Wat is het gezichtspunt van de tweede persoon in fictie?

Second-person-standpunt is een vorm van schrijven waarin het gezichtspunt van een verhalend werk wordt verteld in de stem van de "toeschouwer", die jij, de lezer, bent. Bijvoorbeeld, de tekst zou luiden: "Je ging die ochtend naar school."

Het gezichtspunt van de tweede persoon wordt zelden gebruikt in fictie vanwege zijn moeilijkheidsgraad. Het is moeilijk om een ​​reeks personages en een verhaal te ontwikkelen waarin de tweede persoon geschikt is.

Bovendien is het niet eenvoudig om een ​​verhaal van een tweede persoon op een langer stuk te schrijven, in tegenstelling tot een stuk dat korter is, zoals een essay van één pagina.

Voorbeelden van gezichtspunten van de tweede persoon

Ondanks de moeilijkheid zijn er enkele voorbeelden van werken die worden verteld in het perspectief van de tweede persoon. Tom Robbins 'Half In Sleep in Frog Pyjama' is een voorbeeld van een roman in de persoon van de tweede persoon. Veel van de verhalen in het boek 'Self-Help' van Lorrie Moore zijn ook geschreven in de persoon van een tweede persoon.

Dit voorbeeld van het schrijven van een tweede persoon komt uit Moore's verhaal "How to Become a Writer:"

"Het volgende semester is de schrijfprofessor geobsedeerd door schrijven vanuit persoonlijke ervaring. wat je weet, van wat er met je is gebeurd. Hij wil doden, hij wil kamperen, denk na over wat er met je is gebeurd. In drie jaar tijd zijn er drie dingen geweest: je bent je maagdelijkheid kwijtgeraakt, je ouders zijn gescheiden en je broer kwam thuis uit een bos tien mijl van de Cambodjaanse grens met slechts een halve dij, een permanente grijns genesteld in een hoek van zijn mond. "

Onderscheid maken tussen gezichtspunt van de tweede persoon van andere apparaten

Verwissel het schrijven van een tweede persoon met een schrijver die de lezer simpelweg behandelt niet. Veel belangrijke auteurs, waaronder klassieke schrijvers zoals Charles Dickens en Jane Austen, spreken feitelijk rechtstreeks tot de lezer en geven hun commentaar op de plot of personages.

Hedendaagse schrijvers van blogs en non-fictie zullen ook schrijven naar "jij" bij het aanbieden van advies of inzichten.

Een ander punt van verwarring is het onderscheid tussen tweede en derde persoon. Wanneer een schrijver de lezer aanspreekt / ondervraagt, schrijft de schrijver vanuit het gezichtspunt van de derde persoon. Bijvoorbeeld: "Geniet u net zo veel van stoofvlees als ik?" Dit is een vraag gesteld door een liefhebber van vertolkende derde personen. Aan de andere kant: "Je houdt van stoofvlees, dus je bent van plan het vanavond klaar te maken", is een gebruik van het gezichtspunt van de tweede persoon.

Waarom zou een auteur het tweede gezichtspunt kiezen?

De meeste mensen schrijven van nature in first-person of third-person omdat het heel veel moeite en intentie kost om in de tweede persoon te schrijven. Over het algemeen schrijven mensen in de tweede persoon omdat:

• zij de lezer willen onderdompelen in de ervaring van "het zijn" van de hoofdrolspeler.
• Ze willen de lezer betrekken bij een uiterst rijke zintuiglijke ervaring die het best kan worden bereikt door de lezer te dwingen zichzelf voor te stellen als onderdeel van de ervaring.
• Ze willen een bijzonder overtuigende of interessante passage schrijven die het meest effectief is wanneer ze in de tweede persoon wordt geschreven.
• Ze willen een nieuwe en andere schrijfstijl proberen.

Hoewel er zeker niets mis is met het experimenteren met elke vorm van schrijven, vereist een tweede persoon veel oefening en finesse. Wees niet verbaasd als uw eerste inspanningen eindigen met lezers die verward of gefrustreerd zijn. Alleen door je techniek te verfijnen, word je een volleerd schrijver in deze moeilijke vorm.