De belangrijkste verschillen tussen deflatie en desinflatie

Deflatie en desinflatie verwijzen naar twee zeer verschillende omstandigheden met betrekking tot de richting en verandering van algemene prijsniveaus. Deflatie verwijst naar dalende prijzen; of met andere woorden, het tegenovergestelde van in flatie (stijgende prijzen). Disinflatie verwijst niet naar de richting van de prijzen (zoals inflatie en deflatie), maar eerder naar de mate van verandering: het is een vertraging van de inflatie. In de vorm van een voorbeeld, zou deflatie een inflatie van -1% zijn, terwijl desinflatie een verandering in de inflatie zou zijn van 3% een jaar naar 2% in de volgende.

Disinflatie 101

Disinflatie is een veel voorkomende aandoening dan deflatie. Op het eerste gezicht lijkt een lagere inflatie positief - en inderdaad is het meestal voor degenen die obligaties bezitten, omdat het hun reële (na inflatie) rendement verhoogt - dat is misschien niet altijd waar. In veel gevallen betekent een dalende inflatie een afnemende groei en een hogere werkloosheid. Een zekere mate van inflatie is een positieve ontwikkeling die wijst op een economie met een redelijk goede gezondheid.

Echter, de inflatie die te snel begint te stijgen, verlaagt de waarde van contanten ten opzichte van goederen en diensten, waardoor mensen gedwongen worden te besteden in plaats van te sparen. De toegenomen uitgaven voeden meer inflatie, wat uiteindelijk kan resulteren in hyperinflatie - een uiterst ongunstige situatie die vaak gepaard gaat met sociale onrust. In een van de meest extreme gevallen wordt de hyperinflatie van de Duitse economie na de Eerste Wereldoorlog algemeen beschouwd als een factor die de ultieme macht van de nazi's aanwakkerde.

Deflatie 101

Wanneer de inflatie onder nul daalt, zou de economie zich in een staat van deflatie bevinden. Nogmaals, in het begin lijkt dit misschien een positief idee - als een kar vol voedsel vandaag $ 150 kost, wat is er dan mis met het kost $ 140 morgen? Het probleem is dat naarmate de prijzen van goederen en diensten de stijgen, de relatieve waarde van contant geld in groter wordt.

Dit leidt ertoe dat consumenten de uitgaven uitstellen, wat op zijn beurt leidt tot verdere zwakte in de economie. Dit kan leiden tot een 'deflatoire spiraal', een zichzelf versterkende cyclus waarin dalende consumptie leidt tot minder investeringen in productiefaciliteiten, wat op zijn beurt leidt tot hogere werkloosheid en een aanhoudende daling van de consumptie.

Een van de meest dramatische voorbeelden van deze vicieuze cirkel trad op tijdens de Grote Depressie, die werd gekenmerkt door dubbelcijferige deflatie op het dieptepunt. Meer recent worstelde Japan met deflatie nadat de vastgoedbubbel in 1990 barstte. Het land heeft de genormaliseerde inflatieomstandigheden niet kunnen herstellen, wat de geboorte van 'Abenomics' in 2013 tot gevolg had, of het beleid van massale stimulering en gelddruk dat door Japanse premier Shinzo Abe.

Desinflatie, deflatie en de financiële markten

Disinflatie hoeft niet noodzakelijk negatief te zijn voor de financiële markten. Aandelen kunnen en zullen vaak goed presteren wanneer de inflatie daalt. Obligaties zullen waarschijnlijk een bovengemiddeld rendement behalen in een desinflatoir scenario, aangezien dit de centrale banken minder geneigd maakt om de rente te verhogen en deze waarschijnlijker zal verlagen.

Houd er rekening mee dat desinflatie positief is als de inflatie hoog is.

Hoe dichter de inflatie op nul is, desondanks zullen markten steeds ongemakkelijker worden door desinflatie, omdat dit het spookbeeld van deflatie verhoogt.

De reden voor dit verschil is dat deflatie een uiterst destructieve voorwaarde is voor de economie en de financiële markten. Tijdens periodes van deflatie zullen de aandelenkoersen waarschijnlijk slecht presteren. Dit is niet noodzakelijk een rechtstreeks gevolg van inflatie alleen; het kan ook voortvloeien uit de andere trends die typisch gepaard gaan met deflatie (zoals een ernstige recessie, sociale onrust, enz.).

Anderzijds hebben obligaties de neiging om het goed te doen in periodes van deflatie om verschillende redenen: trage groei, afgenomen verwachtingen voor toekomstige inflatie, gunstig beleid van de centrale bank en een "vlucht naar kwaliteit" naar veiliger beleggingen. Verder betekent deflatie dat kredietverstrekkers (dat wil zeggen kopers van obligaties) leners (d.w.z. emittenten van obligaties) terugbetalen in contanten die waarde hebben verloren gedurende de levensduur van de obligatie.

De bottom line

desinflation and deflation zijn twee heel verschillende dieren. Terwijl desinflatie niet noodzakelijk destructief is zolang de absolute inflatie niveaus positief blijven, deflatie is. Houd dit verschil in gedachten wanneer u de twee termen hoort die in de financiële media worden gebruikt.