Prestatiemaatregelen voor politieagenten

Het wordt algemeen begrepen dat de politieafdelingen een grote verantwoordelijkheid hebben om hun gemeenschappen te beschermen en te bedienen, zowel op lokaal, staats- als zelfs federaal niveau. Diezelfde afdelingen hebben ook de verplichting om fiscaal verantwoordelijk te zijn voor de belastingplichtige dollars die zij uitgeven tijdens het beschermen en dienen. Zo is het belangrijk om prestatiemaatregelen, zowel voor individuele ambtenaren als voor hele agentschappen, te zien.

Historisch gezien zijn deze metingen in de vorm van makkelijk te volgen statistieken, zoals het aantal arrestaties die een officier heeft gemaakt, de beambte heeft gereageerd en reacties opgemaakt. Handhavingsactiviteiten - arrestaties, waarschuwingen en dergelijke - krijgen vaak veel aandacht.

Voor afdelingen is de criminaliteit meestal de go-to metric om de effectiviteit te bepalen, ondanks het feit dat problemen buiten de controle van een politiebureau een enorme impact kunnen hebben op misdaad in een bepaalde gemeenschap.

Wat maakt een goede politieagent?

Voor de culturen van veel departementen is de karikatuur van een goede officier een die reageert op en snel oproept, betrokken is bij proactieve handhavingsactiviteiten en produceert hoge handhavingsnummers.

Kortom, officieren die snel, efficiënt en productief zijn, worden grotendeels beschouwd als de beste performers. Wat vaak in de statistieken verloren gaat, is echter hoe effectief een individuele ambtenaar of afdeling eigenlijk is.

Er moet hier worden gezegd dat in tegenstelling tot de overtuiging dat quota-systemen, waarin officieren een aantal arrestaties moeten maken of X-nummer verkeersbewijzen schrijven, zijn min of meer niet-bestaande en vaak illegaal .

Hoewel de afdelingen zich richten op productiviteit (kwaliteit), terwijl ze de effectiviteit (kwaliteit) negeren, is het makkelijk te begrijpen hoe officieren en administrators het bericht kunnen misverstanden en op het spoor gaan door op nummers over mensen te richten.

Social Change vereist cultuurverandering voor de politie

Een steeds veranderend sociaal klimaat maakt het steeds duidelijker dat, terwijl de handhavingsinspanningen een effectief instrument zijn bij het verminderen van de criminaliteit en het bevorderen van de veiligheid, is het maar een instrument in de gereedschapskist .

Wat echt een goede ambtenaar in de ogen van het publiek maakt, is niet degene die veel tickets schrijft of veel mensen in de gevangenis plaatst, maar die het gemeenschapsgeoriënteerde politiek concept waarderen en begrijpt.

Deze officieren zijn meer dan alleen handhavingsagenten, maar opvoeders en probleemoplossers die een hoog niveau van emotionele intelligentie hebben en de zachte vaardigheden die nodig zijn om een ​​daadwerkelijk verschil te maken in hun dagelijkse interacties op en uit de baan.

Aanvullende statistieken voor politieffectiviteit

Handhaving en criminaliteitgetallen dienen nog in aanmerking te worden genomen bij het meten van prestaties.Echter, deze nummers zullen alleen een deel van de foto schilderen. Als misdaad bijvoorbeeld wordt gedaald, is het denkbaar dat de handhaving ook zal afnemen, aangezien blijkbaar minder mensen misdaden begaan.

Tegelijkertijd is het redelijk om te zien dat een initiële stijging van een criminaliteit daadwerkelijk kan aantonen dat de effectiviteit van de politie bij het publiek vertrouwd is, omdat leden van de gemeenschap zich beter kunnen rapporteren over eerder ongerapporteerde of minder gerapporteerde misdrijven.

Service-georiënteerde statistieken - zoals hulpverlening, veiligheids- en onderwijssprekingen, buurt- en zakelijke controles, en andere gemeenschapsgerichte activiteiten kunnen worden opgenomen - en aangemoedigd - in prestatiemaatregelen.

Alleen deze maatregelen kunnen een betere beeld geven van wat de echte missie van politie is (of zou moeten zijn), maar ook een grotere maatschappelijke betrokkenheid aanmoedigen om de al te schijnbare kloof tussen politie en gemeenschap te helpen overbruggen.

Politie hier om mensen te bedienen

Bijna elke ambtenaar op de weg heeft gehoord - of niet - de bekende uitdrukking "Ik betaal je salaris" van een burger die ze zijn gestopt of aangehouden.

Terwijl die verklaring definitief iemand niet uit een snelheidsbewijs krijgt, wat als er meer is aan wat die andere wetgeverhoudende burger probeert te zeggen? Is het mogelijk dat achter die stelling de gedachte is dat de politie misschien niet het soort dienst biedt dat het publiek nodig heeft of wil?

Het nummer spel zal altijd een belangrijke maatregel zijn van de politieprestaties, maar officieren zouden het goed doen om de redenen te herinneren dat ze politieagenten zijn geworden en dat ze hier zijn om de mensen te dienen, geen widgets te maken.