Waarom Overwerk van werknemers slechts een korte termijn winst is

Iedereen die ooit in de reclame heeft gewerkt, kent de sweatshop-mentaliteit. In sommige opzichten doet het echt zijn naam eer aan. Hoewel, het zal nooit zo afschuwelijk zijn als gevaarlijke, lage lonen, illegale sweatshops die over de hele wereld bestaan.

De definitie van een sweatshop, zoals gedefinieerd door Merriam-Webster, is als volgt:

• Naam: een winkel of fabriek waarin werknemers lange uren werken tegen lage lonen en onder ongezonde omstandigheden.

Nu mensen denken aan reclame, vooral aan mensen die alleen hebben gezien zoals het op tv en in films wordt afgebeeld, zouden ze waarschijnlijk denken dat de bovenstaande definitie ver verwijderd is van glitter en glamour van de advertentiewereld. Maar ze zouden ongelijk hebben.

Sweatshop-uren zijn de norm bij veel reclamebureaus

Het is triest maar waar. En helaas wordt het door iedereen in het bureau getolereerd. De voorwaarden zijn er omdat ze, afgezien van de nadelige gevolgen voor het personeel, voor het bureau goede financiële zin hebben. Dus hoe kunnen de sweatshop-omstandigheden gedijen?

Hier zijn enkele van de belangrijkste redenen:

• Angst. Een baan vinden bij een goed bureau, op elke afdeling, is moeilijk. Om het te houden, betekent doen wat je wordt gezegd en niet klagen.
• Geld. Afgezien van freelancers, heeft bijna iedereen in een bureau salaris. Dat betekent dat u een vast bedrag krijgt betaald, ongeacht de uren die u werkt. Werk daarom het personeel langer door en u krijgt meer waar voor uw geld. Zelfs slechts 10 extra uren per week, of twee per dag, bedragen een extra 500 uur per jaar gratis werken. Dus de typische 2000 werkuren per jaar worden 2500.
  Op een jaarsalaris van $ 50.000 staat dat gelijk aan $ 25 per uur voor 2000 uur, maar slechts $ 20 per uur voor 2500. Kortom, het bedrijf bespaart $ 12, 500 per jaar in arbeid door één werknemer slechts een paar uur per dag te overwerken. En een paar uur is het minimum, veel agentschappen hebben 's avonds laat en in het weekend onbetaald, elke week nodig. Vermenigvuldig dat met minstens 50 werknemers en een reclamebureau bespaart ongelooflijk veel geld in extra arbeid.

• Concurrentievermogen. Het bureau dat zijn werknemers overwerkt weet dat het een staf bij de hand heeft, klaar om op elk moment van de dag of de nacht op campagnes te springen. Dat is een enorm voordeel bij het concurreren met andere bureaus. "Ze hebben twee weken nodig, we doen het in één." Of "we zullen u drie keer zoveel ideeën geven, volledig bespot met volledig kopiëren, en we doen het voor minder geld." Aan wie zou je die baan geven, vooral als de portefeuille van het onderbiedingbureau sterk is? Helaas betalen andere mensen de prijs voor die voorsprong op de concurrentie.

The Fallout From Sweatshop Voorwaarden

Aanvankelijk zijn de sweatshopvoorwaarden logisch voor de partners en holdings van de reclamebureaus.Maar het zijn de langetermijneffecten die vaak volledig over het hoofd worden gezien.

• Morale lijdt. Eigenlijk gaat het helemaal door het toilet. Niemand komt graag naar zijn werk, iedereen is ellendig en het heeft invloed op de kwaliteit van het werk. Wat op zijn beurt weer betekent dat er nog meer uren worden gewerkt om het probleem op te lossen. Het wordt een vicieuze cirkel die alleen maar erger wordt totdat management zinvol is en de lange uren versoepelt.
• Het product heeft te lijden. In veel bedrijven is het product fysiek. Het is een widget, een auto, een tool, een horloge, iets fysieks. Als je besloten hebt om de hoeveelheid tijd die je aan dat product besteedt, in te korten of het budget op materialen te verlagen, zou je aan het einde van de regel een schadelijk product verwachten. In een reclamebureau is het product het creatieve werk.
  Het zijn de mensen die dat doen, dus als u ze overwerkt, hebt u invloed op de kwaliteit van het product. Dat betekent dat het niet zo indrukwekkend is, het is niet concurrerend en het bureau begint zijn pitches te verliezen en accounts te verliezen.
• De uittocht begint. Mensen zullen geen eeuwige rotten accepteren en gaan op zoek naar werk bij bureaus die geen onredelijke uren vragen. Ze zullen zelfs loonsverlagingen en demoties nemen om te ontsnappen. Als het erop aankomt, willen mensen niet vast te zitten op het werk om 21:00 op vrijdag, alleen om te horen dat ze het hele weekend werken en dubbele uren de week erna. Het heeft geen zin veel geld te verdienen als er geen leven mee te maken heeft.
• Het bureau sterft. Goede mensen vertrekken. De mensen die overblijven lijden nog meer. Het werk is slecht. Het wordt onmogelijk om talent aan te trekken voor het bureau omdat nieuws zich snel verspreidt over de rotte omstandigheden. De plaatsen worden nooit gewonnen, zelfs niet door de meest charismatische creatieve regisseurs. Zittende accounts vertrekken. En het duurde niet lang of niemand wilde het reclamebureau aanraken met een 10-voetige veeprik. Allemaal omdat de kortetermijnwinst zo aantrekkelijk was.

Sweatshop-voorwaarden in reclamebureaus mogen niet worden getolereerd. Als je een werknemer bent, stem dan met je voeten en vertrek.