US Schalieolie: boom en buste, reserves, bedrijven

U. S. schalieolie zorgde voor een hausse in de productie van huisgemaakte ruwe olie. Het steeg van 5.7 miljoen vaten / dag in 2011 naar 9. 2 miljoen vaten / dag in 2014 en 9. 4 miljoen vaten / dag in maart 2015. Het omvat nu meer dan een derde van de onshore-productie van ruwe olie in de lagere 48 staten.

Dankzij de productie van schalieolie is de afhankelijkheid van buitenlandse olie-importen sterk gedaald. De Amerikaanse Energy Information Agency projecten U. S. afhankelijkheid van buitenlandse olie zal dalen tot 34 procent in 2019.

Dat is een daling van 45 procent in 2011 en 60 procent in 2005. (Bron: "Forecast 2015, Energy Information Agency.) Shale Boom en buste

Twee factoren hebben de Schaliegas in de VS. Eerst duurden de olieprijzen gemiddeld gedurende drie jaar boven de $ 90 per vat (2011-2014). Dat is voldoende om de schalie-exploratie en -productie rendabel te maken.

Tweede lage rente gaf banken en private equity investeerders een sterke prikkel om geld te lenen aan schalieoliemaatschappijen. Het totale bedrag aan leningen bedroeg in 2014 bijna $ 250 miljard. (Bron: "Debt and Alive", The Economist, 10 oktober 2015. )

De productietoename leidde tot een overaanbod dat de prijzen sterk deed dalen. De prijzen voor West Texas Crude daalden van $ 106 / vat in juni 2014 naar $ 32, 10 per vat op 7 januari 2016. Dat is bijna net zo laag als de bodem tijdens de Grote recessie ($ 30, 28 op 23 december 2008.) Zie voor meer de gasprijzen in 2008.

Heeft de productie van schalie in de VS echt zo'n groot deel van versupply?

No. De prijsvolatiliteit werd verergerd door grondstoffenhandelaren. Ze verhandelen olie-futures-contracten op een veiling die vergelijkbaar is met de optiemarkt. Die mentaliteit kan ervoor zorgen dat ze tijdens een tekort prijzen bieden en ze tijdens een overschot opgeven. Ze deden hetzelfde in 2008. Alvorens prijzen naar beneden te sturen, creëerden ze een activa-zeepbel, die de prijzen tot $ 145 per vat verhoogde eerder in 2008.

Een andere reden waarom de prijzen zo laag waren, is dat producenten van schalieolie blijven boren. Ze werden beter in het verlagen van de kosten naarmate ze meer boorden. Hun bankiers bleven hun schuld overnemen zolang de rentetarieven laag bleven. Veel producenten hadden hun olie al op de termijnmarkt verkocht toen de prijzen hoger waren. Dat hulde hun inkomen. Om marktaandeel te behouden, bleef de OPEC ook olie pompen. Normaal gesproken zou het de productie verminderen als de olieprijzen daalden. (Bron: "Terwijl olie blijft vallen, niemand knippert", The Wall Street Journal, 7 december 2015).

De boom en bust cyclus loopt ten einde. Ten eerste gebruiken banken oliereserves als onderpand. Naarmate de olieprijzen dalen, neemt ook de waarde van het onderpand. Het gevolg was dat veel drillers 'ondersteboven' werden. Hetzelfde gebeurde met veel huiseigenaren tijdens de subprime-hypotheekcrisis. Dientengevolge voegen boormachines rigs net zo snel toe als voorheen.(Bron: "U. S. Shale Juggernaut toont tekenen van vermoeidheid", The Wall Street Journal van 5 oktober 2017.) Ten tweede verhoogt de Fed de rentetarieven. Kredietverstrekkers zijn minder bereid geworden schulden over te maken. Dientengevolge moeten veel bedrijven genoeg olie pompen om genoeg geld te genereren om hun maandelijkse schuldbetalingen te doen. Ze zullen dit doen, hoe lage prijzen ook worden, en zelfs als ze niet langer winstgevend zijn.

Kleinere bedrijven, zoals Sandridge Energy Inc., Energy XXI en Halcón Resources, hebben vorig jaar 40 procent van de omzet gebruikt om maandelijkse betalingen te doen. (Bron: "Oil Plunge geeft aanleiding tot bezorgdheid over faillissementen," The Wall Street Journal, 11 januari 2016.)

Ten derde zijn futures-contracten nu zo laag geprijsd dat veel frackers het zich niet langer kunnen veroorloven om te blijven boren. Vanaf oktober 2015 zat ongeveer de helft stil. Tientallen hebben al faillissement aangevraagd en 55.000 werknemers zijn ontslagen. Maar de MEB voorspelt dat de olieprijzen weer zullen stijgen in de tijd. (Bron: "Frackers die Boom hebben gerend, worstelen om te overleven", The Wall Street Journal 24 september 2015).

Amerikaanse schalieoliereserves

Het Bakken-veld in North Dakota en Montana is de grootste

producerende

schalieoliereserve. Het veld heeft lagen van dichte, oliehoudende rots ongeveer drie kilometer onder de grond. Het veld is ongeveer zo groot als West Virginia en produceerde 770.000 vaten olie per dag (vanaf december 2012). Hoewel de productie in 2006 begon te stijgen, verdubbelde het niveau in de afgelopen twee jaar. Op dit moment is 95 procent van de productie afkomstig van horizontale putten. Dientengevolge extraheert Noord-Dakota meer olie dan Alaska en komt dichterbij op de twee miljoen vaten per dag geproduceerd door Texas. Over 20 jaar zou het aantal putten kunnen toenemen van de huidige 8, 000 tot minstens 40.000. Een deel van de reden voor uitbreiding is dat elke put na ongeveer twee jaar droog droogt. Dat komt omdat de olie gevangen zit in zakken die niet zoveel olie vasthouden als traditionele putten. In totaal zou het veld echter bijna 4 miljard vaten schalieolie kunnen bevatten. (Bron: "Bakken-vorming olie- en gasboringen weerspiegelt ontwikkeling in de Barnett," EIA, 2 november 2011. "Bakken komt naar voren als mededinger voor US Oil Drilling Crown," CNBC, 23 maart 2013.) The Eagle Het Ford-veld in Texas produceerde vanaf 2011 750.000 vaten / dag, bijna allemaal uit horizontale putten. De U. S. Geological Survey schat dat er 853 miljoen vaten zijn in onontdekte reserves. Drillers zijn op zoek naar zowel olie als aardgas. (Bron: "Trends in boorgordels in Eagle Ford benadrukken de zoektocht naar olie- en aardgasvloeistoffen", EIS, november 2011).

Het grootste U. S.-reservaat is de Monterey Shale-formatie nabij Bakersfield, Californië. Het heeft vier keer zoveel olie als het Bakken-veld in North Dakota.Het is 1, 750 vierkante mijl gebied bevat 15. 4 miljard vaten olie - ongeveer 2/3 van de totale leisteen reserves van de natie. De Californische schalieolie is veel moeilijker te onttrekken dan de Bakken, en milieugroeperingen zijn veel meer tegengesteld. Dat komt omdat de geologische formatie ervan intensievere schuring en dieper horizontaal boren vereist. Dat is van belang in een staat die op de fout van San Andreas ligt en al meer dan zijn deel van de aardbevingen krijgt. (Bron: TVast Oil Reserve mag nu binnen bereik zijn, "The New York Times, 4 februari 2013).

VS Shale Oil Companies

De top vijf van schalieoliemaatschappijen - EOG Resources, Anadarko Petroleum, Apache Corp ., Chesapeake Energy en Continental Resources - pompten in 2014 10 procent van de totale Amerikaanse ruwe olieproductie op. Terwijl kleinere schalieoliemaatschappijen die schulden aangingen mogelijk failliet gaan, zullen deze vijf waarschijnlijk overleven, zo niet bloeien. (Bron: "Amerikaanse producenten Ready New Oil Wave, "The Wall Street Journal, 14-15 maart 2015.)