Inspirerende vrouwenreeks: profiel van dokter Ivana Dzeletovic

Op slechts 18 jaar en met duizend dollar naar haar naam kwam Ivana Dzeletovic naar de Verenigde Staten van Servië als uitwisselingsstudent. Ze liet een liefdevolle familie achter in de achtervolging van een Amerikaanse droom. Ze vond het.

Zoals zoveel anderen van over de hele wereld, televisievormde Ivana's beleving van het leven in de VS. "Ik heb Miami Vice gewend en ik dacht dat iedereen in een prachtige plek met palmbomen en sportwagens woonde." Naast de Crockett- en Tubbs-mystiek wist Ivana ook dat Amerika de plek was waar ze, als ze heel hard werkte, een dokter kon worden.

Zij deed.

Vandaag, na zestien jaar school, strenge training, visie en tweede werk, is Doctor Ivana Dzeletovic gespecialiseerd in geavanceerde endoscopie bij het MD Anderson Cancer Center in Arizona.

Geavanceerde endoscopie voor gastro-intestinale aandoeningen en kanker van de maag, slokdarm, dikke darm en dunne darm, is een procedure die minimaal invasieve is maar vereist veel training. Het is zowel diagnostisch als therapeutisch. Dit soort procedures is de afgelopen jaren verbeterd omdat de gereedschappen, de optische fysica en de techniek aantoonbaar beter zijn. Hogere pixeldichtheid betekent betere resolutie en het vermogen om meer ingewikkelde operaties uit te voeren. Doctor Dzeletovic heeft een leukere manier om het te beschrijven: "Mijn werk is zo cool, het is als een videospel."

Ze verklaarde dat een patiënt in de traditionele operatie aan het slapen komt en verlamd is, maar een patiënt die een endoscopische procedure ondergaat, slapen maar niet verlamd, waardoor de organen zich bewegen en soms moeten achtervolgen worden.

Het maakt de taak complexer en voor haar is dat deel als de intrige. Hoe moeilijker een taak, hoe meer focus het nodig heeft, des te meer doet het haar aan. Ze heeft wat je een vloek van hoog intellect kunt noemen. De dokter's gedachte beweegt altijd van het ene idee naar het volgende in een continue zoek naar oplossingen.

Dus een complexe procedure, gelaagd met potentiële problemen, is gewoon wat ze moet concentreren en slagen.

Let's Back Up

Doctor Dzeletovic (Ivana) is een board-gecertificeerde gastro-enteroloog, maar een met verfijnde training om delicate endoscopische procedures uit te voeren om kanker en kankerletsels te verwijderen, onder andere procedures. Wat ik opmerkelijk vond, is haar gevoel voor humor over het leven en haar vermogen om op een menselijk niveau te verbinden, terwijl een diep respectabele carrière als arts wordt behouden. Een deel daarvan is natuurlijk - je wilt gewoon met haar hangen, maar er komt een deel uit van het opgroeien van ouders die ook artsen waren, en ze heeft altijd in hun werk opgenomen. Haar vader was verloskundige en viel vaak Ivana bij hem in noodgevallen, als haar moeder ook werkte.Hij zou haar glijbanen geven om te kijken naar haar tijd. Ivana was op vijfjarige leeftijd op zoek naar bacteriën onder een microscoop en gefascineerd door het.

Haar opvoeding is interessant door Malcolm Gladwell, "Outliers", doordat Ivana door haar hele leven blootgesteld werd aan de begrippen geneeskunde en gelijke kansen onder de geslachten. Het was gewoon normaal dat mannen en vrouwen in elk beroep zouden werken. Ze krijgt nog steeds geen idee dat er mannen of kwalificaties op basis van geslacht zouden zijn.

Het is niet zinvol voor haar.

Ivana groeide op in Belgrado, een grote stad aan de Donau- en Sava-rivieren, een stad van gevlochten culturen. Om Belgrado te studeren is het bestuderen van de geschiedenis van religie en rijken. Het is een stad die dictators, communisme, opstand, belegeringen en NAVO-luchtaanvallen heeft gekend. Belgrado is al veertig keer vernietigd en herbouwd.

Het is een stad, legt Ivana uit, 'dat is altijd weer aan het starten. Het is erg moeilijk voor één generatie om op het laatste te bouwen en het voor de volgende te verbeteren.' Hoewel ze van dat milieu kwam, een neiging om mensen te zien voor hun capaciteit en niet hun geslacht, bracht ze ook haar dromen mee. Het lijkt erop dat ze de ideale plek heeft gevonden om te zien dat ze uitkomen.

Het was niet makkelijk. Dankzij onverbiddelijke vastberadenheid en een scherpe geest, landde Ivana genoeg scholingsgeld om in de nacht bars en restaurants te leren voor een opleiding en werkte kant banen.

Dit was de jaren negentig. U mag de breuk van de Balkan, de oorlogen in Servië en Kosovo herinneren; Bosnië-Herzegovina. De bombardementen. Haar ouders leefden er door en nauwelijks overleven; Er was zeker geen geld voor de medische school in de VS.

Ivana woonde eerst in een klein dorpje in Wisconsin, "waar je kaas en geweren in dezelfde winkel kocht." Welkom in Amerika. Ze woonde later in Missouri, verbijsterd om te ontdekken dat cowboys nog steeds bestonden en waren niet alleen de spullen van de Amerikaanse filmfolklore. "Het leven in de VS geeft u enorme veiligheid en geeft u dus een geweldige vrijheid om te denken en te plannen." Dit perspectief kan alleen komen uit een achtergrond van ontberingen. Daarom onderschatten sommige Amerikanen het. Ivana draagt ​​een sterk gevoel van sociale rechtvaardigheid, duidelijk in haar stem, omdat ze de veelheid van oplossingen beschrijft die ze ziet voor de dagelijkse problemen of sociale problemen. Haar uitdaging ligt in het niet begrijpen waarom anderen niet zien wat haar is duidelijk.

Haar idealen zijn bijna een last. "Ik kijk zelden op iets zonder dat het verbeterd wordt. Het is niet dat ik visies heb, maar bijvoorbeeld kijk ik uit het raam en zie hoe deze boom of deze tuin beter zou zijn als het verandert werden gemaakt. Ik zie het. ' Deze zelfde visionaire vooruitzichten gelden voor haar percepties van mannen en vrouwen op de werkplek. Ze gelooft dat mensen moeten worden beoordeeld door wat ze eerst doen, zonder inachtneming van geslacht of status. 'Er zijn geen mannen en vrouwen, er is gewoon een baan te doen.'

Het frustreert haar in het bijzonder als zwangere vrouwen zijn beschouwde haar in de staten. "Er is dit idee dat vrouwen uitgeschakeld zijn.Je bent niet uitgeschakeld, je bent zwanger. Geef haar moederschapsverlof en laat haar gelukkig zijn en beginnen een gelukkig kind op te wekken en als ze terug komt naar het werk, zal iedereen er beter voor zijn. Wat is het probleem? "

Ivana ging naar de medische school in Chicago in Rush, waar zij ook in de operatie ingewandelde. Ik vroeg haar waarom ze gastroenterologie koos en ze zei:" Ik ben een gelukkig persoon. De chirurgen waren allemaal slapeloos en miserabel. Ik heb iemand blij ontmoet en gevraagd wat ze doen. Ik heb daarna enige tijd gevolgd met procedures en de focus op GI veranderd. '

Rapid Cognition

Doctor Dzeletovic is getrouwd met een cardioloog die een veel meer ontspannen, methodische, contemplatieve manier van denken over patiënten en zorg heeft. " wil dat je cardioloog rustig bent, 'zegt ze,' als iemand in hartstilstand gaat, wil je dat koele, rustige en verzamelde persoon daar. Ik denk meer aan een chirurg. '

De dokter Dzletovic's hersenen zijn slim, bijna boosaardig. Ze maakt snel, intuïtief, maar niet zonder kennis van de beslissingen beslissingen. "Je moet een basis hebben. Mijn man is doordringd door hoe ik snel beslissingen kan maken en nog meer door het feit dat ik meestal correct is. "Dat klinkt lach, maar het is een manier van besluitvorming die werkt met haar persoonlijkheid en onverzadigbare nieuwsgierigheid. < "Ik denk lineair, altijd twee tot drie stappen uit. Voordat ik in een procedure ga, weet ik al wat ik zal doen als ik een bepaald probleem tegenkom, dus als ik het zie, wordt de beslissing op een ogenblik genomen. 'Het is alsof alles wat nieuw is, is ze eerder gezien, een soort deductieve voorschrift dat komt uit training en ervaring. Met een Lincolnesque-filosofie zegt ze: "U doet het beste met wat u beschikbaar heeft om uw situatie te optimaliseren."

Onderwijszaken. Het beste leren komt wanneer u, wanneer u studeert wat u interesseert . "Ik was altijd gefascineerd dat iets microscopisch zo perfect georganiseerd was. Chemie was altijd makkelijk.

Ik heb het gewoon. "Haar opmerking herinnerde mij aan de scène in

Good Will Hunting

, waar Will zegt:" Ik kan altijd gewoon spelen. "

Ivana is snel witted, snel te zijn eerlijk en enigszins intuïtief in de manier waarop ze besluiten maakt. Ze heeft haar verblijf in de Mayo School of Graduate Medicine in Arizona gedaan. 'Toen ik in Mayo liep, wist ik meteen dat dit hier was.' Het interview was een formaliteit DC Toen ik ontmoette met Doctor Dzeletovic, was ze net terug van Washington, DC, waar ze lezingen van een eenjarig cursus bijwonen voor twintig speciaal geselecteerde vrouwen die toekomstige leiders in de gastro-enterologie in Amerika zijn. programma waarvoor men door haar collega's moet worden benoemd.

Zij besproken specifieke problemen met betrekking tot vrouwen. Ze besproken een gemeenschappelijk thema, dat wil zeggen de kloof tussen wat vrouwen willen doen en wat van hen verwacht wordt. in een limbo als ze de verwachtingen negeren en doen wat ze willen, of hun eigen d opzij zetten vraagt ​​om een ​​aantal ondubbelzinnige reeks verwachtingen aan te passen.De meeste proberen die ruimte erin te vinden, maar vind de middelste grond onvoltooid. Focus op evenwicht kan een valse perceptie van geluk presenteren.

"Sommige vrouwen die leiders of pioniers zijn, vinden het moeilijk om nee te zeggen en ze nemen te veel van wat anderen willen en verwaarlozen hun eigen carriere behoeften. Veel vrouwen voelen dat ze een goede moeder moeten zijn, een goede persoon op het werk, een goede vrouw, enz., maar het is moeilijk om alles samen te doen. De dag is te kort. '

Ze zei:' Het liet me denken dat mensen moeten stoppen met het vergelijken van mannen en vrouwen. We zijn in een overgangsperiode van de wijziging van de traditionele rollen.

Het zou moeten gaan over mensen die dingen willen doen zonder gendergevoel. "

Ik snap het. Niemand vraagt ​​Jamie Dimon als hij moeite heeft met het evenwicht tussen zijn CEO en zijn vaderrollen. Vrouwen krijgen die vraag van hen gevraagd, dus voel je druk om een ​​goed antwoord te krijgen, waardoor ze hun leven vragen. Het is een existentiële druk, soms zelfopgelegd, dat de mensen zich niet voelen. Ivana Dzeletovic werkt nog steeds om alles te begrijpen en belooft dat ze wil. Ik hoop dat we opnieuw praten wanneer ze een oplossing vindt, of op zijn minst een betere manier om erover na te denken.

Het is niet een ongeluk dat Ivana uit Belgrado met de snelle oplossingsvisies en de ijver voor chemische vergelijkingen is uitgegroeid tot een klassiek Amerikaans succesverhaal. Zij, net als andere immigranten, zag hier de kans die vaak verloren gaat met diegenen die geboren zijn uit ons unieke voorrecht.

Er is iets over een immigrantenperspectief, over het komen van een land in een eeuwige staat van rommel en wedergeboorte, die haar hielp om dit te herkennen als de plek waar ze haar sterke punten kon toepassen om een ​​blijvende toekomst te bouwen.

Ze heeft haar niche gevonden, de gelukkige plek waar ze ingewikkelde endoscopische procedures kan uitvoeren en plezier hebben. "Ik vertel mensen dat ik een nep-chirurg ben, want als ik zeg dat ik een gastro-enteroloog ben, denk ze dat ik alleen maar doe schermkolons. '

Haar werk en de goede dokter zijn veel interessanter, veel meer inzichtelijk. Ze is een grappige, vriendelijke persoon. 'Wat is het alternatief', vraagt ​​ze?

We moeten een betere manier vinden om haar beroep te omschrijven. Ik ga met superheld.

___________________________

Joe Hefferon is een schrijver en gepensioneerde politiehoofd die in Toms River, New Jersey woont. Hij heeft onlangs een roman,

The Unlost

, uitgegeven in 2015 afgerond. Hefferon is een regelmatige gastschrijver en heeft een serie artikelen gepubliceerd met inspirerende vrouwen.

Hij is te bereiken bij hefferon. joe @ gmail. com of Twitter: @HefferonJoe