Steepening en flattening Yield Curve

In de financiële media hoort u de termen "flattende yield curve" en "steepening yield curve. "Wat betekenen deze termen en wat geven wijzigingen in de rentecurve aan?

De opbrengstkromme: een beoordeling

De "rentecurve" is gewoon de opbrengst van elke obligatie langs het volwassenheidsspectrum dat op een grafiek is getekend. De rentecurve stijgt typisch opwaarts, aangezien beleggers moeten worden gecompenseerd met hogere rendementen voor het veronderstellen van het extra risico om te investeren in langlopende obligaties.

(Houd er rekening mee dat de stijgende obligatie opbrengsten weerspiegelt dalende prijzen en vice versa.) De algemene richting van de rentecurve in een bepaalde rentemarge wordt typisch gemeten door de opbrengsten op de twee- en 10-jarige uitgaven, hoewel het verschil tussen het tarief van het federale fonds en de 10-jarige nota vaak ook wordt gebruikt.

Wat is een flatterende opbrengstkromme?

Het onderliggende concept is duidelijk. Wanneer het verschil tussen rendementen op kortlopende obligaties en rendementen op langlopende obligaties afneemt, fladert de rendementscurve, dat wil zeggen dat het minder steil lijkt.

Voorbeeld: Op 2 januari is de notitie van 2 jaar op 2. 00% en de 10-jarige op 3,00%. Op 1 februari brengt de 2-jarige nota 2,10% op, terwijl de 10-jarige opbrengst 3, 05% oplevert. Het verschil ging van 1 procentpunt tot 0. 95 procentpunten, wat leidde tot een plattere rendementscurve.

Waarom flitst een opbrengskromme?

Een platte rendementscurve kan aangeven dat verwachtingen voor toekomstige inflatie vallen.

Aangezien de inflatie de toekomstige waarde van een investering vermindert, vragen beleggers hogere langetermijnrente om de verloren waarde te compenseren. Wanneer de inflatie minder zorgwekkend is, krimpt deze premie. Een afvlakking van de rentecurve kan ook optreden in afwachting van een langere economische groei. En soms fladert de curve wanneer de korte rente stijgt op de verwachting dat de Federal Reserve de rentetarieven zal verhogen.

Wat is een omgekeerde opbrengstkromme?

In de zeldzame gevallen wanneer een rendementskurve vlakkeert tot het punt dat de korte rente hoger is dan de langetermijntarieven, wordt de kromme 'omgekeerd'. "Historisch gezien heeft een omgekeerde kromme vaak een periode van recessie voorafgegaan. Beleggers zullen nu lage tarieven tolereren als ze denken dat de tarieven nog lager zullen dalen. Omgekeerde rendementscurves zijn sinds 1958 slechts acht keer voorbij. Meer dan tweederde van de tijd heeft de economie binnen twee jaar een omgekeerde rendementscurve in een recessie gegaan.

Wat is een krommingsopbrengstcurve?

Wanneer de rendementskromme steilt, stijgt de kloof tussen de rendementen op kortlopende obligaties en langlopende obligaties, waardoor de curve "steiler" optreedt. De stijging van deze kloof geeft aan dat rendementen op langlopende obligaties sneller stijgen dan op korte termijn obligaties of, soms, dat de korte rente rendementen dalen, zelfs als de langere rendementen stijgen.

Voorbeeld: Op 2 januari is de notitie van 2 jaar op 2. 00% en de 10-jarige op 3,00%. Op 1 februari brengt de 2-jarige nota 2,10% op, terwijl de 10-jarige opbrengst 3, 20% oplevert. Het verschil ging van 1 procentpunt tot 1,10 procentpunt, wat leidde tot een steiler rentecurve.

Waarom stuurt een opbrengskurve?

Een stijgende rentecurve geeft typisch de verwachtingen van beleggers voor 1) stijgende inflatie en 2) sterkere economische groei.

Kan een investeerder profiteren van de veranderende vorm van de rentecurve?

Voor de meeste obligatiebeleggers betaalt het een stabiele, langetermijnbenadering die gebaseerd is op hun specifieke doelstellingen, in plaats van technische zaken, zoals de verschuivende rendementscurve. Kortlopende investeerders kunnen echter profiteren van verschuivingen in de rentecurve door een van twee uitwisselingen te kopen: de iPath US Treasury Flattener ETN (FLAT) en de iPath US Treasury Steepener ETN (STPP). Beiden zijn klein en hebben relatief klein handelsvolume - dat is vaak een nadeel - maar ze bieden toch een manier om een ​​mening te geven over het verschil tussen de prestaties van kort- en langlopende obligaties.