Onafhankelijke aannemers of werknemers?

In mijn voortdurende inspanning om u op de hoogte te houden van de verschillen tussen onafhankelijke aannemers en werknemers, heb ik een andere fiscale zaak gevonden. Deze zaak betreft massage therapeuten. Hier is het verhaal:

Tax Court Case 1: Massage Therapeuten

Massage therapeuten, cosmetologen en nageltechnici (dienstverleners) opereren op het terrein van een spa. Zij werden wekelijks 'booth rent' geheven, gelijk aan meer dan $ 80 of 25 procent van de bruto-inkomsten van het individu.

Sommigen werkte voltijds, anderen deeltijd.

Soms heeft de eigenaar geen huurprijs aangerekend, als de dienstverlener nieuw was en soms was de huurprijs niet in rekening gebracht als de dienstverlener een week afwezig was. Service providers waren vrij om te komen en gaan zoals ze kozen; de meeste hadden sleutels voor de spa.

Klanten hebben afspraken gemaakt met een receptioniste. Klanten kunnen een specifieke serviceprovider aanvragen; anderen vroegen een tijd en kregen een beschikbare dienstverlener. Betalingen werden gedaan bij de receptie en werden geregistreerd voor elke dienstverlener.

Sommige dienstverleners kregen schriftelijke afspraken, sommige waren niet. Ze moesten bepaalde licenties vasthouden, en ze betaalden voor hun eigen opleiding.

Dienstverleners kunnen het gewenste tarief berekenen, en waren vrij om korting of gratis diensten te geven. Service providers leverden hun eigen leveringen, of ze konden ze kopen vanuit de spa.

Er werden geen formulieren van W-2 ingediend voor dienstverleners, en er werden geen compensaties opgenomen op Form 941 (Employer's Quarterly Employment Tax Report) voor de betrokken jaren.

Beslissing van de belastingdienst

De belastingdienst heeft vastgesteld dat de dienstverleners geen werknemers waren, maar in feite onafhankelijke aannemers waren en concludeerden dat:

factoren die de autonomie van de dienstverleners vertegenwoor- digen hebben over factoren die de indieners van de indieners opmerken controle over hen.

De factoren die de IRS gebruikt om te bepalen of een werknemer een werknemer of een onafhankelijke aannemer is, bevinden zich allemaal in de kolom "onafhankelijke aannemer", in dit geval; bijvoorbeeld betaling, het leveren van eigen leveringen, het bepalen van eigen uren, het betalen van eigen onderwijs en het bepalen van de bedragen aan klanten.

Tax Court Case 2: De zaak van de vrachtwagenbedrijf

Het bedrijf (we noemen het "P Trucking") bezat de vrachtwagens die aan een ander bedrijf werden verhuurd. P Trucking was nodig om de chauffeurs te voorzien, en te leiden, toezicht te houden, te betalen, discipline te geven en ze te ontladen. P Trucking bepaalt de dagen en uren per dag die de bestuurders hebben gewerkt, en de volgorde van afhalen en bezorgen. Het bedrijf moest ook de rijbewijzen van de chauffeurs bewaken.

P Trucking's overeenkomst met elke chauffeur verklaarde uitdrukkelijk dat de chauffeur een onafhankelijke aannemer was, niet een werknemer en dat P Trucking "de bestuurder niet op welke manier dan ook." P Trucking betaald de bestuurders een percentage van het bruto loon per lading. Zij waren niet verplicht om op een dag of route te werken, en de overeenkomst kan te allen tijde door een van beide partijen worden beëindigd. De bestuurders betalen voor hun eigen handschoenen, handgereedschap, maaltijden en tol. P Trucking betaald voor de vrachtwagens en voor alle bijbehorende truck operationele en onderhoudskosten. P Trucking stuurt niet de exacte routes die de chauffeurs namen, zolang de leveringen werden gemaakt. De chauffeurs hebben afgesproken om verantwoordelijk te zijn voor de betaling van inkomstenbelasting, sociale zekerheid / Medicare, en werkloosheidsvergoeding; Zij kregen een formulier 1099 van P Trucking.

Hier zijn de factoren die de Belastingdienst heeft beoordeeld in zijn beslissing:

Control . P Trucking was in controle van het werk van de chauffeurs. De enige keuzes die door de chauffeurs werden gemaakt, waren de keuze van routes en hun betaling van tol. De Tax Court zei dat P Trucking de right had om bestuurderswerk te controleren, ook al heeft het in sommige gevallen het recht niet uitgeoefend. De Rekenkamer zei dat deze factor de werknemersstatus aangeeft.
Eigendom van werkgereedschap en uitrusting. De bestuurders hadden niet de trucks of andere benodigde apparatuur voor hun werk. De bestuurders hadden alleen hun gereedschap, die volgens het Hof "onbelangrijk" was in vergelijking met de kosten van de vrachtwagens. Deze factor heeft ook werknemersstatus aangegeven.
Risico van verlies (belegging of schuld). De bestuurders hadden geen schulden, aangezien ze geen eigendom hadden. Zij hebben ook geen investeringen in het bedrijf gehad die zij in gevaar zouden zijn om te verliezen. Dit is een belangrijke factor ten gunste van de status van de werknemers.
Recht om te beëindigen. P Trucking had het recht om de relatie op elk gewenst moment te beëindigen, net als de vrachtwagens. De Rekenkamer zei dat deze factor toonde aan dat de vrachtwagens werknemers waren.
Integrale werk in het bedrijfsleven. De werkzaamheden van onafhankelijke aannemers zijn vaak perifeer aan het bedrijf; Bijvoorbeeld, een computerbedrijf zou een schoonmaakdienst (zelfstandige aannemer) huren. Aangezien het werk van de chauffeurs integraal was bij het bedrijf, verklaarde het Hof dat dit een werkgever-werknemer relatie aangeeft.
Aard van Relatie (permanent of voorbijgaande). Onafhankelijke aannemers hebben een overgangsrelatie met een bedrijf, die slechts af en toe werkt, niet regelmatig. De chauffeurs waren vaste werknemers, die de hele tijd werkten, hoewel ze het recht hadden om banen te weigeren. Het Hof verklaarde dit als een andere factor die aangeeft dat zij werknemers waren.
Bestaande overeenstemming. De belastingdienst noteerde de schriftelijke "zelfstandige contractant" -overeenkomst tussen P Trucking en de chauffeurs, maar zei dat de overeenkomst door de overige factoren werd overschreden.

Bepaling van het Hof
Zoals u op elk punt kunt uitspreken, heeft de Belastingdienst vastgesteld dat de chauffeurs "gemeenschappelijke recht werknemers" waren en dat de betalingen die aan hen werden betaald loon waren en onderworpen zijn aan federale arbeidsbelasting.Merk op dat het bestaan van een contract niet genoeg is. De IRS en de Belastingdienst kijken veel factoren naar de bepaling van de werknemer of de onafhankelijke contractantstatus.

Disclaimer: De informatie in dit artikel en op deze site is voor algemene doeleinden en is niet bedoeld om belastingadvies te zijn. De IRS en de belastingdienst beschouwen elk geval op zichzelf en elke zaak is anders. Als u zich afvraagt of uw werknemers niet geklasseerd zijn, kunt u een IRS-bepaling vragen door het formulier SS-8 in te dienen.

Referenties: T. C. Memo 2010-239, T. C. Memo 2007-66