Oligarchie landen: lijst, wie is betrokken en geschiedenis

Een oligarchie is wanneer een paar bedrijven, gezinnen of individuen een land regeren. Hun kracht stroomt door hun relaties met elkaar. Een oligarchie kan samenleven met een democratie, theocratie of koninkrijk. Hier is een lijst van de landen die het meeste bewijs hebben om oligarchieën te zijn en waarom.

Landen

Rusland: Veel mensen denken dat Vladimir Poetin verantwoordelijk is voor Rusland. Hij is gewoon onderdeel van een oligarchie die sinds de 1400's het land heeft geregeerd.

Het omvat Igor Sechin, de hoofd van Rosneft (het staatsoliebedrijf). Zijn belangrijkste rivaal is een ander lid, Gennady Timchenko, de voormalige hoofd van het land's grootste oliehandelaar. Een derde is Roman Abramovich, de eigenaar van de Chelsea Football Club en de beleggingsmaatschappij Millhouse. (Zie meer Russische Oligarchs, A-Z)

Net als Poetin schuldigde de csar zijn macht aan een aristocratische groep jongeren en bureaucraten. Na een verwoestende burgeroorlog besloten ze dat ze een leider nodig hadden. De rol van de tsaar was om geschillen te bemiddelen en verdere onwinstgevende oorlogen te voorkomen. Moskou werd de middelpunt van een vegen gecentraliseerd systeem. Het moest de mensen beheersen die verspreid waren over een enorm gebied dat rijk was aan natuurlijke hulpbronnen. Het systeem is sindsdien niet veel veranderd omdat het werkt. Het functioneert ongeacht of het land wordt beheerd door communisten of kapitalisten. (Bron: Andrew Weiss, "Oligarchie van Rusland, Levend en Wel," De New York Times, 10 december 2013)

China: Een oligarchie nam de controle over China na de dood van Mao Tse-Tung. Het zijn de 103 leden van de families die afkomstig zijn van de 'Acht Immortalen'. Zij beheren de meeste van de staatsbedrijven, werken samen aan zakelijke transacties en zelfs intermarreren. Voor meer, zie Tyler Dyden, ZeroHedge, The Octagon of Oligarchy, 12/26/2012.

Saoedi-Arabië: De koninklijke familie is een oligarchie omdat het niet door iemand wordt gerund. De regerende monarch moet zijn kracht delen met de nakomelingen van de oprichter van het land. Dat was koning Abd al-Aziz al-Sa'ud, die 44 zonen en 17 vrouwen achterlaat. De huidige koning, Salman bin Abdulaziz, heeft zijn eigen zoon in belangrijke posities aangesteld om de macht te consolideren. Prins Mohammed bin Salman is zowel minister van defensie en vice-kroonprins. In het afgelopen jaar hebben de twee veel langdurig beleid veranderd.

1. Zij zijn betrokken bij een proxy-oorlog tegen Iran in Jemen. Zij deden aan dat ze machten zouden kunnen sturen naar Syrië om de aanwezigheid van Rusland te bestrijden.
2. Ze lieten de olieprijzen onder de 70e verdieping van de OPEC liggen. Zij wilden de Amerikaanse schalieproducenten uit het bedrijfsleven zetten. Ze willen ook voorkomen dat aartsvijand Iran profiteert van het kernvredesverdrag. Voor meer, zie Sunni-Shiite Split.
3. Ze sloegen op dissidenten om verder ISIS-terrorisme te voorkomen.

Dit team zou de oligarchie kunnen ontzetten. De opvolger van King Salman is kroonprins Mohammed bin Nayef, die ook minister van Binnenlandse Zaken is. (Bron: "Saudi Arabia's King Salman Marks Jaar van Verandering," BBC, 22 januari 2016. "Saoedi-Arabië: een korte gids voor zijn politiek en problemen," het Midden-Oosten Review of International Affairs, september 2003.

"Running Het Saoedi-familiebedrijf, "Bloomberg View, 23 januari 2015.)" Iran: Een oligarchie van islamitische geestelijken, familieleden en zakenpartners rijdt het land. Zij namen macht na de ondergang van Ayatollah Ruhollah Khomeini. Hij leidde de revolutie van 1979 die de Shah Pahlavi-oligarchie verdween. Khomeini laat zijn familie niet toe om te heersen. Maar zijn vervanging deed. De Ayatollah Ali Khamenei zet zijn vrienden en familie in overheidsposities. De verkose president heeft zijn positie aan deze oligarchen verschuldigd. De vijf Larijani broers zijn vrienden en familieleden van Khamenei en zijn bondgenoten. Ze zijn de hoofden van veel kritieke overheidsposten geworden. (Bron: "Nepotisme en de Larijani-dynastie", PBS, augustus 2009. Akbar E. Torbat, "Financiële corruptie in Iran," California State University.)

Zuid-Afrika: Het was een oligarchie van 1948-1993.

Het werd geleid door Kaukasische afstammelingen van Nederlandse kolonisten die 20 procent van de bevolking uitmaken. Het eindigde met de verkiezing van Nelson Mandela als eerste zwarte president in 1994.

Turkije: De familie Koc is de rijkste familie van het land. Het bezit bedrijven in olieraffinaderij, bankieren, auto-productie en elektronica. Ze zijn nauw verbonden met de regerende AKP feest elite. De dynastie werd in de 1920's opgericht door Verbi Koc.