Wat is schaduwbankieren?

De meeste mensen gaan naar een bank wanneer ze geld willen storten of lenen, maar er zijn veel andere opties beschikbaar voor het publiek. In 2007 bedacht PIMCO-econoom Paul McCulley de term 'schaduwbank' om te verwijzen naar niet-bancaire door financiële instellingen verkochte leningen die werden omgepakt als obligaties. Deze financiële instellingen zijn geen handelsbanken, dus ze kunnen geen noodfondsen lenen van de Federal Reserve en hebben vaak geen verzekering.

In dit artikel zullen we het schaduwbanksysteem, de risico's voor de wereldeconomie en enkele belangrijke overwegingen voor internationale investeerders van naderbij bekijken.

Shadow Banking 101

De term 'schaduwbankieren' werd veel gebruikt tijdens de financiële crisis van 2008 om financiële instellingen te beschrijven die hypothecaire leningen securitiseren. Omdat de oorspronkelijke hypotheek door verschillende entiteiten werd gekocht en verkocht, werd de term 'schaduw' gebruikt om te verwijzen naar het feit dat deze transacties plaatsvonden buiten de mening van toezichthouders in de sector. Deze transacties werden problematisch toen partijen het moeilijk vonden om de activa nauwkeurig te waarderen.

Er zijn vier belangrijke technieken die gewoonlijk door schaduwbanken worden gebruikt:

• Vervorming van maturiteit - Verkrijgen van kortetermijnfondsen om te beleggen in langetermijnactiva.
• Liquiditeitstransformatie - Gebruik contante verplichtingen om illiquide activa zoals leningen te kopen.
• Leverage - Lenen van kapitaal om vaste activa te kopen om winsten te vergroten.
• Credit Risk Transfer - Overdracht van het risico van een lening aan een andere partij.

Tijdens de financiële crisis van 2008 zorgden veel van deze technieken voor grote problemen voor zowel schaduwbanken als commerciële banken die met hen verweven raakten. Beleggers eisten dat contanten de schaduwbanken onder druk zetten door middel van liquiditeitstransformatie en looptijdtransformatie en dwongen hen om activa te verkopen tegen "verkoopprijzen" tegen brand.

Deze verkopen hebben deze activa op de hele markt gedevalueerd en hebben bij veel commerciële banken met vergelijkbare effecten problemen veroorzaakt.

Sinds de crisis is schaduwbankieren uitgebreid met bijna elke bankachtige activiteit die niet wordt aangeboden door een gereguleerde bank. Voorbeelden van deze organisaties zijn payday-kredietverstrekkers, mobiele betalingssystemen, pandjeshuizen, peer-to-peer-leningenwebsites, obligatiehandelsplatforms en zelfs sommige hedgefondsen en vermogensbeheermaatschappijen. Veel van deze bedrijven floreren, omdat traditionele banken te maken krijgen met strengere regels.

Internationale vraagstukken

De term 'schaduwbankieren' is mogelijk bedacht tijdens de financiële crisis in de VS in 2008, maar het concept bestaat in veel verschillende markten over de hele wereld.

De schaduwbanksector in China begon bovengemiddelde rendementen op deposito's te bieden in een beweging die leidde tot een reeks aandelencrashes.Na veelbelovende hoge vaste rendementen, trokken deze schaduwbanken miljarden dollars aan bij Chinese spaarders die uiteindelijk de waardering van aandelen deden stijgen. Deze schaduwbanken werkten met grote hoeveelheden hefboomwerking in een poging hun winst te maximaliseren en konden de problemen niet gemakkelijk oplossen als de markt crashte.

In mei 2015 waarschuwde de Europese Centrale Bank voor de risico's van de schaduwbanksector in Europa.

De centrale bank gaf aan dat de activa in de eurozone in de sector meer dan verdubbeld zijn tot 23. 5 biljoen euro in het afgelopen decennium. Met de kwantitatieve versoepelingsinspanningen en beperkingen van de ECB op het gebied van bankieren, is schaduwbankactiviteit een doelwit geworden voor beleggers die op zoek zijn naar rendement en sommige activa zijn overgewaardeerd als gevolg van buitensporige leverage.

Regulering van de industrie

Het goede nieuws is dat verschillende regelgevende instanties in binnen- en buitenland de schaduwbanksector sinds de financiële crisis van 2008 reguleren en beheersen.

In de Verenigde Staten brengt de Federal Reserve relaties in beeld binnen de schaduwbanksector om de omvang van het probleem te bepalen. Tegelijkertijd heeft de Financial Stability Oversight Council, opgezet door Dodd-Frank, voorschriften opgesteld om de sector in toom te houden en eventuele problemen op de weg te voorkomen.

Het probleem is dat deze groepen hun netten te breed hebben kunnen uitrekken om normale transacties op te nemen.

Internationaal zijn veel landen begonnen met het nemen van maatregelen om de omvang van hun schaduwbanksectoren te meten en te beperken. Chinese toezichthouders ondernamen actie om de kredietexpansie in de schaduwbanksector te beheersen en zijn tot nu toe redelijk succesvol geweest. De Europese Centrale Bank heeft ook plannen geschetst om de sector te proberen reguleren en waarschuwde de sector voor mogelijke problemen die kunnen ontstaan ​​als de sector onbeperkt blijft groeien.

The Bottom Line

Shadow banking is mogelijk in 2007 geïntroduceerd, maar deze praktijken bestaan ​​al vele jaren. Terwijl de groei in de sector zich verder heeft uitgebreid, is de regelgeving in veel landen succesvol geweest in het vertragen van de groei door middel van enige regelgeving. Internationale beleggers moeten zich bewust zijn van de impact van de schaduwbanksector in verschillende landen, vooral als het gaat om het opblazen van activawaarderingen.