Wat is het verschil tussen wetstoepassing en policing?

Vaak worden de termen wetstoepassing en politiebeleid vaak met elkaar omgewisseld. Hoewel de twee concepten lijken hetzelfde of - hoogstens - een verschil zonder onderscheid, kunnen de criminologiewerkers de termen zeer grote en zeer belangrijke verschillen hebben.

Voor degenen die geïnteresseerd zijn in carrière in strafrecht of criminologie, moet je leren wat het verschil is tussen wetshandhaving en politiebeleid en waarom het onderscheid van belang is

Concept van de tenuitvoerlegging van de wetgeving

In essentie bestaat het concept van wetshandhaving uit gewoon: wetshandhaving. In zijn zuiverste vorm vereist "wetshandhaving" een onwrikbare naleving van regels en procedures. Het is een focus op de letter van de wet in plaats van de geest van de wet. Citaten worden uitgegeven, arrestaties worden gemaakt en kracht is in dienst, met weinig inachtneming van de reden of betekenis achter een bepaalde wet of beleid.

Rechtshandhaving kan een zeer effectieve manier zijn om de openbare orde te behouden en misdaad te bestraffen, aangezien het zich richt op het eisen dat de leden van een gemeenschap of samenleving de wet nakomen of de gevolgen onder ogen zien. Het probleem van de wetshandhaving alleen als een reactie op misdaad is dat het uniek is in zijn aanpak, reageert op effecten zonder inachtneming van oorzaken.

Concept van policing

De term policing heeft geleid tot een aanpak van misdaadbestrijding door middel van gemeenschapsdiensten en probleemoplossing.

Het idee van de politie vereist een holistische benadering van de gemeenschapsdienst, rekening houdend met de problemen die een gemeenschap plachten en met de mensen in die gemeenschap werken om ze op te lossen.

Policing vereist samenwerking van belanghebbenden-bewoners, zakenbezitters en leiders - deelnemen aan het proces van vermindering van criminaliteit en verbetering van de kwaliteit van leven.

Hoewel het nu lijkt dat dit nieuwe concept van politie als maatschappelijke functie in plaats van alleen voor rechtshandhavingsdepartementen is gereserveerd, begint alleen tractie, in feite is het luisteren naar de vroegste dagen van de moderne politiekracht . Het concept is best geformuleerd in Sir Robert Peel's 9 principes van politie.

Verschil tussen wetshandhaving en policing

Terwijl er een verleiding kan zijn om te geloven dat beide concepten hetzelfde zijn, of zelfs twee zijden van dezelfde munt, gaat het verschil in feite dichterbij. Terwijl wetstoepassing verplichte naleving impliceert, stelt politie vrijwillige naleving voor. In die zin is wetstoepassing slechts één onderdeel van de politie, een van de vele instrumenten in de gereedschapskist die beschikbaar is voor politieagenten en rechtshandhavingsinstanties.

Wie weet het verschil?

In de huidige omgeving, met name in de Verenigde Staten, is er een perceptie dat er een kloof tussen politieafdelingen en hun gemeenschappen is ontstaan. Door alleen te concentreren op wetshandhaving, in tegenstelling tot de holistische aanpak van gemeenschapspolitiek, lopen officieren risico's uit om de golf te verbreden.

Het nemen van een wetstoepassingsgerichte aanpak voor de bestrijding van criminaliteit kan een mentaliteit aanmoedigen, zowel bij officieren als bij de leden van het publiek dat zij dienen.

Wanneer de politie in hun gemeenschappen werkt om problemen op te lossen en de misdaad samen te bestrijden, moedigt zij participatie en eigendom voor alle partijen aan en bevordert het vertrouwen tussen ambtenaren en het grote publiek.