Onderlinge fondsen: definitie, voordelen, nadelen, typen

Een beleggingsfonds is een verzameling aandelen, obligaties of andere beleggingsactiva. U bezit het aandeel in het beleggingsfonds, niet het aandeel in de aandelen zelf. De prijs van elk beleggingsfondsaandeel wordt de NAV of intrinsieke waarde genoemd. Dat is de totale waarde van alle effecten die het bezit gedeeld door het aantal aandelen van het beleggingsfonds. Aandelen in beleggingsfondsen worden constant verhandeld. maar hun prijzen worden pas aan het einde van de werkdag aangepast.

Voordelen

Ze zijn doorgaans minder riskant dan individuele effecten kopen omdat ze een gediversifieerde investering zijn. Dat betekent dat u niet zo afhankelijk bent van een individuele voorraad en het onderliggende bedrijf. Als een van de bedrijven, bezit u veel meer aandelen om uw investering te beschermen.

Beleggingsfondsen geven u automatisch het voordeel van professionele aandelenselectie en portfoliobeheer. U hoeft niet duizenden bedrijven te onderzoeken. De managers zijn experts op elk gebied. Het zou voor u bijna onmogelijk zijn om een ​​expert te worden op alle gebieden waar u zou willen investeren.

Nadelen

Het kost veel tijd om beleggingsfondsen te onderzoeken. Om het nog erger te maken, veranderen de beheerders van fondsen. Wanneer dat gebeurt, kan dit van invloed zijn op de prestaties van uw fonds, zelfs als het goed gaat met de sector. Dat is echt belangrijk, want managers veranderen constant de aandelen die ze bezitten. Zelfs als u goed naar de prospectus kijkt, is het mogelijk dat dit niet de huidige voorraadaanduiding weerspiegelt.

U weet echt niet wat u specifiek koopt, dus u vertrouwt volledig op de expertise van de manager.

Het prospectus zal waarschuwen dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie bieden voor toekomstige rendementen. Maar prestaties uit het verleden is alles wat je nodig hebt om door te gaan. De kans is groot dat een fonds dat in het verleden beter heeft gepresteerd dan de markt in de toekomst slechter presteert.

Dat is vooral waar als de manager verandert.

Het grootste nadeel is dat beleggingsfondsen jaarlijkse beheerskosten in rekening brengen. Dat garandeert dat ze meer zullen kosten dan de onderliggende aandelen. Deze vergoedingen zijn vaak verborgen op verschillende plaatsen in het prospectus.

Soorten beleggingsfondsen

Als u een beleggingstype kunt bedenken, is er een fonds om dit te dekken. Hoewel de meeste fondsen bijvoorbeeld bestaan ​​uit aandelen of obligaties, kunt u een grondstoffenfonds vinden dat de aandelen van bedrijven koopt die profiteren wanneer de olieprijzen stijgen.

Aandelenfondsen zijn gericht op soorten bedrijven. Hier zijn enkele populaire categorieën.

• Bedrijven met een kleine, middelgrote of grote kapitalisatie.
• Waarde versus groei
• Binnenlandse, internationale markten, opkomende markten of grensmarkten
• Sectoren
• Blue chip versus hightech
• Dividendproducenten versus bedrijven die alle winsten herinvesteren.

Vastrentende fondsen zijn ook gespecialiseerd. Geldmarktfondsen richten zich op CD's en kortlopende schatkistpapierrekeningen. Obligatiefondsen zijn gericht op soorten obligaties, zoals hoogrentende, blue-chip- of staatsobligaties. Een derde differentiatie is kortlopende, middellange en langlopende obligaties.

Actief beheerde fondsen versus Exchange Traded Funds : Actief beheerde fondsen hebben een manager die beslist welke zekerheid moet worden gekocht en verkocht. Ze hebben normaal gesproken een doel dat de beleggingsbeslissing van de manager bepaalt.

De beheerder streeft ernaar beter te presteren dan zijn index door effecten te verhandelen. Als gevolg hiervan zijn hun kosten hoger. Ze moeten daarom beter presteren dan de index en hun hogere kosten.

Exchange-traded funds komen eenvoudigweg overeen met een index. Omdat ze niet veel handel vereisen, zijn hun kosten lager. Als gevolg hiervan zijn deze fondsen populairder geworden sinds de financiële crisis van 2008.

Mutual Fund Companies

Mutual funds worden beheerd door honderden bedrijven, die elk honderden fondsen hebben. Daarom concentreren de meeste bedrijven zich op specifieke strategieën. Hier vindt u de top 10 van beleggingsfondsen naar grootte en strategie:

1. Vanguard - lage beheerskosten.
2. Fidelity - Volledige financiële services.
3. Amerikaans - Conservatieve beleggingsstrategieën die een langetermijninvesteringstermijn inhouden.
4. Barclays - Target professionele, niet individuele beleggers.
5. Franklin Templeton - Obligaties, opkomende markten en waardebedrijven.
6. PIMCO - Obligatiefondsen.
7. T. Rowe Prijs - Geen belastinggeld.
8. State Street - Target professionele, niet individuele beleggers.
9. Oppenheimer - Actief beheerde fondsen.
10. Dodge & Cox - Langetermijninvesteringstermijn. (Bron: Gajizmo, Grootste beleggingsfondsbedrijven per activa)

Hoe beleggingsfondsen de economie beïnvloeden

Een goed beleggingsfonds geeft weer hoe het in een bedrijfstak of een andere sector aan het doen is. Mutual fund-waarden veranderen dagelijks. Dat weerspiegelt de waarde van de activa in de portefeuille van het fonds. De economie beweegt zich veel langzamer, zodat grote variaties in een fonds niet noodzakelijkerwijs betekenen dat de sector evenveel draait. Als de prijs van een beleggingsfonds echter na verloop van tijd daalt, is het een goede gok dat de sector die het volgt ook langzamer groeit.

Een beleggingsfonds dat zich bijvoorbeeld concentreerde op hightechaandelen zou tot maart 2000 buitengewoon goed hebben gefunctioneerd, toen de tech-bubble barstte. Toen beleggers zich realiseerden dat de hightechbedrijven geen winst genereerden, begonnen ze de aandelen te verkopen, waardoor de beleggingsfondsen daalden. Naarmate de onderlinge fonds- / aandelenkoersen daalden, konden de hightech-bedrijven niet gekapitaliseerd blijven en gingen velen failliet. Op deze manier zijn aandelenfondsen en de Amerikaanse economie onderling verbonden.

Hoe beleggingsfondsen de obligatiemarkt beïnvloeden

Beleggingsfondsen die bedrijfsobligaties bezitten, zijn populairder geworden sinds de financiële crisis van 2008. Beleggers die tijdens de beurscrash van 2008 werden verbrand, geven prioriteit aan veiligheid. Ze zijn aangetrokken tot obligaties ondanks record-lage rentetarieven.

In 2014 bezaten obligatiefondsen 17% van de $ 36. 5 biljoen U.S. obligatiemarkt. Dat is bijna het dubbele van hun 9% -bezit in 2008.

Dat heeft nieuwe risico's gecreëerd. Veel obligatiefondsen bezitten nu dezelfde obligaties. Als een manager die obligatie begint te verkopen, zullen de anderen hetzelfde doen. De resulterende crash in de prijs van de obligatie zou de uitgevende onderneming verplichten om de rente te verhogen om de obligatie drijvend te houden.

Bedrijven hebben $ 300 miljard uitgegeven aan high-yieldobligaties in elk van de afgelopen drie jaar. Dat is het dubbele van de gemiddelde jaarlijkse uitgifte van $ 147 miljard vóór 2010. Wanneer de Fed rentetarieven verhoogt, kan dit leiden tot defaults.

De lage olieprijzen in 2014 dreigen mogelijke defaults te veroorzaken. In september 2015 was 15% van deze junk-obligaties overstuur. Dat betekende dat ze de komende zes tot negen maanden in gebreke konden blijven.

Veel beleggers weten niet wat obligaties in hun fondsen zijn. Een uitslag van de wanbetalingen bij ongewenste debiteuren zou hen ertoe kunnen aanzetten om zelfs goede obligatiefondsen te verkopen. Dat zou een uitverkoop veroorzaken die veel fondsen zou kunnen vernietigen.

Aangezien obligatiemanagers dezelfde fondsen bezitten, zijn er niet veel kopers voor die obligaties. Die lage liquiditeit zou de prijzen zelfs nog lager drukken. Obligaties zouden onderhevig zijn aan dezelfde volatiliteit als aandelen en grondstoffen. Voorbeelden van dat scenario deden zich voor tijdens de obligatie "flash-crash" in oktober 2014. (Bron: "The New Bond Market," WSJ , 21 september 2015.)

FAQ voor gemeenschappelijke fondsen

• U belegt in beleggingsfondsen of aandelen?
• Hoe kunt u goede beleggingsfondsen kiezen?