Begrotingstekort: definitie, hoe het de economie beïnvloedt

Definitie: Een begrotingstekort is wanneer de uitgaven het inkomen overschrijden. De term geldt gewoonlijk voor regeringen, hoewel particulieren, bedrijven en andere organisaties tekorten kunnen veroorzaken.

Er zijn onmiddellijke sancties voor de meeste organisaties die aanhoudende tekorten doen. Als een individu of familie dit doet, komen hun crediteuren aan het bellen. Aangezien de rekeningen onbetaald worden, wordt hun credit score verdubbeld. Dat maakt nieuw krediet duurder.

Uiteindelijk kunnen ze faillissement verklaren.

Hetzelfde geldt voor bedrijven die doorlopende begrotingstekorten hebben. Hun obligatiestatus valt. Wanneer dat gebeurt, moeten ze hogere rentetarieven betalen om helemaal geen leningen te krijgen.

Regeringen zijn anders. Zij ontvangen inkomsten uit belastingen. Hun uitgaven profiteren de mensen die de belastingen betalen. Regeringsleiders behouden populaire steun door diensten te verlenen. Als ze verder willen worden gekozen, zullen ze zoveel mogelijk uitgeven. Dat komt omdat de meeste kiezers het niet schelen over de impact van de schuld.

Hoe wordt het tekort gefinancierd?

Staatsobligaties financieren het tekort. De meeste schuldeisers denken dat de overheid hoogstwaarschijnlijk haar schuldeisers zal terugbetalen. Dat maakt staatsobligaties aantrekkelijker dan risicovolle bedrijfsobligaties. Als gevolg daarvan blijven de rentetarieven van de overheid relatief laag. Dat stelt regeringen in staat om jarenlang tekorten te houden.

De Verenigde Staten financieren haar tekort met schatkistbiljetten, notities en obligaties.

Dat is de manier waarop de regering geld afdrukt. Het creëert meer krediet in de valuta van dat land. Met verloop van tijd verlaagt het de waarde van de valuta van dat land. Dat komt omdat de vraag naar verwachting de markt overschrijdt, aangezien de obligaties de vraag overschrijden.

Veel landen, waaronder de Verenigde Staten, kunnen hun eigen valuta afdrukken.

Aangezien de rekeningen verschuldigd zijn, maken ze gewoon meer krediet en betalen het af. Dat verlaagt de waarde van de valuta als de geldvoorziening toeneemt. Als het tekort matig is, doet het de economie niet pijn. In plaats daarvan wordt de economische groei gestimuleerd. Dat is omdat de overheidsuitgaven een component zijn van de totale productie van een land, bekend als bruto binnenlands product. Ontdek het huidige begrotingstekort van de Verenigde Staten.

De Verenigde Staten profiteren van zijn unieke positie. De Amerikaanse dollar functioneert als een wereldwijde valuta. Dat betekent dat het voor de meeste internationale transacties wordt gebruikt. Bijvoorbeeld, bijna alle oliecontracten zijn in dollars geprijsd. Als gevolg hiervan kunnen de Verenigde Staten veilig een grotere schulden verrichten dan elk ander land.

De gevolgen zijn niet direct. Krediteuren zijn tevreden omdat ze weten dat ze betaald zullen worden. Verkozen ambtenaren houden veelbelovende onderdelen meer voordelen, diensten en belastingverlagingen.Als je ze zegt dat ze minder van de regering krijgen, zou het politiek zelfmoord zijn. Ontdek welke president de grootste budgettekorten heeft?

Begrotingstekortgeschiedenis

Voor het grootste deel van de geschiedenis van de Verenigde Staten bleef het tekort lager dan 3 procent van het BBP. Het overschrijdde die ratio om oorlogen en tijdens de recessies te financieren. Zodra de oorlogen en recessies zijn beëindigd, keerde de tekort-naar-bbp-ratio terug naar typische niveaus.

Voor details, zie Tekort per jaar.

Het tekort en de schuld

Elk jaar komt het tekort bij aan de staatsschuld van een land. Naarmate de schuld groeit, verhoogt het tekort op twee manieren. Ten eerste moet de rente op de schuld elk jaar worden betaald. Dit vergroot de uitgaven terwijl er geen voordelen zijn. Als de rentebetalingen hoog genoeg worden, leidt het tot economische groei, aangezien deze fondsen zouden kunnen worden gebruikt om de economie te stimuleren.

Ten tweede kunnen hogere schuldniveaus het moeilijker maken voor de overheid om fondsen te innen. Aangezien de schuldquote op 77 procent of hoger ligt, worden de kredietnemers bezorgd over het vermogen van een land om zijn schuld terug te betalen. Als dit gebeurt, vragen ze hogere rentetarieven om een ​​hoger rendement op dit hogere risico te geven. Dat verhoogt het tekort elk jaar. (Bron: "Het vinden van het kippenpunt," De Wereldbank.)

Het wordt een zelfvernietigende lus, aangezien landen diepgaander in de schuld komen om hun schuld terug te betalen. Op sommige punten kunnen rentetarieven op nieuwe schulden stijgen, omdat het steeds duurder wordt voor landen om over de schuld te rollen. Als het doorgaat, lang genoeg is een land standaard. Dat is wat de crisis in Griekenland in 2009 heeft veroorzaakt. Zie voor meer informatie hoe het Amerikaanse tekort en de schuld elkaar beïnvloeden.

De Verenigde Staten zijn anders. Tijdens de financiële crisis in 2008 steeg de waarde van de dollar met 22 procent ten opzichte van de euro. Dat komt omdat de dollar een veilige haven is voor beleggers. De dollar steeg opnieuw in 2010 als gevolg van de schuldencrisis van de eurozone. Naarmate de waarde van de dollar stijgt, vallen de rentetarieven. Daarom moesten de Amerikaanse wetgevers zich niet zorgen maken over de stijgende schatkistrendementen, zelfs als de schuld verdubbelde.

In 2016 zijn de rentetarieven gestegen. Dat maakt de rente op de nationale schuld dubbel in vier jaar. De Schatkist moet deze rente betalen of de gevolgen hebben van een schuldverlies.