrekken die de typen commissies die het agentschap of de makelaars ontvangt van haar verzekeraars, omschrijft. In dit document moet worden aangegeven of het agentschap of de makelaar slechts basisopdrachten ontvangt, of als het ook contingent provisies ontvangt.

Directe schrijvers

Sommige verzekeraars verkopen beleid direct aan verzekeringskopers zonder agentia of makelaars als tussenpersoon te gebruiken.Deze verzekeraars heet directe schrijvers . Veel directe schrijvers richten zich op persoonlijke dekkingen zoals huiseigenaren en persoonlijke auto-beleid. Sommige bieden echter ook commerciële dekkingen aan kleine bedrijven.

Levensverzekeringen

Makelaars en makelaars die levensverzekeringen verkopen, verdienen ook provisies. Echter, een levensagent verdient het grootste deel van de opdracht die hij of zij in het eerste jaar van het beleid maakt. De commissie kan in het eerste jaar 70 procent tot 120 procent van de premie bedragen, maar 4 procent tot 6 procent van de premie voor een verlenging.