Wat zijn verzekeringsvoorwaarden?

Vrijwel alle verzekeringspolissen bevatten voorwaarden, die regels van het beleid zijn. Voorwaarden geven aan welke rechten de verzekeraar en de verzekeringnemer hebben. Ze beschrijven ook de taken die elk is verplicht om te voldoen aan de verzekeringsovereenkomst.

Soorten voorwaarden

Een verzekeringspolis kan verschillende voorwaarden bevatten. Sommige zijn alleen van toepassing op de verzekeraar. Een voorbeeld is de faillissementsclausule (hieronder toegelicht).

Het verklaart dat het faillissement van de verzekerde de verzekeraar zijn taken krachtens de polis niet zal ontslaan. Andere voorwaarden zijn alleen van toepassing op de verzekeringnemer. De Verliessituaties in het ISO Commercieel Eigendomsbeleid vereisen bijvoorbeeld dat de verzekerde een verlies meldt aan de politie als een wet is overtreden. Veel voorwaarden zijn procedureel. Een voorbeeld is de evaluatieclausule in het standaard Business Auto Policy. Het verklaart het proces dat zal worden gevolgd als de verzekerde of de verzekeraar een beoordeling van beschadigde eigendommen eist.

Waar zijn ze?

Voorwaarden zijn vaak te vinden in een apart gedeelte van een beleid of dekkingsformulier. Het is niet verrassend dat dit gedeelte vaak de titel Voorwaarden heeft.

Veel beleid bevat meer dan één set voorwaarden. Het ISO-beleid voor commercieel onroerend goed bevat bijvoorbeeld drie groepen voorwaarden. De verliesvoorwaarden leggen uit hoe verliezen worden gewaardeerd en betaald. De aanvullende voorwaarden hebben betrekking op zaken als co-assurantie en de rechten van hypotheekhouders.

De commerciële voorwaarden zijn opgenomen in een apart formulier. Deze pakken zaken aan die elders niet zijn toegelicht, zoals het dekkingsgebied.

Pakketbeleid, dat twee of meer soorten dekking omvat, bevat meestal aparte voorwaarden voor elk type dekking. Een beleid dat algemene aansprakelijkheid en dekking van commercieel eigendom omvat, omvat bijvoorbeeld aansprakelijkheidsvoorwaarden en vastgoedvoorwaarden.

Een pakketbeleid kan ook een sectie Algemeen beleid (of algemene voorwaarden) bevatten die van toepassing is op alle dekkingen die in het contract zijn opgenomen.

Een beleid kan voorwaarden bevatten die niet voorkomen in het gedeelte Voorwaarden. Het standaard compensatiebeleid voor werknemers van NCCI bevat bijvoorbeeld een sectie Voorwaarden onder deel zes. Niettemin bevatten zowel deel een (werknemerscompensatie) als deel twee (werkgeversaansprakelijkheid) de clausules Andere verzekeringen en herstel van anderen. Deze clausules zijn beleidsvoorwaarden, ook al zijn ze niet als zodanig gelabeld. Soortgelijke clausules zijn te vinden in de ISO algemene aansprakelijkheids- en bedrijfsautobeleid. In dat beleid bevinden de clausules zich in het gedeelte Voorwaarden.

Algemene voorwaarden

Bepaalde omstandigheden zijn te vinden in veel soorten bedrijfsbeleid. Enkele voorbeelden worden hieronder beschreven.

Taken in geval van een voorval of verlies

Vrijwel alle polissen bevatten een clausule die uitlegt wat u moet doen als een verlies of claim optreedt. Een voorbeeld is het standaard algemene aansprakelijkheidsbeleid. De claim-rapportagevoorwaarden bepalen dat u uw verzekeraar zo snel mogelijk in kennis moet stellen in geval van een gebeurtenis of een overtreding, of een claim of rechtszaak. Deze clausule is belangrijk, omdat uw verzuim om te voldoen uw verzekeraar redenen kan geven om dekking voor een claim te weigeren.

Overige verzekeringen

Deze clausule legt uit hoe het beleid zal reageren wanneer een andere dekking bestaat voor een claim die onder uw polis valt. Sommige polissen bieden primaire (eerstelijns) dekking. De andere verzekeringsclausule in het standaard algemene aansprakelijkheidsbeleid stelt dat de dekking primair afhankelijk is van enkele uitzonderingen. Overig beleid deelt verliezen. In de andere verzekering -clausule in het beleid inzake de eigenschapsbenchmark van ISO wordt bijvoorbeeld vermeld dat verliezen op evenredige basis worden gedeeld met eventuele dubbele dekking. Sommige soorten verzekeringen, waaronder veel E & O-polissen, zijn op een overschotbasis van toepassing op andere bestaande dekking.

Herstelrechten

De meeste handelsvoorwaarden bevatten een subrogatieclausule. Deze clausule geeft de verzekeraar het recht om het bedrag dat hij heeft betaald voor een verlies terug te vorderen van de partij die het heeft veroorzaakt.

Met andere woorden, als de verzekeraar een verlies heeft betaald waarvoor iemand (anders dan een verzekerde) verantwoordelijk is, kan de verzekeraar de in gebreke blijvende partij aanklagen voor het bedrag van de betaling.

Juridische actie tegen ons

Deze bepaling wordt vaak de "geen actie" -clausule genoemd omdat het uw recht om een ​​rechtszaak tegen uw verzekeraar aan te spannen, beperkt. Het belet u doorgaans om geen rechtszaak aan te spannen tenzij u aan alle vereisten van het beleid voldoet.

Volgens het ISO-vastgoedbeleid kunt u uw verzekeraar niet aanklagen met betrekking tot een claim als u geen beschrijving van de beschadigde eigenschap hebt verstrekt (een voorwaarde voor dekking). Het aansprakelijkheidsbeleid verbiedt vaak dat u of iemand anders de verzekeraar onder bepaalde omstandigheden aanklaagt. Het is u meestal niet toegestaan ​​om uw verzekeraar aan te klagen om een ​​schikking te treffen die u vrijwillig hebt aangegaan (zonder toestemming van uw verzekeraar). Evenzo is het verboden om een ​​vordering in te stellen om schadevergoeding te vorderen totdat een rechterlijke uitspraak definitief is.

Verzekeringspolissen kunnen een termijn stellen voor het indienen van een rechtszaak. Sommige vastgoedpolissen vereisen dat u uw rechtszaak binnen twee jaar na de datum van het verlies indient. Deze bepaling wordt door de nationale wetgeving opgeheven als deze laatste meer tijd biedt om rechtszaken in te dienen dan het beleid.

Liberalisering

Deze clausule breidt uw polis automatisch uit met de dekking die uw verzekeraar aan uw dekkingsformulier heeft toegevoegd. De clausule is meestal van toepassing op elke extensie die kort voor of tijdens uw beleidsperiode is gemaakt, als de extensie gratis is.

Stel dat u bent verzekerd volgens een beleid inzake commercieel onroerend goed. Terwijl uw beleid van kracht is, begint uw verzekeraar met een bijgewerkte versie van het formulier voor de dekking van de bouw- en persoonlijke eigendommen.Het nieuwe formulier biedt automatisch (zonder extra kosten) een limiet van $ 10.000, - voor schade aan persoonlijke bezittingen die zich in een tijdelijke opslageenheid op uw terrein bevinden. Het formulier dat bij uw polis is gevoegd, bevat deze dekking niet. Omdat uw beleid een liberaliseringsclausule bevat, wordt het eigendom in een tijdelijke opslageenheid automatisch door uw beleid gedekt. Er is geen goedkeuring nodig.

Annulering en niet-verlenging

Veel door bedrijven gekochte verzekeringspolissen bevatten zowel een annuleringsclausule als een niet-verlengingsbepaling. Deze clausules verklaren de omstandigheden waaronder de verzekeraar het beleid kan annuleren of niet kan verlengen. Staatswet prevaleert boven deze bepalingen indien deze gunstiger is voor polishouders. Een staatswet die de verzekeraar verplicht om de polishouder een opzegtermijn van 60 dagen te geven als het beleid niet wordt verlengd, vervangt bijvoorbeeld een polisvoorwaarde die slechts 30 dagen opzegt.

Scheiding van verzekerden

Veel aansprakelijkheidsbeleid bevat een voorwaarde met de naam Separation of Insureds (of Severability of Interests). Deze toestand bestaat vaak uit twee delen. De eerste legt uit hoe het beleid zal reageren als de verzekerde door een ander wordt vervolgd. Het tweede deel beschrijft hoe dekking van toepassing zal zijn als een verzekerde een andere verzekerde vervolgt.

Overdracht van uw rechten en plichten

Verzekeraars screenen verzekeraars zorgvuldig voordat zij beleid uitvaardigen. Verzekeringspolissen bevatten dus een overdracht van rechten of "anti-toewijzingsclausule". "Deze clausule verbiedt verzekeringnemers om hun rechten en plichten onder het beleid aan iemand anders toe te wijzen zonder de schriftelijke toestemming van de verzekeraar. is eigenaar van een bedrijf dat hij aan Jane verkoopt Jim kan zijn zakelijke verzekeringspolissen niet 'geven' aan Jane.Het beleid is alleen aan Jim verstrekt: zijn rechten en verplichtingen onder het beleid kunnen niet worden overgedragen aan Jane zonder toestemming van de verzekeraar. > De anti-toewijzingsclausule verbiedt polishouders ook om hun recht op schadevergoeding of een schikking over te dragen, bijvoorbeeld dat Bob een auto heeft verzekerd voor fysieke schade volgens een commercieel autobeleid Bob ondertekent een contract dat Jim het recht geeft om te verzamelen elke betaling die Bob anders zou ontvangen voor een fysiek verlies van het voertuig aan het voertuig. Bob heeft de anti-toewijzingsclausule geschonden. Het is onwaarschijnlijk dat zijn verzekeraar verliesbetalingen verricht aan Jim onder het beleid van Bob.

Let op • in veel staten kunnen polishouders hun rechten toewijzen om betalingen te claimen

nadat er een verlies is opgetreden . Alleen opdrachten na verlies zijn toegestaan. Toewijzingen die worden gedaan voordat een verlies optreedt, zijn verboden. Stel in het vorige voorbeeld dat Bob al een fysiek verlies aan schade heeft geleden wanneer hij zijn recht om een ​​claimbetaling onder de polis te incasseren aan Jim toewijst. In veel staten is de toewijzing toegestaan. Faillissement

Deze clausule bepaalt dat de verplichtingen van de verzekeraar onder de polis niet veranderen als de verzekeringnemer faillissement aanvraagt ​​of insolvent wordt.De verzekeraar moet nog steeds claims betalen.

Geen voordeel voor Bailee

Veel property- en autobeleid bevatten een clausule met de naam No Benefit to Bailee. Een

bewaarnemer is iemand die met een bepaald doel is belast met het eigendom van een ander. Een voorbeeld is een auto body shop. Een voertuigeigenaar geeft de carrosseriezaak het bezit van een beschadigd voertuig zodat de winkel het kan repareren. Een bewaargever verkrijgt geen eigendomsrechten op het onroerend goed in zijn of haar bezit. De auto-carrosserie-shop wordt niet de eigenaar van het voertuig dat wordt gerepareerd.

De clausule 'geen voordeel voor borgtocht' is van toepassing op commercieel eigendom en dekking voor fysieke fysieke schade. Het bepaalt dat niemand anders dan de verzekeringnemer, die de voogdij over het verzekerde eigendom heeft, van de polis zal profiteren. Met andere woorden, een bewaarnemer heeft geen recht op een claimbetaling omdat hij of zij het verzekerde eigendom in bezit heeft. Volgens een commercieel autobeleid kan de bewaarder een parkeergarage, een sleepbedrijf, een reparatiewerkplaats of iemand anders zijn die een vergoeding in rekening brengt om controle over het voertuig te verkrijgen.

Verzetting, onjuiste voorstelling van zaken of fraude

Met deze clausule kan de verzekeraar de polis ongeldig maken als de verzekeringnemer een frauduleuze handeling heeft verricht. Een verzekerde pleegt fraude wanneer hij opzettelijk een verzekeraar misleidt met het doel financieel gewin te behalen. De fraude kan worden begaan wanneer de dekking wordt gekocht, wanneer een claim wordt ingediend of op een ander moment. Een bedrijfseigenaar koopt bijvoorbeeld een fysieke schadedekking voor een niet-bestaand voertuig. Hij meldt vervolgens het gestolen voertuig en declareert een diefstalclaim.

De "fraudeclausule" biedt de verzekeraar ook de mogelijkheid de dekking te weigeren als een verzekerde opzettelijk een feitelijk bedrog ten aanzien van de verzekeringsdekking verkeerd heeft weergegeven of verborgen heeft gehouden. De term

onjuiste weergave betekent een afwijking van de waarheid. De afwijking is materiaal als de verzekeraar een andere beslissing zou hebben genomen als hij de ware feiten had gekend. U vult bijvoorbeeld een eigendomsverzekeringsverzoek in voor een gebouw waarvan u de eigenaar bent. Je liegt over de applicatie en zegt dat je het gebouw als een magazijn gebruikt. In werkelijkheid gebruik je het om vuurwerk te maken. Als het gebouw is beschadigd door een explosie die is veroorzaakt door verkeerd vuurwerk, kan uw verzekeraar de dekking weigeren op basis van een onjuiste voorstelling van zaken.