Trade Promotion Authority: definitie, voordelen, nadelen

De Trade Promotion Authority is een wetgevingsprocedure die door het Amerikaanse Congres aan de president wordt toegekend. Het staat de administratie toe om handelsovereenkomsten te onderhandelen zonder inmenging. Leden kunnen nog steeds ja of nee stemmen op een handelsdeal. Maar ze kunnen geen elementen of filibuster wijzigen om het uit te stellen. Om deze reden staat het ook bekend als fast-track handelswetgeving of fast-track.

Hoe het werkt

Het congres gebruikt de TPA om handelsdoelen vast te stellen.

Negotiatoren moeten het hele proces raadplegen met het Congres. Leden zorgen ervoor dat ze die doelen bereiken. Zodra de administratie de overeenkomst heeft ingediend, kan het Congres geen details wijzigen. Anders zou het Congres elk onderhandelingspunt op de tweede plaats nemen. Dat maakt het moeilijker om concessies van handelspartners te verkrijgen.

Fast Track en Trump

President Trump kan de bestaande TPA tot 2021 gebruiken. Hij heeft het nodig om over NAFTA te onderhandelen omdat het een multilaterale handelsovereenkomst is. Maar hij heeft het niet nodig voor de rest van zijn handelsagenda. Hij heeft gezegd dat hij alleen wil onderhandelen over een reeks bilaterale overeenkomsten. Voor hen is geen snel nummer nodig.

Fast Track en Obama

Congres gaf President Obama fast-track autoriteit in juni 2015. Dat maakte het gemakkelijker om de onderhandelingen over het Trans-Pacific Partnership te voltooien. Het maakte ook zware onderhandelingen mogelijk over het transatlantische handels- en investeringspartnerschap. Beide waren groter dan de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst, 's werelds grootste.

Maar president Trump trok zich terug uit de TPP en heeft niet veel belangstelling getoond voor het TTIP.

Het Congres heeft aan elke president sinds Franklin Roosevelt een versie van een versneld gezag gegeven. Het ondersteunt het constitutionele recht van de president om met buitenlandse regeringen te onderhandelen. Het congres heeft het constitutionele recht om de internationale handel te reguleren.

Obama heeft het zonder zijn hele termijn gehad. Daarvoor kreeg president Bush in 2002 een fast-track, maar het verliep op 30 juni 2007. Zonder snelle baan hebben presidenten moeite om nieuwe handelsovereenkomsten door te drukken. Tot 2015 werden de enige overeenkomsten die Obama had getekend onderhandeld door de regering-Bush. Zie voor meer informatie regionale handelsovereenkomsten.

Voordelen

De TPA geeft de Verenigde Staten een uniforme stem. Dat geeft het meer macht om handelsovereenkomsten met buitenlandse regeringen te onderhandelen. Zonder dat willen andere landen geen moeilijke politieke keuzes maken. Die komen voor in de laatste fase van de onderhandelingen. Met de verenigde stem kan de Amerikaanse overheid aandringen op de beste deal voor Amerikaanse arbeiders, boeren en bedrijven.

Met TPA kunnen de Verenigde Staten concurrerend blijven met andere landen.Ze hebben al meer dan 375 handelsovereenkomsten met elkaar onderhandeld. Hoeveel heeft de Verenigde Staten? Slechts 20. Zonder TPA praten landen met Amerikaanse onderhandelaars, maar maken ze de deal niet af. Dat is de reden waarom er meer dan 100 handelsovereenkomsten in uitvoering zijn die wegkwijnen. (Bron: Kamer van Koophandel, vernieuwde autoriteit voor handelsbevordering.)

Nadelen

Congres verzette zich tegen verlenging van de TPA om twee redenen.

Ten eerste zijn handelsovereenkomsten controversieel. Ze verhogen de economische groei, maar kosten veel industrieën en werknemers goede banen. Veel banen gingen bijvoorbeeld naar Mexico nadat NAFTA was getekend. U. S. agribusiness wil federale subsidies niet verliezen. Ze zijn op hun plaats sinds de Grote Depressie. Maar dat is een gegarandeerd onderhandelingspunt. De meeste buitenlandse landen willen geen goedkope Amerikaanse invoer. Ze zullen hun lokale boeren failliet laten gaan.

Ten tweede zouden velen in het Congres graag meer inbreng in details van handelsovereenkomsten willen. Zij en hun kiezers voelen dat de president geheime onderhandelingen voert. Ze zijn bezorgd dat de overeenkomsten hun waarden niet weerspiegelen. Velen willen bijvoorbeeld een sterkere arbeidsbescherming die is ingesteld voor buitenlandse werknemers. Deels is het om humanitaire redenen, zoals kinderarbeidswetten of veilige arbeidsomstandigheden.

Het is ook voor winst. Deze bescherming verhoogt ook de productiekosten van buitenlandse concurrenten

Anderen in het Congres willen hun kiesdistricten beschermen. In elke handelsovereenkomst lijden sommige regio's meer dan andere. Vertegenwoordigers willen natuurlijk ervoor zorgen dat de overeenkomst geen lokale banen kost. Maar daarom is TPA nodig. Anders zouden sommige Congresleden elke handelsovereenkomst blokkeren. TPA zorgt ervoor dat regionale belangen niet opwegen tegen de nationale belangen.

Geschiedenis

De Trade Act van 1974 gaf eerst handelsbevorderende autoriteit aan president Nixon. Hij gebruikte het om de onderhandelingen over de Algemene Overeenkomst betreffende tarieven en handel te voltooien. Het Congres erkende de voordelen en was bereid de nadelen over het hoofd te zien. De Trade Act vereiste ook dat de onderhandelaars van de president tijdens de onderhandelingen met het Congres moesten overleggen. Ze moeten het congres ook 90 dagen voordat ze een overeenkomst ondertekenen, op de hoogte stellen. (Bron: "Trade Promotion Authority," Coalition of Service Industries.)