Basics van het Federale Overstromingsverzekeringsprogramma

Het Nationale Overstromingsverzekeringsprogramma (NFIP) is de enige bron van overstromingsverzekering voor de meeste bedrijven en huiseigenaren in de Verenigde Staten.

Verwoestende overstromingen waren gedurende heel veel van de twintigste eeuw een terugkerend probleem. In 1936 probeerde het Congres het probleem aan te pakken door de Flood Control Act in te voeren. Deze wet gaf de federale overheid toestemming om overstromingscontroles te bouwen zoals dammen en oevers.

Helaas waren deze maatregelen onvoldoende en de overstromingen bleven.

In de late jaren 1960 waren overstromingen erg duur geworden. Ze veroorzaakten enorme verlies aan goederen en vereisen grote uitgaven van federale fondsen in rampenverligting. Het Congres realiseerde zich dat een uitgebreid programma voor overstromingspreventie nodig was. Daartoe creëerde het in 1968 het Nationaal Overstromingsverzekeringsprogramma (NFIP).

De NFIP wordt beheerd door het Federaal Emergency Management Agency (FEMA). Het programma is ontworpen om overstromingsverliezen te verminderen met behulp van een driehoekige aanpak: floodplain management, overschrijding van de overstromingsgevaar en overstromingsverzekering. De term floodplain betekent simpelweg een gebied dat vatbaar is voor overstroming.

Beheer van vloedvlaktes

Een van de pijlers van het NFIP is de betrokkenheid van de gemeenschap. Deelname aan het programma is vrijwillig. Gemeenschappen die deelnemen doen een verbintenis aan de federale overheid. Zij beloven om een ​​floodplain management programma in te leiden en af ​​te dwingen.

Het beheer van de vloedvlakte kan op verschillende manieren worden bereikt, waaronder het opzetten van zonen en bouwcode. Gemeenschappen die deelnemen aan het NFIP moeten nieuwe constructies beperken in voedselgebieden. Ze moeten ook ervoor zorgen dat de nieuwe structuren goed worden verhoogd. Als een gemeenschap het einde van het koopje onder het NFIP voldoet, zullen eigendommen in deze gemeenschap toegang hebben tot overstromingsverzekering.

Overstromingsgevaar Mapping

Wanneer een gemeenschap zich voor het eerst aansluit bij het overstromingsprogramma, voert FEMA een studie uit van de overstromingsrisico's van het gebied. Wanneer de studie is afgerond, bereidt FEMA een Flood Insurance Rate Map (FIRM) op. De kaart is een visuele weergave van de overstromingsrisico's van de gemeenschap. Deze kunnen bestaan ​​uit kreken, rivieren, oevers, dammen en overstromingen (gebieden waar water stroomt tijdens een overstroming).

Om overstromingsrisico's te beoordelen, gebruikt FEMA een standaard genaamd de basisstroom of 100 jaar vloed . Er wordt verwacht dat een 100-jarige overstroming minstens eenmaal per 100 jaar plaatsvindt (het kan vaker voorkomen). Een basisoverstroming heeft 1% kans op een bepaald jaar. Onder de NFIP heet een 1% overstromingszone een speciale overstromingsgevaarzone (SFHA).

Bij het tekenen van een FIRM gebruikt FEMA een coderingssysteem om SFHA's aan te wijzen. Gebieden die langs een kustlijn zijn gelegen, worden toegewezen aan de letter "V." V-zones zijn bijzonder riskant omdat ze kwetsbaar zijn voor schade door hoge snelheid golven van stormen of tsunami's.Gebieden die vatbaar zijn voor overstroming, maar niet golfactie, worden aangeduid met de letter "A." 'A' zones kunnen zich bij een meer of rivier bevinden. Ze kunnen ook in de buurt van de kust gelegen zijn op een plaats die beschermd is tegen golven.

Een andere functie die in een overstromingskaart is opgenomen, is de base flood elevation .

Deze term betekent de hoogte van de vloedwater die naar verwachting zal toenemen tijdens een basisoverstroming. Om te beschermen tegen een overstroming, moet de woning boven de BFE liggen.

Overstromingsverzekering

Bij een eigenaar van een woning kan een risico van overstroming van 1% lijken. In een 1% floodplain is er echter een kans van 26% dat er gedurende een periode van 30 jaar een overstroming zal ontstaan ​​(het leven van een typische hypotheek). Zo moet elke woning in een SFHA worden gedekt door overstromingsverzekering als het onroerend goed wordt belegd via een kredietverstrekker die federaal gereguleerd of verzekerd is. Eigenaren van onroerend goed die niet in een SFHA zijn, kunnen vrijwillig overstromingsverzekering aanschaffen.

Overstromingsverzekering moet apart worden gekocht van commerciële eigendomsverzekering. Dit komt doordat overstromingen en aanverwante gevaren (zoals stormstorm, modderstroom en rioolkopie) onder een commercieel eigendomsbeleid worden uitgesloten via de uitsluiting van water.

Overstromingsverzekering kan niet rechtstreeks bij FEMA worden gekocht. Het is eerder verkrijgbaar bij verzekeringsmaatschappijen die een contractuele overeenkomst met de NFIP hebben aangegaan. Deze verzekeraars uitgeven en verlenen overstromingsbeleid namens FEMA. Verzekeringskopers kunnen via een verzekeringsagent overstromingsverzekering bij een van deze verzekeraars kopen.

De premie in rekening gebracht voor overstromingsverzekering op een bepaald terrein hangt af van een aantal factoren. Deze omvatten:

• de gemeenschap waarin de woning zich bevindt;
• exacte locatie van het pand (of het nu in een SFHA is);
• kenmerken van de woning (leeftijd, bouw, enz.); en
• de hoogte van het gebouw