Template voor financiele adviseursvergoeding

Hoewel effectenmakelaars en vermogensmanagementbedrijven de term "makelaar" al lang voor de "financiële adviseur" of iets dergelijks voor hun sales force hebben geschrapt, heeft de uitdrukking "broker payout grid" algemeen gebruik. Kortom, wat het rooster heet is het essentiële bestuurder van de financiele adviseur, vooral in het traditionele scenario van de provisiebetalen.

Betalen kan een zeer complexe berekening zijn, met een aantal factoren die bijdragen aan het uiteindelijke bedrag.

Onder de meest voorkomende variabelen die bij het typische compensatieplan zijn opgenomen, zijn:

• Totale productiekredieten (PC's) of opdrachten verdiend
• Soorten verkochte producten
• Asset gathering

Wall Straatbedrijven hebben traditioneel hun uitbetalingsroosters behandeld als zakelijke geheimen.

Hoe het netwerk werkt

Het financiele adviseur uitbetalingsnet bij het typische makelaarsbedrijf biedt een dubbele stimulans om meer productiecredieten (pc's) of provisies te verdienen. Niet alleen betekent het verdienen van meer productiekredieten om te vertalen naar hogere financiële adviseursbetalen, maar ook tegen een hogere totale uitbetalingspercentage. Hier is een zeer vereenvoudigd voorbeeld, geregeld door productieve credit breakpoints:

• Minder dan 100, 000 pc's: 20% uitbetaling
• Minimaal 100, 000 en minder dan 250, 000 pc's: 25% uitbetaling
• Minimaal 250 000 en minder dan 500, 000 pc's: 30% uitbetaling
• Minimaal 500, 000 en minder dan 1, 000, 000 pc's: 35% uitbetaling
• 1, 000, 000 pc's en hoger: 40% uitbetaling

Nu, om dit monster uitbetalingsnet op een paar verschillende productieniveaus toe te passen:

• Bij 300, 000 pc's, betaal = $ 90, 000. 00 (300, 000 x. 30) < bij 499, 999 pc's, betalen = $ 149, 999. 70 (499, 999 x. 30)
• bij 500, 000 pc's, betalen = $ 175, 000. 00 (500, 000 x .35)
• Dit laatste voorbeeld illustreert het belangrijkste kenmerk van het uitbetalingsnet, zoals het traditioneel op Wall Street is toegepast. Door de financiele adviseur naar het volgende niveau van het raster te verleggen, leidde een extra productiekrediet (PC) tot $ 25, 000. 30 in extra loon.

Hierin ligt een bijzonder sterk voorbeeld van die dubbele stimulans om de hierboven genoemde productie te verhogen.

Soorten verkochte producten

Sommige bedrijven hebben uitgebreide uitzonderingen op het raster, met de verkoop van bepaalde soorten producten die speciale uitbetalingspercentages hebben. Bijvoorbeeld, een onderneming kan speciale prikkels geven om interne beleggingsfondsen te verkopen, nieuwe aandelen te onderwerpen die zij onderschrijft, of effecten waarvan het overmaat inventaris heeft dat het graag wil verminderen voor risicobeheer. Deze uitzonderingen en bonussen kunnen permanent of tijdelijk zijn. Tijdelijke verkoopbonussen zijn traditioneel aangeduid als "smaak van de maand" promoties.

Het concept van het aanbieden van speciale verkooppunten voor bepaalde producten, met name in-house producten, is onder vuur toenemend omdat ze de belangen van de financiële adviseur in strijd kunnen brengen met die van zijn of haar klanten.Als gevolg hiervan hebben sommige bedrijven weggewerkt met dergelijke speciale prikkels, en hun "open architectuur" -benadering benutten, waardoor de financiele adviseur ongestoord blijft om de beste beleggingsmiddelen voor de klant te zoeken. Vraagt ​​dat effectenbedrijven en financiële adviseurs onderworpen zijn aan de strengere fiduciaire norm, in tegenstelling tot de loser geschiktheidsstandaard die traditioneel gebonden is, vaak aangehaalde praktijken zoals "smaak van de maand" promoties als bewijs dat extreme hervormingen nodig zijn .

Asset Gathering

Zelfs wanneer de financiele adviseur betaalt, wordt gedreven door transacties en productiecredieten of provisies, in plaats van door een op activa gebaseerde vergoeding, aanvullen de meeste bedrijven toch het uitbetalingsnet met incentive pay for asset gathering. Het strategische imperatief is om zoveel mogelijk van de totale financiele activa van een cliënt te hebben op storting bij de firma, waardoor de onderneming de inkomsten die zij van die klant kan verdienen, maximaal optimaliseren. Zie onze discussie over het rendement op klanten activa of omzetsnelheid.

Beleggingspremies zijn meestal gebaseerd op de netto-verhoging van jaar tot jaar in de totale activa in de cliëntrekeningen van een financieel adviseur. Sommige bedrijven kunnen het cadeauverzamelingsfactor aanpassen om alleen de netto deposito's van nieuwe fondsen en effecten aan klantenrekeningen te reflecteren, waardoor de impact van de schommelingen in waarde wordt verwijderd.