Video: Economie: hoe werkt vraag en aanbod? 2024
Definitie: Aanbodzijde economie is de theorie die zegt dat verhoogde productie economische groei stimuleert. De productiefactoren zijn kapitaal, arbeid, ondernemerschap en land.
Het fiscale beleid aan de aanbodzijde is gericht op bedrijven. De tools zijn belastingverlagingen en deregulering. Bedrijven die van dit beleid profiteren, huren meer werknemers in. De resulterende baangroei zorgt voor meer vraag die de groei verder stimuleert.
Aanbodzijde is het tegenovergestelde van de Keynesiaanse theorie. Het stelt dat de vraag de primaire drijvende kracht is. Het fiscale beleid is gericht op consumenten, ongeacht of ze werken of niet. De instrumenten zijn overheidsuitgaven voor infrastructuur, werkloosheidsuitkeringen en onderwijs.
Hoe het werkt
Aanbod aan de aanbodzijde door ondernemingen prikkels te geven om uit te breiden. Deregulering verwijdert beperkingen voor groei en de kosten die gepaard gaan met naleving. Bedrijven zijn dan vrij om nieuwe groeigebieden te verkennen.
Een verlaging van de vennootschapsbelasting geeft bedrijven meer geld om werknemers in dienst te nemen, in kapitaalgoederen te investeren en meer goederen en diensten te produceren.
Een verlaging van de inkomstenbelasting verhoogt de dollar per gewerkt uur. Het verhoogt de prikkel van werknemers om in loondienst te blijven. Dat verhoogt het arbeidsaanbod. Deze toename van het aanbod stimuleert de economische groei.
Aanbodzijde lijkt op trickle-down-economie. Dat zegt dat wat goed is voor het Amerikaanse bedrijfsleven naar iedereen in de samenleving zal sijpelen.
Bovendien zegt het dat meer groei de verloren belastinginkomsten zal compenseren. Een sterke economie stelt bedrijven in staat om meer te verkopen en prijzen te verhogen. Het laat werknemers toe om voor hogere lonen te bargainen. Beide betalen meer belastingen op hun verhoogde inkomen. (Bron: "Hoe supply-side economie naar beneden strompelde," The New York Times, 6 april 2007.)
Theorie achter supply-side economie
De Laffer-curve is de theoretische onderbouwing van de aanbodzijde-economie. Econoom Arthur Laffer ontwikkelde het in 1979. Hij voerde aan dat het effect van belastingverlagingen op de federale begroting onmiddellijk is. Ze zijn ook op een 1-voor-1 basis. Elke dollarverlaging van de belastingen verlaagt de overheidsuitgaven (en het stimulerende effect ervan) met precies één dollar.
Diezelfde belastingverlaging heeft een multiplicatoreffect op de economische groei. Elke dollar in belastingverlagingen vertaalt zich in een grotere vraag. Dat komt omdat het de bedrijfsgroei stimuleert, wat resulteert in extra personeel.
Hoeveel effect belastingverlagingen hebben, hangt af van de omstandigheden waarin ze zich hebben voorgedaan. Was de economie aan het groeien of in een recessie? Welke belastingen zijn verlaagd? Hoe hoog was het belastingtarief? Als belastingen zich in de verboden zone bevinden, zullen bezuinigingen het beste effect hebben. Als de belastingen al laag zijn, zullen bezuinigingen niet zoveel doen. Ze zullen alleen de overheidsinkomsten verminderen en de tekorten verhogen zonder de groei voldoende te stimuleren om de verloren inkomsten te compenseren.
Hoe goed werkte het?
President Reagan zet de economie in de economie in de jaren 1980 toe. Hij gebruikte het om stagflatie te bestrijden. Dat is een zeldzame combinatie van stagnerende economische groei en hoge inflatie. Om deze reden wordt supply-side economie ook Reaganomics genoemd.
Reagan snijdt de hoogste marginale inkomstenbelastingtarief van 70 procent tot 28 procent. Hij verlaagde het hoogste vennootschapsbelastingtarief van 46 procent naar 40 procent. Dat hielp de economie uit de ergste recessie sinds de Grote Depressie te helpen.
Reagan verhoogde ook de defensie-uitgaven op hetzelfde moment. Hij verdubbelde de staatsschuld terwijl hij aan het werk was. Volgens Keynesians heeft dat ook de economische groei bevorderd door meer geld in de economie te stoppen, banen te creëren en de vraag te vergroten. Vergelijk met andere Presidenten in Schuld door President.
President Bush gebruikte ook aan het aanbodzijde economie om belastingen te verlagen in 2001 met EGTRRA en 2003 met JGTRRA. De economie groeide en de omzet steeg. Supply-siders, inclusief de president, zeiden dat het was door de belastingverlagingen. Andere economen wezen op lagere rentetarieven als echte stimulering.
De FOMC verlaagde het Fed-fondsenrendement van 6 procent aan het begin van 2001 tot een dieptepunt van 1 procent in juni 2003. (Bron: "Historisch Fondsrentetarief," New York Federal Reserve.)
Studies die de supply-side economie ondersteunen
De afdeling Treasury heeft een model ontwikkeld dat aantoont dat de Bush-belasting het bbp per jaar met 0,7 procent verlaagt. Maar het model gaat ervan uit dat de inkomsten verloren door de bezuinigingen werden gecompenseerd door lagere belastinguitgaven, waardoor het budget in evenwicht bleef. Als in plaats daarvan belastingverlagingen werden gecompenseerd door toekomstige belastingverhogingen, zou de impact negatief zijn. De toekomstige belastingverhogingen zouden de extra schuld moeten afbetalen. (Bron: "Een dynamische analyse van de permanente uitbreiding van president Bush's belastingvermindering" US Treasury Department, 25 juli, 2006.)
Studies die geen subsidie-zij-economie ondersteunen
Een studie door het Nationaal Bureau van Economische Zaken Onderzoek heeft gedetailleerde cijfers gevonden over hoeveel inkomsten door belastingverminderingen worden teruggevorderd. Voor elke dollar van de inkomstenbelasting wordt slechts 17 cent teruggevorderd van grotere uitgaven.
Bezuinigingen op bedrijfsbelastingen doen het iets beter. Elke dollarvermindering geeft 50 cent terug aan de omzet. Dit laat zien dat op de lange termijn de inkomsten die door belastingverlagingen verloren gaan, slechts gedeeltelijk worden hersteld. Zonder een daling van de uitgaven leiden belastingverlagingen tot een toename van het begrotingstekort. Dat schaadt de economie met verloop van tijd. (Bron: NBER, "Dynamic Scoring: A Back of the Envelope Guide", NBER, december 2004. "Nee, de belastingverlagingen van Bush verhogen de inkomsten niet", Townhall.com, november 15, 2007.)
Conclusie
Economen debatteren nog steeds of belastingverlagingen leiden tot een hogere economische groei op de lange termijn. De studie van de Schatkistafdeling vermeldde dat op de korte termijn en in een al zwakke economie de belastingverlagingen een onmiddellijke boost zullen geven. De NBER-studie heeft vastgesteld dat belastingverlagingen grotere begrotingstekorten zullen veroorzaken, tenzij de uitgaven ook worden verminderd.
Op de lange termijn en in een gezonde economie zal dit de druk op de dollar neerleggen, waardoor de inflatie uiteindelijk kan stijgen door hogere importprijzen. In de tijd, als de inflatie hoog genoeg is en de economie sterk genoeg is, zou het de federale overheid kunnen overtuigen om een afnemend monetair beleid in te leiden, zoals hogere rentetarieven. Het gevolg hiervan is langzamer economische groei.
Begrotingstekort: definitie, hoe het de economie beïnvloedt
Komt er een begrotingstekort voor wanneer een overheid meer besteedt dan het maakt, dat is bijna elk jaar. Ontdek waarom en hoe het tot schuld leidt.
China Economie: Feiten, effect op de Amerikaanse economie
China's economie is de wereld grootste, dankzij de nummer 1 exporteur. Het heeft zijn groei gebouwd op goedkope export van machines en uitrusting.
Trickle Down Economics: Theory, Effect, Does It Work
Trickle-down economische theorie zegt dat belastingverlagingen voor bedrijven en investeringen iedereen ten goede komen. Vergelijk met supply-side economics, Reaganomics, Laffer Curve.