Wat betekent kennisgeving van twee weken?

Twee weken voor kennisgeving is de kennisgeving aan een werkgever dat een werknemer ontslag neemt en dat het ontslag van kracht wordt aan het einde van de tweede week na hun ontslagneming.

Wanneer een werknemer ontslag neemt, is twee weken de gebruikelijke standaardtijd dat de werknemer ermee instemt om voor zijn of huidige werkgever te blijven werken. Aan het einde van de werkperiode van twee weken is de werknemer niet langer een werknemer van het bedrijf.

Wanneer de kennisgeving van twee weken niet wordt gevraagd door een werkgever

De opzegtermijn van twee weken vertoont enkele actuele variaties en is vaak niet vereist en wordt evenmin door de werkgever op prijs gesteld. Human Resources kan standaardpraktijken hebben die ze volgen, om de mogelijkheid van beschuldigingen van discriminatie uit te sluiten, ongeacht hoe geliefd de medewerker was die de organisatie bezocht of gewaardeerd heeft.

Ze zijn ook bezorgd over het effect van het ontslag op het moreel en de positieve kijk van de werknemers die overblijven. Ze weten dat de werknemer ook buiten het werk informatie op sociale media en aan zijn collega's zal verstrekken. Ze zien dus geen goede reden om het risico te nemen dat een werknemer zonder stemrecht op het werk blijft om te chatten.

Mogelijke standaardpraktijken van werkgevers

Deze standaardpraktijken kunnen zijn.

• De werknemer mag niet terugkeren naar zijn werkgebied of zijn collega's afscheid nemen.
• De werkgever regelt een tijdstip waarop de werknemer bijeenkomt, zodat de werknemer persoonlijke items van de werkplek kan verwijderen.
• De werkgever leidt de werknemer onmiddellijk naar zijn of haar auto.

Er zijn aanvullende omstandigheden die niet gerelateerd zijn aan HR-standaardpraktijken wanneer een werkgever de ontslagnemende werknemer kan vragen om te vertrekken. Als uw baan bijvoorbeeld gevoelig is en u toegang hebt tot bedrijfsinformatie, vertrouwelijke informatie en computerinformatiesystemen en -gegevens, wilt uw bedrijf mogelijk niet dat u uw twee weken uitwerkt.

U kunt in plaats daarvan vinden dat u naar de parkeerplaats wordt geleid wanneer u ontslag neemt. Andere bedrijven hebben onmiddellijke beëindiging aangenomen als hun standaardmethode bij ontslag van werknemers.

In deze gevallen betalen de meeste werkgevers de twee weken, hoewel ze niet door de werknemer zijn gewerkt omdat de werknemer heeft aangeboden om te werken en afgewezen werd. Of de standaard HR-praktijkpositie stond de ontslagnemende werknemer niet toe om te werken, zelfs als hij of zij beschikbaar was.

Werkgevers hebben veel redenen waarom de kennisgeving van een werknemer van twee weken niet gewenst is.

Het perspectief van de werknemer op kennisgeving van twee weken

Vanuit het perspectief van de werknemer kunnen werknemers in bedrijven die niet automatisch betalen voor de twee weken, beter werken om het salaris te verdienen.Ze willen misschien de kans om alle losse eindjes op te ruimen en afscheid te nemen van hun collega's.

Aan de andere kant, hoe langer u echter in het bedrijf blijft, na uw ontslag, hoe meer mogelijkheden er zijn om iets verkeerd te laten gaan waarvoor u consequenties zou ondervinden. Dit kan alles omvatten, van een crash van een informatiesysteem tot een bedrijfsbeslissing die u later zou moeten verdedigen voor de rechtbank.

Afhankelijk van uw functie is de melding van twee weken wellicht niet in uw belang.

Op dit moment raden sommige carrière-experts u aan om uw laatste werkdag op de dag van uw ontslag uit te voeren.

Kennisgeving van managers van aftreden

Aanbevelingen voor leidinggevende posities hebben een opzegtermijn van twee - vier weken, dus de hoeveelheid aanbevolen opzeggingsperiode wordt ook beïnvloed door de functie. Tegelijkertijd, als een nieuwe werkgever in de coulissen wacht, is hun standaard verwachting dat een nieuwe werknemer binnen twee weken begint, tenzij een ander tijdsbestek wordt overeengekomen.

Als uw werknemer een arbeidsovereenkomst heeft met een opzegtermijn van twee weken of als er andere wijzigingen in de opzeggingstermijn zijn vereist, moeten een werknemer en werkgever zich houden aan de voorwaarden van het contract. Afhankelijk van de situatie, kan de werkgever de tijd willen betalen in plaats van de werknemer toestemming te geven om de kennisgevingstermijn van twee weken in acht te nemen.