Bijdrage van de verkoper voor kortverkoop

In Californië is het tegen de wet voor een kortverkoop verkoper om een ​​verkoper in te schrijven bij een korte verkoop, maar niet in andere staten. Voordat deze wet voorbij kwam, ontdekte Shari de harde manier hoe laag haar bank zou gaan liggen. Zowel zij als haar man hadden hun werk verloren. Ze werden gedwongen om 100 mijl weg te verhuizen, zodat haar man een verlaagd loon kon nemen, terwijl hij in een krap appartement met een slaapkamer woonde.

Shari was in tranen, toen Shari in tranen was toen ze de eerste vraag van haar bank hoorde voorafgaand aan de verkrijging van kortverkoop.

De bank zei dat Shari een uitstekende credit rating had, met FICO's in de hoge 800's, en zag dat Shari een onaangetaste cash credit line had. Haar VISA had een beschikbare contant geldlimiet van $ 10.000. De bank vroeg Shari om haar creditcard te tikken en die $ 10.000 aan de bank te geven. Als Shari zich niet kon veroorloven om VISA te betalen, gaf de bank er niet om. Het heeft haar VISA niet uitgegeven.

Met andere woorden, de boodschap van de bank was tweeledig: Shari zou haar kredietwaardigheid moeten vallen en een kredietinstelling misleiden. Waargebeurd verhaal. Ik vertegenwoordigde die verkoper.

Waarom Banken een Verkoper Bijdrage aanvragen

Banken eten het al in de korte broek op een korte verkoop. Een bank kan bijvoorbeeld een lening hebben gedaan, bijvoorbeeld $ 500.000, en in sommige delen van Sacramento in 2008, bijvoorbeeld, zijn de waarden met meer dan 50% gedaald. Als de bank dit huis door middel van negatief heeft genomen, zou het tenminste $ 250.000 van zijn initiële investering verliezen.

Dit op een korte verkoop.

De verkoper heeft een aansporing om een ​​korte verkoop te doen omdat er voordelen zijn om een ​​korte verkoop tegen uitsluiting te doen. Daarom is de verkoper de entiteit die de bank kan proberen te knijpen. Omdat het kan.

Hier zijn andere redenen dat de banken misschien een bijdrage aan de verkoper kunnen vragen:

• De verkoper heeft inkomsten uit te voeren. De meeste banken onderzoeken het financieel overzicht van de verkoper om te bepalen hoeveel geld er in het huishouden komt en hoeveel geld er uitgaat. Banken toestaan ​​bepaalde toewijzingen voor de uitgaven. Als de verkoper op het einde van de maand geld over heeft, kan de bank het vragen.
• De verkoper heeft geld uit het huis geherfinancierd en getrokken. Het is een ding als de verkoper herfinancierd is om een ​​hoge rente te betalen of een huisverbeteringsproject af te ronden. Het is nog een ander ding als de verkoper een grote honkin boot kocht. Als de terugslag van de verkoper tijdelijk is, kan de bank de verkoper vragen om bij te dragen. De bank zal een BPO bestellen. Ze zullen het eigendom niet sterk afnemen. Ze willen het verlies zo veel mogelijk minimaliseren. Als de verkoopprijs niet hoog genoeg is om de bank het vereiste netto te geven, kan de bank de verkoper vragen om het verschil te voet te betalen.
• De PSA-richtlijnen vereisen een verkoper-bijdrage. Beleggers willen een rendement op hun investering, en PSA-richtlijnen zijn over het algemeen in staat om winst te geven. Deze richtlijnen kunnen vermelden dat alle hypothekers in dat zwembad een verkoperbijdrage moeten maken om de korte verkoop te vergemakkelijken.
• De verkoper heeft geen financiële moeilijkheden. Veel banken gaan ermee akkoord om een ​​korte verkoop te doen als de verkoper verschillende soorten lastigheden ondervindt die niet noodzakelijkerwijs financieel zijn. Als de verkoper echter een sterke cashflow heeft, kan de bank er een deel van hebben.
• Staatswetten kunnen een tekortbeschikking toestaan. Wanneer een bank het recht heeft om de verkoper persoonlijk na te streven naar het verschil tussen het bedrag van de hypotheek en de kortlopende uitkering, kan een bank liever met de verkoper omgaan met de verkoop voorafgaand aan de kortverkoop. Die onderhandeling kan een verkoperbijdrage hebben.

In de beste van alle werelden wil de bank de verkoper de volledige schuld terugbetalen, maar de banken weten dat de meeste redelijke verkopers het niet eens zijn om een ​​korte korting te doen verkoop onder deze omstandigheden. Omdat een verkoper andere opties kan hebben, zoals een leningwijziging, afscherming of een faillissement. Dus, banken vragen meestal een van de twee dingen of beide:

Cash

• . Hoewel de bank het recht heeft om het volledige verschil te vragen, realiseren de meeste banken zich dat verkopers dat soort geld niet hebben of dat zij geen korte verkoop zouden doen. Het is niet ongewoon om verzoeken te zien die variëren van 2 tot 10 procent van de korte daling. Ongecureerde Promissory Note
• . Cash gesprekken maar prominente notities zijn ook een oplossing. Over het algemeen zijn de verzoeken voor notities op aanvraag hoger dan geldverzoeken. Maar banken zullen vaak akkoord gaan met niet-rentedragende voorwaarden en een terugbetaling van 3 tot 15 jaar van de hoofdsom. Op het moment van schrijven is Elizabeth Weintraub, CalBRE # 00697006, een Broker-Associate in Lyon Real Estate in Sacramento, Californië.