De Enron-Scandal die de Sarbanes-Oxley-wet verzocht

Sarbanes-Oxley, of SOX, is een federale wet die een uitgebreide hervorming van zakelijke praktijken is. De Sarbanes-Oxley Act van 2002 heeft vooral betrekking op publieke boekhoudkundigen die deelnemen aan audits van bedrijven en is geslaagd in reactie op een aantal corporate accounting scandals die tussen 2000-2002 plaatsvonden. Deze wet heeft nieuwe normen vastgesteld voor publieke boekhoudkundigen, bedrijfsvoering en directie van bestuurders.

Wat heeft de Sarbanes-Oxley Wet gevraagd?

Het Enron-schandaal was zeker genoeg om het Amerikaanse publiek en zijn vertegenwoordigers in het Congres te laten zien dat er nieuwe compliance-normen voor openbare boekhouding en controle nodig waren. Enron was een van de grootste en werd gedacht, een van de meest financieel geluidsbedrijven in de VS.

Enron, gevestigd in Houston, TX, werd beschouwd als een nieuw ras van Amerikaanse bedrijven die deelnamen aan een verscheidenheid aan energieondernemingen. Het heeft gas en olie futures gekocht en verkocht. Het bouwde olieraffinaderijen en krachtcentrales. Het werd één van 's werelds grootste pulp- en papier-, gas-, elektriciteits- en communicatiebedrijven voordat het in 2001 failliet werd. Enkele jaren voor het faillissement van Enron had de overheid de olie- en gasindustrie gelegaliseerd om meer concurrentie mogelijk te maken, maar dit ook makkelijker te bedriegen. Enron, onder andere bedrijven, profiteerde van deze deregulering.

De verschillende misdaden en misdrijven begaan door Enron uitgebreid en doorlopend. Bijzonder schadelijke wanvoorstellen hebben de winstberichten gepompt voor aandeelhouders, waarvan veel uiteindelijk een verwoestende verliezen lijden toen het bedrijf mislukte. Maar er waren veel andere gevallen van oneerlijkheid en fraude, waaronder de werkelijke verduistering van bedrijfsfondsen door leidinggevenden Enron en illegale manipulaties van de energiemarkt.

Wat is de Sarbanes-Oxley Act?

Om de incidentie van bedrijfsfraude te verminderen heeft Senator Paul Sarbanes en vertegenwoordiger Michael Oxley de Sarbanes-Oxley Act opgesteld. De bedoeling van de SOX-wet was om beleggers te beschermen door de nauwkeurigheid en betrouwbaarheid van bedrijfsreclames te verbeteren door middel van

• sluitingsgaten in recente boekhoudkundige praktijken
• versterking van de corporate governance-regels
• toenemende aansprakelijkheids- en openbaarmakingsvereisten van bedrijven, met name bedrijfsleiders , en de publieke accountants van de vennootschap
• toenemende eisen voor bedrijfs transparantie in rapportage aan aandeelhouders en omschrijvingen van financiële transacties
• versterking van fluitblazersbescherming en naleving van de naleving
• toegenomen sancties voor bedrijfs- en uitvoerende onjuistheden
• machtigt de oprichting van de publieke bedrijfsrekeningkunde controle board om het gedrag van het bedrijfsleven verder te volgen, met name op het gebied van boekhouding

Naar aanleiding van wat algemeen gezien werd als een collusie door de accountants van Enron, verandert het bedrijf Arthur Andersen, in het frauduleuze gedrag van Enron, de manier waarop corporate boards gaan over hun financiële accountants.Alle bedrijven, volgens SOX, moeten een jaareinde geven, rapporteren over de interne controles die ze hebben en de effectiviteit van die interne controles. Hoewel de Sarbanes-Oxley Act van 2002 over het algemeen wordt gecrediteerd met het verminderen van bedrijfsfraude en het vergroten van de beleggerbescherming, heeft het ook kritici, waarvan sommigen erop wijzen in de mate waarin het Congres de handeling verzwakt heeft door de nodige financiering te behouden hervormingen in beweging en door het doorgeven van facturen die de bedoeling van de daad effectief tegengaan. Andere critici, integendeel, verzetten zich tegen de handeling omdat het de bedrijfskosten verhoogt en het bedrijfs concurrentievermogen vermindert.