Risicofactor Arbitrage - Fusies, Acquisities en Liquidaties

Arbitrage (soms wel "risicarbitrage" of "fusiearbitrage" genoemd) is een speciaal type beleggingsoperatie die bedoeld is om winst te genereren met weinig of geen risico. Door gebruik te maken van speciale situaties die zich van tijd tot tijd op de beveiligingsmarkten voordoen, kan een investeerder gebruik maken van prijsverschillen die zijn gecreëerd door speciale situaties, waardoor zijn netto waarde wordt verhoogd, ongeacht of de markt zichzelf voordoet.

Dit artikel bespreekt twee van de meest voorkomende arbitrageoperaties - die voortvloeien uit fusies en liquidaties - alsmede de formule die nodig is om het potentiële rendement op het vermogen te waarderen.

Corporate Merger and Acquisitions

Wanneer een beursgenoteerde onderneming wordt verworven, doet de overnemende entiteit een aanbestedingsaanbod aan de huidige aandeelhouders, die hen uitnodigen hun aandelen te verkopen tegen een prijs die gewoonlijk boven de geciteerde prijs op de beurs of over de -counter markt. Zodra de aanbestedingsaanvraag is bekendgemaakt, zullen arbitrageurs binnenkomen en de beveiliging op de open markt kopen, dan omdraaien en direct verkopen aan het overnemende bedrijf voor de hogere prijs.

Een fictief voorbeeld van risico-arbitrage bij fusies en overnames

Acme Industries, Inc. beslist honderd procent van Smith Enterprises te verwerven. Smith's aandelen verhandelen op de over-the-counter markt en is genoteerd op $ 15 per aandeel. Het management van Acme maakt een offerte van $ 25 per aandeel.

Dit betekent dat een arbitrage voor een paar korte momenten aandelen van Smith Enterprises kan kopen voor $ 15 elk op de open markt, omdraaien en aanbieden aan Acme voor $ 25. Door deze operatie heeft de arbitrager een snelle winst van $ 10 per aandeel gemaakt van de spread die tussen de marktprijs en de inschrijvingsprijs bestaat.

Het is nauwelijks praktisch om een ​​aanzienlijke winst te maken door te proberen op de markt te springen wanneer een aanbesteding wordt aangekondigd; zeer weinig aandelen zouden kunnen worden verworven voordat de prijs was geduwd wegens de plotselinge vraag die de markt van arbitrage overstroomde. In plaats daarvan ontwikkelden twee methoden van risicarbitrage die ik pre-emptive en post-tender noem. In het vroegere type operatie koopt de arbitrager aandelen van een bedrijf waarvan hij van mening is dat hij in de komende dagen of maanden overgenomen zal worden. Als hij blijkt correct te zijn, zal hij ten volle profiteren van de spreiding tussen de prijs die hij heeft betaald en het offerte. Het risico dat hij loopt is echter dat een bedrijf niet wordt verworven. Aangezien hij op geruchten moet vertrouwen en het gevoel heeft om te voorspellen welke bedrijven worden verworven en voor welke prijs, is voorlopige arbitrage inherent speculatiefder dan zijn tegenhanger.Als gevolg hiervan is het meestal veel minder winstgevend.

Arbitrage na de aanbesteding heeft echter alleen betrekking op situaties waar een inschrijvingsaanbod al door een potentiële overnemende partij is aangekondigd. Ondanks de 25 dollar staande aanbieding die Acme heeft gemaakt voor de gewone voorraad van Smith Enterprise, kan het voor slechts $ 24 verkopen. 00 op de markt (de reden voor deze discrepantie is te ingewikkeld en tijdrovend om waardevol te zijn voor de gemiddelde investeerder).

Dit verschil van $ 1. 00 per aandeel lijkt misschien klein; schijn bedriegt. Vanwege de korte tijd is de investering gehouden, het aangegeven jaarlijkse rendement op een dergelijke verplichting is opmerkelijk hoog.

Graham's Indicated Annual Return Formula for Risk Arbitrage

Om de waarde van een potentiële arbitrage-inzet te berekenen, creëerde Benjamin Graham de vader van waardebelegging de volgende formule die hij in de 1951-editie van Veiligheidsanalyse ; de creatie ervan werd sterk beïnvloed door het klassieke 1931 boek van Meyer H. Weinstein, Arbitrage in Securities (Harper Brothers).

Aangewezen jaarlijks rendement = [GC - L (100% - C)] ÷ YP

Laat G de verwachte winst in punten zijn in het geval van succes;
L het verwachte verlies in punten in geval van falen zijn;
C de verwachte kans op succes zijn, uitgedrukt als percentage;
Y zijn de verwachte tijd van het houden van, in jaren;
P de huidige prijs van de beveiliging

Graham's formule kan worden gebruikt om het potentiële rendement op de risico arbitrage operatie in de Acme en Smith fusie te evalueren. De verwachte winst in het geval van succes bedraagt ​​$ 1. 00 (de spread tussen de $ 24.00 geciteerde prijs op de open markt en de $ 25 Acme tender aanbod). Als de fusie niet optreedt, kan de Smith-aandelen vallen op het voorbestedingsaanbod van $ 15 per aandeel (in veel gevallen heeft de geschiedenis anders bewezen, zodra een bedrijf "in het spel" is als overname-doel, kan de voorraad opgeblazen blijven in afwachting van een andere verkrijger die materialiseert. We zullen deze mogelijkheid negeren voor het conservatisme). Vandaar dat het verwachte verlies in punten bij falen $ 9 bedraagt. Stel dat er geen antitrust betreft, dus de kans op consummatie is 95%. Neem ook aan dat de belegger verwacht dat zijn aandelen gedurende een maand (1/12 of 8,33% van het jaar) blijven behouden tot de transactie voltooid is. De huidige prijs van de beveiliging bedraagt ​​$ 15 per aandeel. Als deze in de formule van Graham worden aangesloten, krijgt de belegger het volgende:

Aangewezen jaarlijks rendement = [1 x. 95 - 9 (1. 00 - .95)] ÷. 0833 x 24

Aangewezen jaarlijks rendement = [. 95 -. 45] ÷ 2

Aangewezen jaarlijks rendement = 25%

Met andere woorden, als de investeerder gedurende het gehele jaar hetzelfde rendement op zijn kapitaal kon verdienen, zoals hij deed tijdens de beleggingsperiode van deze investering, zou hij hebben vijfentwintig procent verdiend. In een wereld waar het historische jaarlijkse rendement op langlopende aandelen rond twaalf procent is geduwd, is dit mondwater.

Liquidations

Van tijd tot tijd zullen bedrijven hun activiteiten geheel of gedeeltelijk liquideren.Naarmate de liquidatie ontvouwt, worden de fondsen uitbetaald aan de aandeelhouders. Een investeerder die voelt dat hij redelijkerwijs de eventuele opbrengst van het liquidatieproces kan schatten, kan de potentiële arbitrageoperatie met de formule van Graham net zo gemakkelijk evalueren als kansen die voortvloeien uit acquisities en fusies. Er zijn empirische bewijzen die suggereren dat deze soorten risico arbitrage operaties bijzonder winstgevend zijn. Volgens Christopher Ma, William Dukes en R. Daniel Pace in Waarom Rock the Boat? Het geval van vrijwillige liquidatie , een studie van vrijwillige liquidaties tussen 1997 en 1985, bleek dat het gemiddelde jaarlijks rendement op beleggingen in effecten vanaf de datum van de liquidatieverklaring tot hun uiteindelijke liquidatieverdeling 44 was. 4%. De liquidatie-effecten hebben in het algemeen aanzienlijk beter gehandeld dan de algemene markt, aandeelhouders hebben hun initiële belegging binnen een jaar teruggehaald en het liquidatieproces werd binnen ruim twee jaar voltooid. "

Capstone

Over het geheel genomen kan risico arbitrage over langere tijd een bron zijn van stabiele en betrouwbare winsten. De marktomstandigheden zullen deze activiteiten echter min of meer schaars en min of meer aantrekkelijk maken. Het is de verantwoordelijkheid van de belegger om een ​​goed oordeel uit te oefenen en te beslissen op welk tijdstip en in welke mate hij bereid is om deze activiteiten te betrekken. Veel institutionele beleggers zetten een deel van hun portefeuille af (bijvoorbeeld tien of twintig procent) die zich inzetten voor arbitrageverbintenissen, speciale kansen, liquidaties en andere gespecialiseerde beleggingspraktijken.