Bepalen van standaard vastgoedcommissies

Heb je je ooit afgevraagd wat de standaard vastgoedcommissie is? Als u een makelaar vraagt, is het antwoord beter dat alle commissies verhandelbaar zijn. Dat is het standaardantwoord, ook al is het enigszins misleidend. Reageren door de vraag direct te beantwoorden zou een agent kunnen openen voor vervolging door de federale overheid. Het is niet zo dat er niet zoiets bestaat als een standaard vastgoedcommissie, maar dat agenten de raad krijgen om het niet te bespreken.

U kunt naar onroerend goed websites en portals gaan en vragen en antwoorden lezen over standaard vastgoedcommissies. Sommige agenten zullen een percentage eruit halen en anderen zullen het eens of oneens zijn met dat percentage, terwijl in feite die online discussie als een prijsafspraak kan worden beschouwd. Alleen omdat sommige agenten zich als idioten gedragen, betekent dit niet dat ze allemaal geen idee hebben.

Antitrustwetten verbieden samenwerking tussen concurrenten om bepaalde prijzen vast te stellen. De Sherman-wet en de Clayton-wet zijn bijvoorbeeld twee soorten antitrustwetten. De overheidsentiteiten die dergelijke claims onderzoeken, zijn de Federal Trade Commission en de Antitrust Division van het Amerikaanse ministerie van Justitie.

Soms zullen verkopers, die het niet beter weten, verschillende makelaars in onroerend goed bellen en zonder zichzelf te introduceren, uitblussen: wat is uw commissie? Alsof de enige kwalificerende factor die belangrijk is, het bedrag van de commissie is, alsof ze een pak melk in de supermarkt kopen en een vergelijkingswinkel willen als alle melkselecties in centen van elkaar zijn geprijsd.

Een betere manier om het onderwerp te benaderen, als een verkoper alleen voor de prijs winkelt, is om te vragen of de agent een full-service of een kortingsbemiddelaar is. Als u een korting verwacht, wees dan vooraf en beperk de zoekopdracht tot alleen die agenten die kortingen aanbieden.

Er zijn situaties waarin een verkoper er de voorkeur aan geeft een kortingsmakelaar in te huren en geen fullservice-agent inschakelt, die een iets hogere vergoeding kan vragen.

Als een verkoper geen F. Lee Bailey-type hoeft in te huren, kunt u zeker gaan met een minder dure en waarschijnlijk minder ervaren agent. Wees gewoon niet penny-wise en pond dwaas. Ik merk dat in mijn eigen onroerendgoedbedrijf de discrepantie tussen vergelijkbare concurrenten neerkomt op ongeveer een procent verschil waar mensen ruzie over maken.

Eén procent staat tussen de verkoper en de agent die ze wil inhuren. Deze verkopers weten meestal niet wat ervaren agenten voor hen kunnen doen. Ze hopen dat ze zuinig zijn, maar ze kunnen zichzelf in de voet schieten.

De verschillen tussen standaardcommissies voor onroerend goed

Van een interessante kanttekening, hoe hoger het kaliber van thuis, hoe minder geneigd verkopers een zeer ervaren makelaar om korting vragen.Je zou denken dat het andersom zou zijn, maar het lijkt niet zo te zijn. Hoogstwaarschijnlijk omdat bij luxe huizenverkopen er grotere sommen geld te verliezen zijn (of op tafel te laten liggen), dat de verkopers misschien een beetje meer betalen om talent te huren om voor hen te onderhandelen. Van beoordelingen tot woninginspecties, er kan veel misgaan na het ondertekenen van een koopcontract. Deskundigheid is vaak de extra kosten waard.

Het kan het verschil zijn tussen het verkopen van uw huis voor $ 1, 300.000 of een contante verkoop van $ 1, 500.000.

Ik heb dat met mijn eigen ogen gezien. Deze verkopers verhandelden een commissieprobleem van $ 13.000 in ruil voor $ 200.000 in prijs.

Dit wil niet zeggen dat een standaardcommissie voor onroerend goed niet moet worden besproken in het eerste gesprek, maar dat dit niet de enige factor is voor het kwalificeren van een agent. Agenten die de hoogste commissies in rekening brengen, zouden heel goed de norm kunnen bepalen voor dat type prestaties, net als agenten die routinematig veel minder in rekening brengen. Met andere woorden, consumenten hebben de neiging om te krijgen waar ze voor betalen als het gaat om een ​​makelaar in onroerend goed.

Vet uw agent wijselijk in, vooral voor ingewikkelde situaties. U kunt bijvoorbeeld de voorkeur geven aan een agent die denkt als een advocaat boven een agent die zich gedraagt ​​als een verkoper van gebruikte auto's. Er zijn allerlei soorten mensen die een onroerendgoedlicentie hebben. Niet alle makelaars zijn hetzelfde.

U hebt waarschijnlijk gehoord dat de top 10% 90% van de huizen verkoopt.

Een verkoper kan het verdragen om meer te verspelen dan de variantie tussen een aantal agenten als ze de verkeerde agent inhuurt. De verkeerde agent zou een persoon zijn zonder voldoende ervaring of middelen om een ​​verkoper te helpen bij het navigeren door de delicate situaties die mis kunnen gaan, zoals een lage beoordeling of een verzoek om reparatie. Met andere woorden, als een verkoper denkt dat ze $ 5,000 bespaart, omdat ze een goedkopere agent heeft ingehuurd dan de agent die ze verkoos, zou die verkoper uiteindelijk $ 10.000 kunnen verliezen, ten koste van een ander probleem dat de goedkopere agent niet kan oplossen.

De commissie voor een afsluitingsverklaring is slechts een van de vele afsluitkosten en vergoedingen die een verkoper zal betalen. Het is over het algemeen de hoogste vergoeding, toegekend, maar de andere kosten kunnen pijn doen.

Om meer te weten te komen over de vergoedingen die agenten in uw regio in rekening brengen, kunt u bellen en met agenten praten, vragen stellen over hun standaardcommissies voor onroerend goed, maar maak het niet de eerste vraag die u stelt. Realiseer je ook dat prijzen verschillen op basis van locale. Wat een standaard vastgoedcommissie in Sacramento zou kunnen zijn, zou meer kunnen zijn dan de standaard vastgoedcommissie, een meer op zichzelf staande gemeenschap zoals San Diego.

Op het moment van schrijven is Elizabeth Weintraub, CalBRE # 00697006, een makelaar-medewerker bij Lyon Real Estate in Sacramento, Californië.