Leren over het perspectief van de eerste persoon in fictie

Een gezichtspunt in fictie betekent eenvoudigweg wie het verhaal vertelt. In het perspectief van de eerste persoon wordt het verhaal verteld vanuit het gezichtspunt van een verteller die het vanuit zijn gezichtspunt vertelt, met gebruik van "ik" of "wij" terwijl het verhaal zich afspeelt. De verteller is misschien een relatief minder belangrijk personage en observeert de actie, zoals het personage Nick in F. Scott Fitzgeralds 'The Great Gatsby', of de hoofdpersoon van het verhaal, zoals Holden Caulfield in J. D.

Salinger's "The Catcher in the Rye."

Waarom Writers First-Person Point of View gebruiken

Er zijn een aantal goede redenen om het first-person standpunt te gebruiken in fictie; correct gebruikt kan het een uiterst effectief hulpmiddel zijn voor het vertellen van verhalen. Hier zijn slechts enkele situaties waarin de eerste persoon een ideale keuze is:

• Je schrijft een fictie die, althans tot op zekere hoogte, autobiografisch is. Je wilt er zeker van zijn dat de lezer de wereld ziet die je hebt gemaakt precies zoals je hem hebt ervaren. Een voorbeeld van deze aanpak is Sylvia Plath's 'The Bell Jar', waarin de hoofdpersoon een nauwelijks verhulde versie van de dichter zelf is.
• U wilt dat de wereld die u hebt gemaakt wordt bekeken vanuit een uniek "buitenstaanders" -perspectief. Zowel 'Catcher in the Rye' als de klassieker 'To Kill a Mockingbird' van Harper Lee worden verteld vanuit het perspectief van jongeren wiens observaties van de volwassen wereld zowel naïef als doortastend zijn. Geen derde verteller of verhalenverteller van volwassenen zou dezelfde kwaliteiten aan deze verhalen kunnen toevoegen.

• U wilt dat de lezer alleen een zorgvuldig bewerkte set verhaalelementen ervaart en deze alleen vanuit een bepaald gezichtspunt ervaart. Deze techniek is zowel in de literatuur als in de genre fiction effectief. Het wordt vaak gebruikt door romanschrijvers en mysterieschrijvers om de lezer het gevoel te geven dat ze deelnemen aan het drama en de onzekerheid van de hoofdpersonen.
• U wilt de lezer misleiden en vervolgens - in sommige gevallen, tenminste - hem verrassen met een dramatische openbaring. Hoewel het mogelijk is om een ​​lezer te misleiden met de stem van een derde persoon, is het veel effectiever om dit te doen via een onbetrouwbare verteller. "Catcher in the Rye's" Holden Caulfield is een klassiek voorbeeld van de onbetrouwbare verteller. Een ander uiterst effectief gebruik van de onbetrouwbare verteller is in het vermaarde mysterie van Agatha Christie 'The Murder of Roger Ackroyd'.

Voors en tegens

Door het gezichtspunt van de eerste persoon kan een lezer zich in de buurt van een specifieke persoon voelen het gezichtspunt van het personage; het laat de lezer binnen, om zo te zeggen. Het biedt de schrijver ook een hulpmiddel om het perspectief van de lezer op de fictieve wereld vorm te geven. Het gebruik van first person kan ook eenvoudiger zijn voor beginnende schrijvers, omdat iedereen gewend is om verhalen te vertellen vanuit hun eigen persoonlijke gezichtspunt.

Het standpunt van de eerste persoon beperkt de lezer echter tot dat ene perspectief. De lezer kan alleen weten wat dit personage weet, wat het vertellen van het verhaal moeilijker kan maken, afhankelijk van de plot en andere betrokken personages.