Identiteitsdiefstal en georganiseerde misdaad

Veel identiteitsdieven hebben een persoonlijke verbinding met de slachtoffers, en ze kunnen zelfs familieleden, vrienden, werkgevers of werknemers zijn. Niet allen doen echter, omdat ze ook totaal vreemdelingen kunnen zijn die je mail hebben gestolen, door je prullenbak gegaan hebben of zelfs uit een vreemd land komen.

Waarom doen deze criminelen dit? Mensen die identiteitsdiefstal beoefenen worden meestal aangedreven door geestelijke ziekte, wanhoop of hebzucht. Sommigen zijn echter ook georganiseerde criminelen die zullen doen wat nodig is om het geld van anderen te stelen.

Hackers over de hele wereld gebruiken tools om toegang te krijgen tot databases die waardevolle informatie bevatten, zoals:

• Geboortedatums
• Creditcardnummers
• Sociale veiligheidsnummers
• Huis- en zakelijke adressen < Bankrekeninggegevens
• Deze mensen breken in de netwerken die deze informatie opslaan, de gegevens stelen en vervolgens gebruiken om bestaande accounts over te nemen. Op slechts een dag kunnen ze wijzigingen aanbrengen op een creditcardaccount van een slachtoffer, geld overmaken en zelfs alles nemen.

Een van de meest beruchte cybercriminelen in de geschiedenis is Albert Gonzalez. Hij begon met het bewind van cyber terreur op 12-jarige leeftijd toen zijn thuiscomputer met een virus werd besmet. Door te leren hoe hij zijn computer beschermt tegen invasie, leerde hij ook hoe ze een winst zouden kunnen maken.

Op 14-jarige leeftijd was Gonzalez regelmatig gestolen accountinformatie om dingen online te kopen. Hij haastte uiteindelijk op de servers in NASA, en zelfs na een bezoek van FBI-agenten op zijn school, ging hij niet langzamer.

Gonzalez werd uiteindelijk gearresteerd op 22-jarige leeftijd bij een geldautomaat. Hij had een pruik van een vrouw, had een valse neusring en gebruikte meerdere betaalkaarten om geld te verdienen. De politie realiseerde zich al snel wie hij was en had de leider van een cyberbende in hun greep.

Na zijn arrestatie overtuigde de politie Gonzalez om zijn bende aan te zetten, maar hij was ook een dubbele agent van soorten.

Terwijl de autoriteiten andere cybercriminelen opvangen, stond hij voortdurend, en trok zelfs een regeling uit om in het netwerk van geldautomaten bij 7-Eleven te zijn.

Toen alles werd gezegd, kreeg Gonzalez een 20-jarige gevangenis gestuurd en bleek dat hij toegang had tot meer dan 180 miljoen debet- en creditcardrekeningen.

Hoe hacking is gedaan

Dus hoe horen mensen zoals Gonzalez anderen? Ze gebruiken een aantal verschillende hardware en software, bekend als penetratie-test tools, om eventuele gaten in een netwerk te zoeken. Deze gaten kunnen worden gevonden in een besturingssysteem of internetverbinding. Hackers zoeken ook vaak naar kwetsbaarheden binnen internet browsers.

Ongeveer 15 jaar geleden begonnen criminelen virussen te creëren die in een computer, verwijderde bestanden of crashed harde schijven kwamen.Vandaag is dit niet meer het geval. Hackers willen deze dagen vlot verlopen, en de virussen kunnen slapend in de harde schijf zitten totdat ze op een of andere manier geactiveerd worden. Zo kan een moderne Trojan een ontwerp hebben dat detecteert wanneer de slachtoffers online banking doen. Op dit punt slaan ze op.

Een virus kan gemakkelijk een computer aanval zonder de operator te weten dat hij gewoon een website bezoekt, een link in een e-mail klikt of een bepaald programma downloadt.

Dit zijn de meest voorkomende manieren om een ​​virus op je computer te krijgen, maar er zijn veel andere. De laatste studies moeten dat het aantal computervirussen de afgelopen jaren vierdubbel hebben. Daarnaast zullen de criminele hackers technologie gebruiken die gloednieuw is en evolueren in een sneller tempo dan de technologie die wordt gebruikt door degenen die de virussen proberen te stoppen. Daarom moeten we alles doen om onze computers te beschermen tegen virussen.