Autobahn Systeem In Duitsland

Inleiding

Het Bundesautobahn-systeem (BAB), algemeen bekend als de autobahn, is wereldwijd bekend als wegen die geen snelheidslimiet hebben, maar dat is eigenlijk niet het geval. Ongeveer veertig procent van de BAB heeft geen snelheidslimiet, terwijl de andere zestig procent een verscheidenheid aan snelheidsgrenzen heeft, afhankelijk van het gebied. De autobahns bestaan ​​al meer dan tachtig jaar en hebben de Duitse industrie in staat gesteld om met relatief gemak producten over het hele land en verder te verplaatsen.

- 9 ->

Geschiedenis van de Bundesautobahn

De populariteit van het automobiel groeide na de Eerste Wereldoorlog en in Duitsland werden de eerste pogingen tot het oprichten van een nationaal snelwegsysteem al in 1919 gestart. Ondanks de pogingen door de regering van de Weimar-Republiek om een ​​wegbouwproces te starten, was de bouw traag, maar in 1929 werd de eerste sectie van het autobahn-systeem, de Reichsautobahn, gebouwd tussen Düsseldorf en Opladen. Drie jaar later werd de volgende sectie van het autobahn-systeem gebouwd tussen Keulen en Bonn.

De val van de Weimar Republiek en de opkomst van de National Socialist German Workers Party (NSDAP) in december 1932 versnelde het wegbouwprogramma in Duitsland. Het programma werd een belangrijke propaganda campagne voor de NSDAP regering en meer dan 250.000 Duitsers werden opgericht om het nieuwe Reichsautobahn-systeem te bouwen. Na drie jaar werd de eerste sectie van het eerste snelweg, snelwegnetwerk ter wereld geopend tussen Frankfurt en Darmstadt.

In september 1936 was er ongeveer 600 kilometer van de voltooide autobahn. De bouw bleef voort, aangezien Duitsland in 1938 Oostenrijk verbond en Polen in 1939 binnengekomen. De autobahnconstructie verhuisde ook naar Oostenrijk. De eerste autobahn buiten Duitsland werd in 1938 van Salzburg naar Wenen begonnen.

Eind 1940 was de totale lengte van de Duitse autobahn 3736 kilometer (2321 mijl).

Zelfs na het begin van de Tweede Wereldoorlog bleef het Duitse autobahn-programma voort, aangezien het van groot belang was voor het Duitse leger. Het was echter niet het geval, want het was makkelijker om goederen- en militaire goederen per spoor te verplaatsen. De autobahns werden beschadigd door tanks en rupsbanden die het belang van het wegvervoer daalden. Tot eind 1942 verlieten brandstoftekorten, beschadigde en onvoltooide wegen de autobahnconstructie stil.

De autobahn heeft Duitsland geen voordeel gekregen, zoals ze hadden gehoopt, maar het liet de zwaar gemotoriseerde geallieerde legers snel de terugtrekkende Duitse troepen achtervolgen. De geallieerde troepen hadden het bijkomende voordeel van het gebruik van de autobahns om voorraadvoertuigen dicht bij de frontlinietroepen te houden en het einde van de oorlog te versnellen.

Amerikaanse militaire leiders, inclusief toekomstige president Dwight Eisenhower, onderzochten het autobahn systeem en vonden dat er geen bevolkte gebieden waren. Eisenhower gebruikte deze informatie toen hij in 1956 het Interstate Highway System lanceerde.

Na de heropbouw van de naoorlogse wederopbouw in het nieuwe West-Duitsland werd de reparatie van de autobahns snel voltooid.

In het Sovjet gecontroleerde Oost-Duitsland werd het autosnelwegsysteem niet gerepareerd of onderhouden. Vervolgens werden de wegen alleen gebruikt door militaire verkeer of staat boerderijen. Het was pas in de jaren 1970 toen de Oost-Duitse autobahns werden hersteld met geld van de West-Duitse regering.

De bouw van nieuwe autobahnprojecten is in West-Duitsland voortgezet tot de hereniging van Duitsland in 1990. Op dat moment had het autobahn-systeem in West-Duitsland 8, 822 kilometer (5, 482 miles) bereikt. Na de hereniging werden autobahns tussen de twee naties voltooid en binnen vijf jaar had het autobahn systeem 11, 143 kilometer bereikt.

Na unificatie

Het verenigde Duitsland profiteerde van de onlangs uitgebreide Bundesautobahn. In 2010 had het totale systeem 12, 813 kilometer (7 962 miles), die slechts een dertien procent stijging boven de cijfers voor 1995 is, maar na de eenwording hebben de middelen van de Duitse Unity Transport Projects de verwaarloosde autobahns in het oude oosten verbeterd Duitsland, in plaats van nieuwe wegen te bouwen.

Veiligheid op de autobahn

Veiligheid op de BAB is een bezorgdheid voor de Duitse burgers en in 1970 was er een record aantal verkeersongevallen, meer dan 21.000. Sindsdien is er een toename in veiligheidseigenschappen van de autobahns evenals strengere handhaving van rijwetten en verhoging van de veiligheid van voertuigen.

In 2008 waren er minder dan 4 500 verkeersongevallen, ondanks een drie-voudige toename van het aantal auto's op de Duitse wegen. Ondanks deze significante daling heeft de overheid aangegeven dat zij overwegen snelheidslimieten in te stellen in alle autobahns om de ongelukken verder te beperken.

Bijgewerkt door Gary Marion, Logistiek en Supply Chain Expert.