GMO's - genetisch gemodificeerde organismen - genetisch gemanipuleerde voedingsmiddelen

GGO's maken bijna dagelijks nieuws en problemen rond hun veiligheid zijn een bron van voortdurende debatten over bio-ethiek in de voedings- en biotechnologie-industrie.

Waar gaat de term GMO voor staan ​​en waarom is het zo'n controversiële kwestie?

GMO staat voor genetisch gemodificeerd organisme . Het acroniem kan van toepassing zijn op planten, dieren of micro-organismen, terwijl de term genetisch gemanipuleerd micro-organisme ( GEM ) alleen betrekking heeft op bacteriën, schimmels, gist of andere micro-organismen.

In beide gevallen verwijzen deze termen echter naar een levend organisme dat genetisch is gewijzigd met behulp van moleculaire genetica-technieken zoals genklonen en eiwittechnologie.

Recombinante GGO's kunnen worden geproduceerd door middel van werkwijzen voor genklonen waarbij een niet-eigen gen wordt geïntroduceerd en tot expressie wordt gebracht in een nieuw organisme. Het nieuwe eiwit is ook enigszins aangepast of gemanipuleerd, voor juiste expressie in de nieuwe gastheer. In het bijzonder moeten verschillen tussen micro-organismen en eukaryote cellen worden overwonnen, zoals de aanwezigheid of afwezigheid van introns, het optreden van DNA-methylatie en bepaalde post-translationele modificaties aan het eiwit zelf voor een juist transport in of tussen cellen. De komst van PCR- en gensequencingmethoden heeft de deur geopend naar allerlei manipulatieve technieken voor het veranderen van de structuur van eiwitten door genetische veranderingen.

De introductie van bacteriële genen in geldgewassen, om hun groei, voedingswaarde of weerstand tegen ongedierte te verbeteren, wordt vrij alledaags in de installatietechnologie.

Een voorbeeld dat veelvuldig de krantenkoppen heeft gehaald, is de introductie van bacteriële genen voor natuurlijke pesticiden in planten, om de noodzaak voor het gebruik van chemisch pesticiden te elimineren. Het nadeel van deze technologie is de publieke bezorgdheid over de gevolgen van de inname van deze natuurlijke pesticiden. Problemen zoals deze kunnen worden verlicht door site-specifieke expressie van het gen of controle van expressie gedurende de levenscyclus.

Het kan bijvoorbeeld minder zorgen baren als de expressie van een gen voor bestrijdingsmiddelen in de bladeren van jonge planten kan worden gebruikt om te voorkomen dat gebladerte vroegtijdig wordt vernietigd, zonder uitdrukking in de vrucht, later in de levensduur .

Aan het begin van de jaren negentig werd voorgesteld dat nieuw opkomende genetische technieken zouden kunnen resulteren in GEM's, of "superbacteriën", voor bioremediëring, die bestand zijn tegen extreme omstandigheden en snel de weerspannige chemicaliën die onze afvallocaties en brownfields teisteren. Kwesties zoals hoe de verspreiding van deze superbacteriën te beheersen en een ecologische overstuur te voorkomen, hebben hun ontwikkeling belemmerd. Talloze voorstellen zijn naar voren gebracht en getest, van geprogrammeerde celdoodmechanismen tot bioindicatoren om hun verspreiding te volgen.De bioremediatie-industrie van vandaag heeft echter niet ten volle kunnen profiteren van de technologie die beschikbaar is voor het ontwikkelen van micro-organismen die snel enkele van onze meest toxische milieucontaminanten kunnen elimineren.

Ondanks pogingen om genexpressie te beheersen, zijn er veel onbeantwoorde vragen en problemen die zich voordoen en staan ​​de volledige acceptatie van GGO's door het publiek in de weg. Angst voor het onbekende is een van de redenen voor publieke terughoudendheid om GGO's en GEM's te gebruiken.

Deze bezorgdheid wordt echter gevalideerd wanneer een specifiek geval bewijst dat de technologie mis is gegaan en op grote schaal bekend is gemaakt. Voorbeelden hiervan zijn producten die naar verluidt de massale vernietiging van niet-doelwitinsectiepopulaties door genetisch gemodificeerde geldgewassen of bio-ethische kwesties rond vragen over zaadbezit hebben veroorzaakt nadat een gewas is geoogst, en kwesties over de kosten van zaden en beschikbaarheid voor landbouwers.

Argumenten tegen het gebruik van GGO's zijn onder meer industrialisatie van de landbouw, het verdrijven van de kleine boeren ten gunste van massaproductie van gewassen en vanwege legaliteit rond IP en eigendom van zaden. Een ander argument is dat de export van minder ontwikkelde landen zal lijden terwijl overontwikkelde staten het overnemen. Een voorbeeld hiervan is het gebruik van biotech-zoetstoffen in plaats van suikerrietproducten uit de Derde Wereld.

Naast deze argumenten zijn er talloze claims van toxiciteit en carcinogeniteit van biotech-voedingsmiddelen, al dan niet gerechtvaardigd, afhankelijk van de individuele producten.

Degenen die tegen het gebruik van GGO's zijn, zijn ook gekant tegen massaproductie van geneesmiddelen met behulp van gekloonde genen in planten, of fermentatieproducten van gist, bacteriën of schimmels. De voordelen van het gebruik van deze technologie kunnen echter bestaan ​​uit lagere medicijnkosten en een grotere beschikbaarheid, ervan uitgaande dat de technologie op de juiste manier wordt gedeeld en toegepast en gebruikt voor het welzijn van iedereen.

Klonen van dieren is een gecompliceerde en risicovolle onderneming gebleken. Gekloonde varkens, schapen of andere dieren ervaren een lange lijst van ziekten en complicaties die meestal resulteren in vroegtijdig overlijden. Sterk verzet tegen alle GGO's kan echter niet alleen op deze feiten worden gebaseerd. De REPLACEie van een enkel vreemd gen om een ​​transgene plant te maken, voor de productie van een medicijn dat geoogst en gezuiverd zal worden, is veel minder riskant dan het klonen van een heel varken met een menselijk hart om dat hart te oogsten voor een menselijke transplantatiepatiënt. . Evenzo kunnen gekloneerde pesticidengenen in voedselgewassen als meer risicovol worden beschouwd, omdat ze de lokale insectenpopulatie kunnen beïnvloeden en de balans van de natuur kunnen verstoren, of personen die dat voedsel eten negatief kunnen beïnvloeden. Voorstanders van een verplichte etikettering van levensmiddelen die GGO's bevatten of daarmee zijn geproduceerd, noemen risico's van onbekende toxinen of allergenen die tijdens de productie zouden kunnen worden geïntroduceerd, als reden voor hun waarschuwing.

Voor elk van de bovenstaande voorbeelden van GGO's en problemen rondom hen zijn er ontelbare andere. Elk van de verschillende voorbeelden van GGO's heeft een relevante en nuttige toepassing in de biotechnologische industrie.Elke situatie is uniek en presenteert een nieuwe reeks kwesties waarmee rekening moet worden gehouden bij het bespreken van de voordelen ten opzichte van de veiligheid en de risico's die aan dat product zijn verbonden.