Belang van specifieke activiteit bij eiwitisolatie

Specifieke activiteit is een term die gebruikt wordt om de reactiefrequentie van een enzym met een substraat te meten.

Specifieke enzymactiviteit (specifieke activiteit voor kort) is een maat voor enzymzuiverheid en geciteerd als eenheden / mg . De waarde wordt groter als een enzympreparaat wordt zuiverder, aangezien de hoeveelheid eiwit (mg) typisch minder is, maar de reactiesnelheid blijft hetzelfde (of kan toenemen door verminderde interferentie of verwijdering van remmers).

Specifieke activiteit: Enzymekinetiek meten

Als een beetje achtergrond zijn enzymen eiwitten die als katalysatoren fungeren bij het verminderen van de hoeveelheid activatie-energie voor een reactie die zich voordoet. Activeringsenergie is de energie die nodig is om reacties te laten "beginnen", omdat veel reacties niet snel voorkomen (of voorkomen) als ze thermodynamisch mogelijk zijn.

Enzymen katalyseren specifieke reacties op een bepaalde plaats (bekend als de actieve plaats) waar de reactanten binden en reageren om de producten te genereren. Substraten hebben actieve sites die alleen voor hen zijn, zodat geen andere stoffen op dezelfde site binden of reageren. Zoals een slot en sleutel, zal elk enzym slechts één specifieke reactie katalyseren (met enkele uitzonderingen).

Specifieke activiteit wordt gebruikt in eiwitisolatiemethoden om het percentage zuivering aan te geven. Het is belangrijk om dit apparaat te kennen bij het aanschaffen van enzymen om precies te zien hoeveel van het pure enzyme u krijgt.

Bij het meten van enzymkinetiek (de reactiefrequentie van een enzym met een substraat of oppervlak) wordt specifieke activiteit gedefinieerd als de hoeveelheid substraat dat het enzym omzetten (reacties gekatalyseerd), per mg eiwit in het enzymbereiding, per eenheid tijd.

Een voorbeeld van specifieke activiteit zou zijn:

De specifieke activiteit van het geïsoleerde enzym werd gemeten bij 150 umol / min / mg proteïne voor zuivering en 800 umol / min / mg, na zuivering.

Specifieke activiteit is een belangrijke maatregel van enzymzuiverheid. Verschillende batches van een zuiver enzym moeten dezelfde waarden hebben en zelfs een enzymoplossing zelfs vaak verdunnen, zullen dezelfde specifieke activiteitwaarden hebben, hoewel er verschillende enzymactiviteitswaarden zullen zijn. Dit komt doordat de teller (eenheden / ml) en noemer (mg / ml) bij gelijke activiteit worden berekend.

• Specifieke activiteit is zeer verschillend van activiteit, maar de berekening van specifieke activiteit is nog steeds afhankelijk van de activiteitwaarde. Dit betekent dat de opgegeven specifieke activiteitwaarde ook afhankelijk is van de definitie van de enzymeenheid.

Partijen van enzymen met een lagere dan verwachte specifieke activiteitwaarde kunnen enzymmoleculen bevatten die zijn veranderd of gemengd met onzuiverheden.

Factoren die enzymactiviteit beïnvloeden

Het is mogelijk dat één enzym verschillende gemeten activiteitswaarden kan hebben, zoals gemeten in verschillende laboratoria (dat wil zeggen echte verschillen in gemeten activiteit, geen duidelijke verschillen veroorzaakt door het gebruik van verschillende eenheidsdefinities).

De wijze waarop een test wordt uitgevoerd (de methode van het testen om de zuiverheid van enzymen te bepalen) zal de gerapporteerde activiteitwaarden beïnvloeden. Bijvoorbeeld, enzymen zijn over het algemeen meer actief tussen temperaturen van 37 graden Celsius in vergelijking met 20 graden Celsius, dus als een analyse wordt uitgevoerd bij 21 graden Celsius, zullen de waarden verschillen van de analyses uitgevoerd bij een temperatuur van 32 graden Celsius (typisch , analyses worden uitgevoerd bij een temperatuur tussen 20 en 37 graden Celsius).

Dus de definitie van de enzymeenheid zou beter uitgedrukt worden als: 1 eenheid (U) is de hoeveelheid enzym die de reactie van 1 nmol substraat per minuut onder standaard omstandigheden katalyseert.