Het proces van anodiseren, verklaard

Anodiseren is een methode om de corrosieweerstand van een metalen onderdeel te verhogen door een laag oxide op het oppervlak te vormen. Het onderdeel dat wordt behandeld, vormt de anode-elektrode van een elektrisch circuit. Anodiseren verhoogt de weerstand tegen corrosie en slijtage en zorgt voor een betere hechting van verfprimers en lijmen dan bij blank metaal.

Anodische films kunnen ook worden gebruikt voor een aantal cosmetische effecten, hetzij met dikke poreuze coatings die kleurstoffen kunnen absorberen, hetzij met dikke transparante coatings die interferentie-effecten toevoegen om licht te reflecteren.

Een voorbeeld van het laatste is apparatuur die door fietsers op kleding of kleding wordt gebruikt, zodat ze 's nachts zichtbaar zijn.

Hoe anodiseren gebeurt

Het proces voor het maken van deze beschermende oxidecoating wordt elektrolytisch bereikt.

Het te behandelen metaaldeel, in het algemeen aluminium, wordt eerst ondergedompeld in een bad van elektrolytische oplossingen samen met een kathode. Wanneer een stroom door de zuuroplossing wordt geleid, wordt waterstof uit de kathode vrijgemaakt en vormt zuurstof zich op het oppervlak van een anode. Dit resulteert in een groeiende metaaloxidefilm op het oppervlak van het te behandelen onderdeel.

Afhankelijk van de eindtoepassing en het gebruikte anodisatieproces, kan de oxidelaag enorm worden uitgebreid. De laag die op een aluminiumdeel kan worden gekweekt, kan meer dan 100 keer zo dik zijn als een oxidelaag die van nature zou bestaan ​​op een aluminiumdeel dat alleen aan zuurstof wordt blootgesteld.

Het gezond verstand dicteert dat omdat het metaaldeel dat wordt behandeld de anode vormt in dit elektrolytische circuit, het proces wordt aangeduid als 'anodiseren'.

Geanodiseerde onderdelen van aluminium en aluminium zijn meer corrosie- en slijtvast dan niet-behandelde onderdelen. Ze beschermen ook tegen vreten. Galmen is slijtage veroorzaakt door wrijving wanneer twee delen van componenten met schroefdraad tegen elkaar worden gewreven.

Het eindresultaat is dat geanodiseerde onderdelen een veel langere levensduur hebben dan niet-geanodiseerde onderdelen.

Anodiseeraluminium

Hoewel het anodiseren van aluminium ervoor zorgt dat het metaal zijn natuurlijke uiterlijk behoudt, helpen de poriën in de beschermende oxidelaag ook om een ​​beter oppervlak voor de hechting van verven en lijmen te bieden.

Hoewel verschillende metalen, waaronder titanium, hafnium, zink en magnesium, kunnen worden beschermd door een geanodiseerde laag aan te brengen, wordt het proces veruit het vaakst toegepast op aluminium en aluminiumlegeringen.

Verschillende soorten anodisatiemethoden worden over het algemeen gekenmerkt door het type gebruikte elektrolytische oplossing. Chromisch zuur (aangeduid als Type I) werd gebruikt in de eerste commerciële anodiseringsfaciliteiten in de jaren 20 van de vorige eeuw. Tegenwoordig worden echter de meest voorkomende elektrolytische oplossingen voor anodiseren geproduceerd met zwavelzuur (aangeduid als Type II of Type III, afhankelijk van het exacte gebruikte proces).

Brede voordelen van anodiseren

Geanodiseerde aluminium onderdelen worden vaak aangetroffen in vliegtuigen en architectonische componenten, evenals consumptiegoederen zoals apparaten (koelkasten, magnetrons en barbecues), sportartikelen (honkbalknuppels, golfkarretjes, en visuitrusting) en elektronica (televisies, smartphones en computers).

De brede voordelen van anodiseren zijn onder meer: ​​

1. Het is een zeer dunne coating in vergelijking met verven en poeders.
2. Extreem duurzaam, hard, slijtvast en duurzaam. De coating schilfert of schilfert niet. Veel harder oppervlak dan verf en poeders.
3. Gaat oneindig lang mee.
4. Milieuvriendelijke afwerking. Kan gemakkelijk worden gerecycled.
5. Goedkoop in vergelijking met verf en poedercoating.