Geld besparen, geld sparen, uw inkomen en netto waarde

We hebben veel aandacht besteed aan sparen geld, maar hoe zit het met uitgaven geld? Het is een onderwerp dat evenwaardig is als analyse wanneer je je rijkdom opbouwt, dus laat het even enkele minuten duren om het in de context van het bredere beeld te zetten. Namelijk wil ik praten over een belangrijk punt dat soms lijkt te vergeten: vruchtbaarheid is relatief.

Uiteindelijk maakt de absolute hoeveelheid geld die u besteedt, bijna niet zoveel als de hoeveelheid geld die u uitgegeven ten opzichte van uw inkomen en netto waarde .

Als je 50 jaar oud bent, heb geen schuld, $ 2, 000, 000 in contanten in de bank, verdien $ 600, 000 of meer per jaar, bezit je huis direct en heb meerdere stromen van Inkomsten die niet in gevaar zijn om tegelijkertijd te verdwijnen, maakt het echt uit of u geld wilt uitgeven aan dingen die andere mensen misschien belachelijk zouden kunnen beschouwen, zoals een $ 150, 000 auto of $ 6, 000 Brioni pakken? Of u die dingen voor een Ford en Blue Jean wilt verkiezen, is helemaal een kwestie van persoonlijke smaak. Er is geen goed of fout antwoord. Je doel is niet te sterven met de hoogste waarde die je kan verdienen, het is een leven dat je eigen geluk maximaliseert, met geld te gebruiken als een instrument dat je dient. Zolang u regelmatig aan uw netto waarde toevoegt tot het punt dat uw landgoed meer en meer geld oplevert bij elk overgangsjaar, kunt u grote hoeveelheden uitgeven en goed zijn. Wat telt is het overschot.

Aan de andere kant, als u geen besparingen hebt, 20.000 dollar in creditcardschuld, 15.000 dollar in studenteleningskuld, een hypotheek, een auto betaling, en uw huishouden berust op een of twee banen om uw uitgaven te dekken, uitgaven 70 dollar gaan eten en een film is veel te duur.

Het is onverantwoordelijk. Je leeft aan de rand van een ramp en elke overtollige cent moet je verplichtingen verminderen, je spaargeld versterken en passieve inkomstenbronnen creëren die er nog steeds zullen zijn als je je baan kwijtraakt.

Dat lijkt contraceptief te zijn, maar soms helpt het om extremen te onderzoeken.

Beschouw twee mannen, die beide in dezelfde stad wonen.

John bezit een kleine keten verfbedrijven. Hij is succesvol en benadert pensioen. Hij verdient $ 250 per uur (ongeveer $ 500, 000 per jaar). Hij heeft geen schuld. Zijn portefeuille is gevuld met miljoenen dollars in blue chip-aandelen, een verzameling serie I-spaarobligaties en een aantal goede vastgoedbeleggingen. Hij houdt van leuke dingen. Na een lange carriere van werk zit hij elke nacht thuis met $ 800 kasjmier truien, met een $ 2, 000 vulpen, drinken uit een $ 400 gouden koffiekopje, luisteren naar muziek op een Steinway & Sons grand piano met een spelersysteem dat erin is ingebouwd, waardoor duizenden dollars door de liefdadigheid van zijn familie worden afgegeven, en $ 300 leergebonden, goudkleurige boeken lezen.Eenmaal per jaar besteedt hij 25.000 dollar aan om zijn kleinkinderen op vakantie naar de bestemming van hun keuze te nemen. Hij betaalt voor vioollessen, dans lessen, privé-begeleiding en een aantal andere dingen die zijn familie ten goede komen. Op een avond besluit hij zijn volwassen kinderen uit te eten, en kost $ 700 op het ticket tegen de tijd dat alles werd gezegd. Voor sommige mensen is dat een hypotheekbetaling.

Adam is een detailhandelaar. Hij werkt hard. Hij verdient $ 10 per uur ($ 20, 000 per jaar).

Hij woont in een aflopend appartement. Hij heeft in vijf jaar geen nieuwe kleding gekocht. Zijn auto loopt nauwelijks. Hij houdt de hitte af om geld te besparen. Hij is verantwoordelijk voor het avondeten. Hij beslist om de familie naar McDonald's te brengen en 30 dollar op cheeseburgers, frietjes en coke te besteden.

John draagt ​​veel meer spaarzaam dan Adam als het gaat om het besparen van geld. Voor het avondeten moest hij slechts 2. 8 uur van zijn tijd betalen voor eten, terwijl Adam 3, 3 uur van zijn tijd bracht. Dat wil zeggen, hoewel John's familie diner $ 700 was, was het economisch goedkoper dan Adam's familie diner op $ 30. Als tegenstrijdig zoals het klinkt, heeft Adam meer betaald voor zijn eten dan John deed toen je meet wat telt - relatief inkomen en tijd verhandeld om een ​​aankoop te financieren.

Adam kan het niet veroorloven om op McDonald's te eten.

Of dit nu eerlijk is of niet, is nu onbelangrijk, in dit moment, wat het betreft zijn monetaire situatie. Als Adam de prioriteit had om financiële onafhankelijkheid te behalen, kon hij veel beter gegeten hebben en 1 / 6de betaalde, door thuis te blijven en iets zoals Marcella Hazan's klassieke boter- en salpsaus of gezonde, verse groene groenten te maken door een Frans recept op te stellen zoals Prei en Aardappelsoep. Zoveel als ik, en anderen zoals ik die aandelen van McDonald's bezit, waarderen zijn bijdrage aan de jaarlijkse winst van het bedrijf, heeft hij niet de mogelijkheid om onze dividenden te financieren. Hij zou zijn huishouden veel efficiënter moeten runnen en in de loop van dit stadium in zijn leven alles voor zichzelf houden. Hij moet egoïstisch zijn en zijn eigen behoeften, en eigenbelang, boven onze sfeer zetten. Met het juiste tijdbeheer is het volledig uitvoerbaar.

Ja, het kan een strijd zijn om deze mentaliteit aan te passen, maar naar de gegevens voor de Verenigde Staten kijkt veel van de natie John's als Adam. Je moet offers doen voor wat je wilt in het leven en als je doel hebt om persoonlijke financiële vrijheid te verwerven. Dit is de kosten als je niet geluk hebt om in een rijke familie te worden geboren. Soms zuigt het. Soms is het moeilijk. Soms voelt het blijkbaar oneerlijk tot het punt dat het je boos, verdrietig of ontmoedigend maakt, afhankelijk van je eigen psychologie. Je moet er toch mee omgaan. Jouw gevoelens gaan de werkelijkheid niet veranderen, alleen jouw acties zullen.

Dit betekent niet dat je niet af en toe kan verwennen als je wilskracht zwak is, alleen dat elke cent telt als je doel je nest ei groeit en je bent nog steeds op een punt in je leven als er geen ' t een grote marge van veiligheid om iets mis te krijgen; wees ervan bewust en accepteer de afhandeling daarvoor.

Focus op uw spaarkoers - De PSAVERT Ratio

Een goede manier om uw succes te meten bij het opslaan is uw zogenaamde spaarkoers. Kijk naar het totaalbedrag dat u elk jaar bespaart, geld opgeslagen in de bank, hoofdsom terugbetaald op schuld, en investeringen toegevoegd aan 401 (k) plannen, Roth IRA of andere pensioenvoertuigen, en vergelijk dan dat met uw huishoudelijk inkomen. Als alternatief kunt u de PSAVERT ratio, de Personal Savings Rate, uitgeven door de Federal Reserve. U kunt de historische spaarkoers van uw mede-Amerikanen per jaar bekijken.

Ik ben een grote fan van spaartarieven van meer dan 20%, enkele redenen waarom ik contact heb gehad met een artikel genaamd, Hoeveel geld zou ik moeten besparen? . Als u $ 1, 000 een salaris ontvangt, wil ik minstens $ 200 hiervan zien op een soort goed onderzochte en gekozen spaar- of beleggingsrekening.

De grote les is om te stoppen met het uitgeven van iemand anders zakboek, zoals mijn oma zou zeggen. De man die een paar blokken verloopt, kan veel meer frugaal gedragen dan een $ 250, 000 Bentley kopen dan je een $ 80 horloge koopt. Elk jaar moet u op uw bodem en uw huishoudelijk inkomens boven en boven het inflatiepercentage toevoegen. Als je niet bent, en je hebt geen soort voorkombare medische ramp of vergelijkbare catastrofe onder jouw controle gehad, doe je het verkeerd.