Geschiedenis en rollen van wetshandhaving in de samenleving

Het idee van een professionele, uniforme politiedienst is zo sterk ingebed in ons samenlevingsconcept dat het makkelijk om te denken aan de politie als een van de oudste overheidsinstellingen. Het kan verrassend zijn, dan te leren dat het idee van politieagenten zoals we ze kennen een extreem jong concept is, dat dateert uit slechts de 19e eeuw. Net zoals de meeste overheidsinstellingen, hebben de rechtshandhavingsinstanties in de samenleving langzaam ontwikkeld.

Oude praktijken

In de oude samenlevingen was er geen officiële rechtshandhavingsfunctie en zeer weinig, eventueel pogingen tot organisatie. In plaats daarvan namen individuen, gezinnen en clans zich ertoe om wraak te nemen tegen degenen die hun kunnen hebben gewond of beledigd. Het idee van misdaadpreventie was bijna onbestaand in de vroege geschiedenis van wetshandhaving en criminologie.

Militaire Macht en Sociale Orde

Als culturen en samenlevingen ontwikkelden, werd de rechtshandhavingsfunctie een rol van het leger. In het bijzonder in het Romeinse Rijk speelde het leger een uiterst belangrijke rol bij het behoud van de burgerorde. Zeker, in de geschiedenis van het Romeinse rijk waren er rellen en opstanden, maar ze werden snel neergezet.

Het zicht van Romeinse eeuwenoude patrouilles van de markten en gemeenschappelijke ruimtes van steden was een normale gebeurtenis. Eenvoudig door hun aanwezigheid ging het Romeinse militaire personeel een lange weg om ervoor te zorgen dat wetten werden gehandhaafd.

Dit begrip criminaliteitspreventie zou veel later in de geschiedenis van de mens meer moderne visies op de criminologie hebben.

Mijn Bother's Keeper: Clan Control and Blood Feuds

Na de ontbinding van het Romeinse Rijk viel de verantwoordelijkheid voor de handhaving van de orde weer eens bij de lokale overheden. In Engeland ging de maatschappij terug naar het oude idee dat individuen verantwoordelijk waren voor zichzelf en hun eigen bescherming.

Engelse wet gaf individuele onderwerpen de bevoegdheid en verantwoordelijkheid om geweld te gebruiken om de controle te behouden. Buren zouden naar verwachting elkaar helpen. Deze vorm van sociale controle werd door de Engelse historicus Charles Reith aangeduid als "Kin Policing" omdat het vertrouwde op het idee dat families en clans verantwoordelijk waren voor de acties van hun eigen leden. Net als in oude samenlevingen zouden clans wraak nemen voor overtredingen en bloedgevoelens overwonnen, en soms ook hele gezinnen uitvegen.

Gemeenschapspolisiëring en de Frankpledge

Om een ​​meer uniforme maatregel van sociale orde vast te stellen, was een nieuwe methode nodig om de controle te handhaven. Als gevolg daarvan werd een nieuw concept van politie ontwikkeld waarin de lokale burgers belast waren met het beschermen van hun lokale gemeenschappen.

Dit community policing model heette de "frankpledge", en verplicht alle mannen over 12 jaar om een ​​groep van 9 van hun buren aan te sluiten.Deze groep van 10 werd een "tything" genoemd, en zijn leden zweer elk lid van hun groep of clan die een misdaad heeft gepleegd te vangen en vast te houden. Elke "tythingman" werd beëdigd om zijn collega's te beschermen, en de dienst was verplicht en onbetaald.

Tien tythings werden samen gegroepeerd om een ​​'honderd' te vormen en werden onder het toezicht van een constabel geplaatst.

Met de constabel kwam de eerste ideeën van een moderne politieagent, zoals het de eerste keer was gemarkeerd, kreeg een individu de specifieke, voltijdse taak om de orde te handhaven.

Alle constabelen in een regio of shire werden onder de controle van de Shire Reeve (sheriff) geplaatst, die door de koning werd aangesteld en de aanvang van het systeem van wetshandhaving die we op dit moment kennen kennen.

Parish Constable System

Gebrek aan controle door de kroon leidde tot een verdeling van het frankpledge-systeem, en werd uiteindelijk vervangen door een meer beheersbaar parochiekonstabel systeem. In tegenstelling tot de frankpledge, dienden in een gemeente, of gemeente, diende een 1-jarige term als constabel. De constabelen waren verantwoordelijk voor het organiseren van nachtwachters om 's nachts als wachters bij de stadspoorten te dienen.

Constables kregen de bevoegdheid om de "tint en schreeuw" op te roepen, die een beroep tot actie was in geval van een misdaad of noodgeval.

Bij het klinken van de tint en het schreeuw moesten alle mannen in de parochie laten vallen wat ze aan het doen waren en tot de hulp van de konstabel kwamen. De tint en de kreet zouden van parochie naar parochie binnen een shire reizen totdat de misdadiger werd gearresteerd of bijstand niet meer nodig was.

Justities van de Vrede en het Begin van Modern Policing

In het einde van de 14e eeuw werden de vredesregters aangewezen door de koning om steun te verlenen aan de shire reeves en constables. De rechtvaardigers van de vrede hadden de bevoegdheid om warrants uit te geven en verhoordingen voor verdachte criminelen te houden. Ze hebben ook geprobeerd gevallen van misdrijven en burgerlijke overtredingen.

Een systeem ontwikkelde zich geleidelijk waarbij de shire reeves dienden als assistenten van de rechtvaardigers van de vrede en in dienst van de lokale constabelen om de bewakers te begeleiden, verdachte criminelen in aanhouding te nemen en warrants te dienen.

Dit systeem van lokale wetshandhaving zorgde voor de kleine gemeenschappen die destijds tot in de 19e eeuw bestonden en werden ook naar de Amerikaanse kolonies gebracht. Het was pas na de bevolkingsexplosie van de late 18de eeuw in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië dat er een duidelijke behoefte was om de politie te professionaliseren.

Wil je meer leren? Lees over de moderne geschiedenis van de politie.