Presidentiële verkiezingscyclusdefinitie en beleggen

voorspelt de presidentiële verkiezingscyclus wat de aandelenmarkt zal doen? De geschiedenis leert dat er enige relevantie is voor deze beursindicator, maar beleggers moeten voorzichtig zijn bij het baseren van hun beleggingsstrategieën op de uitkomst van een presidentsverkiezing.

Hier leest u wat u moet weten over beleggen en Amerikaanse presidentsverkiezingen:

Presidential Election Cycle Definition & How It Works

De presidentiële verkiezingscyclus is een theorie die voor het eerst is ontwikkeld door de beurshistoricus Yale Hirsch.

De theorie is geëvolueerd om te worden gebruikt als een indicator voor markttiming voor beursinvesteerders.

Hier volgen de fundamentele aannames met betrekking tot de prestaties van de aandelenmarkten voor elk van de vier jaar van een Amerikaanse president:

• In jaren één en twee van een presidentiële termijn verlaat de president de campagnemodus en werkt hij er hard aan campagnebeloften voordat de volgende verkiezingen beginnen. Om deze reden is het eerste jaar meestal de zwakste van de presidentiële termijn en het tweede jaar is niet veel sterker dan de eerste.
• Deze trend van relatieve zwakte is dat campagnebeloften in de eerste helft van het voorzitterschap doorgaans niet gericht zijn op het versterken van de economie; ze zijn gericht op politieke belangen, zoals wijzigingen in het belastingrecht en sociale zaken.
• In de jaren drie en vier van de presidentiële termijn keert de president terug naar de campagnemodus en werkt hij hard om de economie te versterken. Om deze reden is het derde jaar meestal de sterkste van de vier en het vierde jaar is de op een na sterkste van de vier.

• De tweede helft van het voorzitterschap is meestal sterker dan de eerste vanwege economische stimulansen, zoals belastingverlagingen en het scheppen van banen.

Geschiedenis en nauwkeurigheid van de presidentsverkiezingen

Om het prestatieaspect van de presidentsverkiezingen in de presidentsverkiezingen samen te vatten, is de prestatie van aandelen, gerangschikt van het beste jaar tot het slechtste, derde jaar, vierde jaar, tweede jaar en eerste jaar.

Zoals met elke markttimingstrategie, kan het algemene patroon van beleggingsprestaties in verband met de presidentiële verkiezingscyclus overtuigend zijn, maar het patroon is gebaseerd op gemiddelden … en gemiddelden garanderen geen consistente resultaten!

Bijvoorbeeld, de beursprestaties in de eerste twee jaar van Barack Obama's eerste presidentiële periode waren veel sterker dan zijn derde jaar. En dezelfde resultaten vonden plaats op de tweede termijn van Obama - de eerste twee jaar waren veel sterker dan de derde en vierde. Ook was het eerste jaar van George H. W. Bush veel sterker dan zijn derde en vierde en Bill Clinton had sterke eerste jaren in beide termen.

Een verstandige belegger zal de presidentiële verkiezingscyclus beschouwen als slechts een van de vele factoren die de economische en marktomstandigheden beïnvloeden.Zeker, de politiek speelt wel degelijk een rol op de financiële markten en de wetgeving die in het Congres is aangenomen (vaak afkomstig van een zittende wetgevingsagenda van de president) heeft een aanzienlijke invloed op de bedrijfswinsten. Echter, de timing van een bepaald zittingsjaar van een zittende president is slechts één factor die het marktrisico beïnvloedt, waaronder de economische toestand van de wereld, de rentetarieven, de psychologie van investeerders en het weer.

Kunnen presidentiële verkiezingen invloed hebben op de aandelenmarkt?

De doorslaggevende waarschuwing bij het gebruik van een timingstrategie is dat de strategie niet altijd betrouwbaar genoeg is om het marktrisico te verwijderen, wat voornamelijk te wijten is aan de willekeurige en onvoorzienbare aard van economische en marktomstandigheden.

Dit is een klassiek voorbeeld van de dwaasheid van verwarrend causaal verband met correlatie - sommige van de algemene aandelenmarkten zijn te wijten aan politieke activiteiten, maar veel van de relatie tussen de acties van de president (of niets doen) is toevallig. Er zijn zelfs correlaties gevonden tussen de winnaar van de Super Bowl en de prestaties op de aandelenmarkten. Kan een voetbalteam de aandelenmarkt beïnvloeden? Misschien niet zo veel als een president van de VS, maar u krijgt het idee: zet de boerderij niet op een patroon. Tegelijkertijd zou een voorzichtige belegger ook niet wedden tegen opmerkelijke patronen.

Hoewel de geschiedenis aantoont dat het derde jaar van een presidentstermijn gemiddeld genomen beter was voor aandelen dan het eerste jaar van het voorzitterschap, is de sleutelzin "gemiddeld". Er is nooit een belofte dat elke presidentiële termijn 'gemiddeld' is. Bovendien beschikt de president van de Verenigde Staten niet over voldoende macht om het mondiale politieke klimaat onder controle te houden.

Evenzo hebben beleggers geen enkele manier om het beleggingsrendement van hun onderlinge aandelenfondsen op jaarbasis te beheersen. De grootste bepalende factor voor het rendement van een beleggingsfondsportefeuille is de activaspreiding en de soorten fondsen die worden gebruikt, niet het jaar van de presidentstermijn.