Ruwe olie - de kartel neemt een nieuwe vorm

OPEC, het internationale kartel van olieproducerende landen, heeft altijd een belangrijke invloed op de prijs van de energieproducten. De dertien naties die het kartel vormen, hebben allemaal verschillende belangen bij het bespreken van het productiebeleid en soms zijn deze belangen in tegenspraak. Onlangs zijn er belangrijke veranderingen in het leiderschap van de dominante olieproducerende natie in het kartel geweest en deze veranderingen zullen waarschijnlijk de toekomst van OPEC beïnvloeden.

Ruwe olie viel en OPEC zei dat het naar beneden ging.

Toen de olieprijs in juni 2014 van meer dan $ 100 per vat viel, werd het kartel de focus van de producenten en consumenten van aardolie over de hele wereld. Aangezien de OPEC-lidstaten meer dan de helft van de oliereserves van de wereld beheersen, zou een productiekorting door het kartel waarschijnlijk steun hebben gegeven aan de prijzen. Echter, toen de groep in november 2014 ontmoette, hebben ze de productie niet gesneden. In plaats daarvan vertelde de groep onder leiding van 's werelds grootste producent van olie Saudi-Arabië de wereld dat lagere prijzen het gevolg waren van nieuwe hoge kosten, vooral schaalproductie in Noord-Amerika. OPEC heeft de standpunt ingenomen dat een lagere olieprijs onbetaalbare productie zou veroorzaken en een hoger marktaandeel voor het kartel-lidmaatschap zou opleveren. Op het moment van de vergadering was de prijs gedaald tot ongeveer $ 75 per vat, en het viel dramatisch op dat nieuws.

Ruwe olie, die in juni 2014 boven de 107 dollar per vat was gedaald, viel op 42 dollar in de nasleep van de vergadering in begin maart 2015.

OPEC ontmoet twee keer per jaar, en de gewelddadige duik in de olieprijs leidde tot de wereldmarkt om te geloven dat het kartel op hun volgende vergadering zou kunnen optreden. Veel olieproducerende landen binnen het kartel klaagden dat hun economieën onder elkaar vallen onder het gewicht van lagere olieprijzen.

De prijs van ruwe olie steeg naar $ 62. 58 in mei 2015 en bleef rond het niveau van $ 60 in afwachting van het verzamelen tot de groep weer bij elkaar kwam voor de zomer. Toen ze nog eens geen verandering in het oliebeleid aankondigen en hun oproep tot lagere prijzen herhaalden om hoge kostenproductie uit de markt te drijven, viel de prijs af naar $ 37. 75 per vat op 24 augustus.

Met de herfstbijeenkomst in oktober aan de horizon werd de prijs nogmaals gewaardeerd, maar deze keer alleen op de $ 50 per vat. Op de volgende vergadering gingen de ministers van OPEC een stap verder, door de Saoedi geduwd; Zij zeiden dat, omdat andere landen over de hele wereld geen productieplafond hadden, was er geen reden dat leden van het kartel zich bij een zouden houden. Terwijl het onofficiële plafond van de productie door de leden van OPEC op 30 miljoen vaten per dag was, produceerden ze 31-32 miljoen op het moment van de eind 2015-vergadering.In reactie op hun positie om marktaandeel te bouwen via lagere prijzen, viel olie nogmaals af, deze keer tot 26 dollar. 05 op 11 februari 2016, de laagste prijs voor de energieproducten sinds 2003.

De politiek van olie is ingewikkeld - Een poging tot productievries mislukt.

Er zijn veel facties in de wereldolie-kartel die beleidsbeslissingen compliceren.

Saoedi-Arabië is de leider omdat zij de grootste producent zijn en de andere Golfstaten, zoals Koeweit en de UAE, als bondgenoten binnen de organisatie hebben. Iran is ook een belangrijk lid. De nucleaire non-proliferatieovereenkomst met het Westen in eind 2015 resulteerde in het openen van Iran naar het Westen. De natie was jarenlang onderworpen aan sancties, en nu dit tijdperk eindigde, verklaarden de Iraniërs dat het hun soevereine recht was om de olieproductie te verhogen. Tegelijkertijd leggen zwakkere lidlande zoals Venezuela, Algerije, Nigeria, Angola, Ecuador en anderen druk op de sterkere kartelleden om de productie te verminderen en de meerderheid van die bezuinigingen te schuiven. Saudi Arabië en andere sterkere naties weigerden echter samen te werken met de zwakkere leden. De productiekosten voor olie in Saoedi-Arabië bedraagt ​​ongeveer $ 10 per vat, de laagste ter wereld, waardoor de Saudis enorme macht op de wereldmarkt voor olie levert.

In februari 2015, toen ruwe olie in de buurt van de laagtepunten was verhandeld, ontmoetten een groep van vier naties die diverse belangen in de oliemarkt vertegenwoordigen. OPEC leden Saudi Arabië, Venezuela en Qatar, woonden de vergadering bij. Qatar had dikwijls gediend als mediator tussen de Saoedi's en Iraniërs die een moeilijke relatie hebben en diplomatieke betrekkingen in januari 2016 hebben afgesloten om politieke en religieuze redenen die niet gerelateerd zijn aan ruwe olie. Op die bijeenkomst was de werelds tweede grootste olieproducent, Rusland, een natie die geen lid van het kartel is, maar een nauwe bondgenoot van Iran. De groep van vier olieproducerende landen besproken het potentieel voor een productievries op het niveau van januari 2016. Zij organiseerden een tweede vergadering en gepland voor medio april 2016 met uitnodigingen aan de meeste, indien niet alle kartelleden en producerende landen. Iran, Brazilië en Libië hebben de vergadering niet bijgewoond. Naarmate de vergadering genaderd was, stond de prijs van ruwe olie opnieuw op boven de $ 40 per vat.

Op 17 april 2016, in Doha, Qatar, nam de Saudis de standpunt dat tenzij alle naties ingestemd waren om samen te werken met een productievries die ze niet zouden doen. Met een weigering van de Iraniërs om samen te werken, viel de gesprekken los zonder resultaat. Deze keer, in de nasleep van de vergadering, is de prijs van ruwe olie niet gevallen. Het bleef tussen april en april tot tussen $ 40- $ 45 per vat. In de eerste plaats stakte een staking oliewerkers in Koeweit op de dag na de vergadering een onmiddellijke afbraak van de leveringen. Echter, het nieuws dat de Amerikaanse productie eindelijk lager was dan 9 miljoen vaten per dag, gaf de Saoedische aandrang aan om marktaandeel te bouwen en de prijs daalde niet als gevolg van de daling van de Noord-Amerikaanse schalieproductie.Op de 2 juni OPEC-vergadering bleef het beleid van geen vries en geen output caps in werking. Ruwe olie was op het niveau van $ 50 gewaardeerd ten tijde van het verzamelen van het kartel en blijft sterk na het markeren van een wijziging van de drie vorige officiële vergaderingen.

Grote veranderingen in Saudi-Arabië betekenen grote veranderingen in OPEC

Saoedi-Arabië heeft een zware en consistente positie aangaande alle andere olieproductie ter wereld. Zij geloven dat een lagere prijs uiteindelijk hun marktaandeel van de wereldoliemarkten en het aandeel van andere OPEC-leden zal bouwen. Een nieuwe Saoedische regering trok vroeg in 2015 de troon met de dood van koning Abdullah. De nieuwe monarch, King Salman, heeft Prins Mohammed bin Salman (MbS) in beheer gebracht van de Saoedi-economie. Als reactie op de lagere olieopbrengsten verminderde de overheid de sociale dienstverlening en de binnenlandse energieprijzen. Prins MbS schetste zijn ideeën voor de toekomst van een Saoedische economie die eind april 2016 onafhankelijk was van de olieprijs in zijn Visie 2030. Hij roept op tot de oprichting van een soeverein rijkdomfonds van 2-3 biljoen dollar. De natie zal tot een 5% van zijn staatsoliebedrijf Aramco verkopen via een eerste openbare aanbesteding op de aandelenmarkt. De Saoedische regering en de monarchie zullen dat geld gebruiken om te investeren, waardoor hun economische toekomst van ruwe olie wordt gediversifieerd. De visie op de toekomst van de monarchie omvatte grote sociale veranderingen.

In begin mei heeft King Salman, in een verder teken van economische veranderingen in het Koninkrijk, een verandering in de opvolgplannen aangekondigd aan de jongere generatie. Hij benoemde hem de neef, 55-jarige Mohammed bin Nayef-kroonprins, de volgende in de lijn van de troon. Tegelijkertijd bevorderde hij zijn zoon, Mohammed bin Salman (MbS) als tweede in de lijn van de troon of plaatsvervangende kroonprins. De zoon van de koning heeft de militaire en economische veranderingen in de natie in beheer genomen. Tegelijkertijd heeft hij de 80-jarige Saoedi-olieminister Ali Al-Naimi vervangen door Khalid A. Al-Falih, de huidige voorzitter van Aramco. Al al-Naimi is al decennia al op de internationale oliescene geweest en zijn vertrek wijst op een enorme verandering in het beleid ten opzichte van OPEC en de wereld. Deze bewegen vrijwel garanderen een voortzetting van het Saoedi-oliebeleid zonder productiebesnoeiingen of bevriezen, tenzij alle producenten ermee akkoord gaan.

De evolutie in Saoedi-Arabië is een belangrijke verandering voor het oliekaart van de wereld. De Saoedi's leven in een onrustig en gewelddadig gebied van de wereld waar hun vele vijanden een einde willen maken aan de monarchie in het land dat thuis is van de twee heiligste plaatsen in de islam, de mekka en de medina. De overeenkomst van de Verenigde Staten met Iran, een boogvijand van de Saudis, heeft de Saoedische regering ertoe gebracht manieren te vinden om sterkere banden met bondgenoten over de hele wereld te maken. Een van de strategische redenen voor lagere olieprijzen zou kunnen zijn om minder Amerikaanse productie te dwingen en meer afhankelijkheid van de Saoedi-oliereserves. Amerikaanse bescherming van het Saoedische Koninkrijk door hun positie als 's werelds grootste producent van energieproducten met massale reserves, zou dan een noodzaak voor de Verenigde Staten worden.De acties van de Saudis in reactie op een dalende olieprijs en de veranderingen in de structuur van hun regering zullen waarschijnlijk de Saoedische macht binnen OPEC veranderen en consolideren.

Het Midden-Oosten is het meest politiek turbulente gebied in de wereld, maar meer dan de helft van de oliereserves in de wereld zit in de geologie van deze regio. De Saudis lijkt alles in het werk te stellen om af te wijken van afhankelijkheid van de olieprijs voor de inkomstenstromen, hun macht in de regio te consolideren door allianties op basis van hun natuurlijke hulpbronnen te bouwen en zich te beschermen en te verheffen van hen die een verandering in Saoedi-leiderschap in de regio. Wanneer het krachtigste lid en leider van het kartel belangrijke veranderingen ondergaan in zijn leiderschap en regering, zal het kartel waarschijnlijk een nieuwe vorm aannemen, als het in de toekomst nog steeds bestaat.

De prijs van een commodity hangt uiteindelijk af van vraag en aanbod. De vraag en aanbod veranderen echter volgens de prijs en de Saoedi-regering lijkt te werken aan het beheer van de oliemarkt mechanisme, omdat zij de grootste producent van de wereld zijn. Vanaf de laatste OPEC-vergadering lijkt de Saoedi-strategie te werken en de olieprijs bedraagt ​​ongeveer 50 dollar per vat.