Hoe gaat het met de effectiviteit van de obligatiefondsen?

Obligatiesduur is een beleggingsconcept dat weinig gemiddelde beleggers echt begrijpt, maar het kan een zinvolle impact hebben op hoe uw obligatiefondsen- of vastrentende portefeuille ten opzichte van de obligatiemarkt in zijn geheel presteert. Investeerders hebben de neiging om zich te onthouden van discussies over de duur van de obligatie omdat de onderliggende wiskunde relatief moeilijk is. Het goede nieuws is dat als je eenmaal de wiskunde verloopt, het onderliggende concept van duur snel begrijpt.

En om de duur van de obligaties goed te benutten, moet u het niet berekenen. U hoeft het concept gewoon te begrijpen. Maar voordat u de duur verder bespreekt, overweeg dan een andere obligatie term in verband met duur: huidige waarde.

Wat is de huidige waarde?

Huidige waarde is wat een investering waard is op het moment van evaluatie. Het staat in tegenstelling tot de waarde die de investering kan hebben in een toekomstige periode nadat het voordeel heeft gehad uit samengestelde rente. Het erkent dat beleggers de toekomstige waarde van een investering korting. Hoewel tien jaar vanaf nu een bedrag dat jaarlijks wordt geïnvesteerd op 6 procent, veel meer zal zijn dan de initiële investering, leggen beleggers korting op geld verdiend in de toekomst. Het basisidee is dat geld dat volgend jaar wordt ontvangen, minder waard is dan geld in de hand nu en geld dat het jaar verdiend is, dat het nog minder waard is. Welke zou u liever: $ 100 in uw zak nu of de belofte van $ 100 ontvangt u in drie jaar?

Bij het beoordelen van hoeveel toekomstige contanten de moeite waard zijn, gebruiken beleggers een "disconteringsvoet" - meestal geldende rentetarieven. In een reeks cashflows - zoals beleggers van een obligatie ontvangen - dit stelt de belegger in staat om een ​​waarde op te stellen op elke contante betaling die hij of zij ontvangt. Hoe hoger de discontovoet, hoe minder de toekomstige kasstromen zijn de moeite waard.

Hoe lager de discontovoet, des te groter hun waarde e.

Wat is de duur?

Voor individuele beleggers wordt de duur vooral gebruikt als maatstaf voor de gevoeligheid van een obligatiefonds tegen de geldende rentetarieven. Het is gedefinieerd als het gewogen gemiddelde van de betalingen die een belegger in de loop der tijd zal ontvangen, verdisconteerd tegen de huidige waarde van de obligatie.

De duur, die uitgedrukt wordt in jaren, meet in hoeverre de prijs van een obligatie stijgt of daal wanneer de rente verandert. Hoe langer de duur, hoe groter de gevoeligheid voor de rente verandert. Hieruit kan u concluderen dat u onmiddellijk na de aankoop van een 30-jarige obligatie de grootste looptijd heeft en de looptijd naar beneden loopt. Op dezelfde manier hebben kortere termijn obligaties een initiële duur - gevoeligheid voor renteveranderingen - dat is minder dan de initiële duur van langlopende obligaties.Duur is dan een bepaalde uitdrukking van de volatiliteit.

Het effect van de looptijd op obligatiefondsen

Duur, die uitgedrukt wordt in jaren, is een term die beleggers zullen ondervinden bij de beoordeling van beleggingen in beleggingen in beleggingen in beleggingen in beleggingen in beleggingen. Fondsbeheerders zeggen meestal dat hun portefeuille overgewicht of lang is, waardoor hun duur hoger is dan die van de benchmark van het fonds.

Als alternatief kan de portefeuille "ondergewicht" of "kort" duur zijn.

Duur heeft invloed op de relatieve prestatie van de obligatiefondsen of een portefeuille van individuele obligaties. Een portefeuille met een looptijd boven de benchmark kan naar verwachting beter dan de benchmark presteren als de tarieven vallen en onderpresteren als de tarieven stijgen. Omgekeerd zal een portefeuille met een beneden benchmarkduur meestal beter presteren als de tarieven stijgen, en onderpresteren wanneer de tarieven vallen. Nogmaals, dit is een bepaalde mate van volatiliteit en dus van risico, maar niet de enige.

Andere factoren hebben ook invloed op de portefeuilleprestaties; met name de specifieke marktsegmenten waarin het wordt geïnvesteerd - de looptijden van de fondsen voor rommelfondsen zullen de looptijden van schatkistfondsen met vergelijkbare looptijden overschrijden. Let ook op dat die duur als een momentopname moet worden beschouwd, in plaats van een permanent aspect van de strategie van het fonds.

Voor managers van actief beheerde fondsen is de duur een bewegend doel. Sommige managers zullen hun portefeuilles actief verplaatsen rond het benchmarkdoel in reactie op marktontwikkelingen. ontwikkelingen in de markt. Als gevolg daarvan moet elk duurnummer van een gedateerde bron, zoals een Morningstar-rapport of een jaarverslag van het fonds, beschouwd worden als een momentopname in plaats van een permanent aspect van de strategie van het fonds.

De uitzondering is wanneer een fonds een specifiek mandaat heeft om te investeren in een bepaalde positionering. Bijvoorbeeld, veel onderlinge fondsen en beursgenoteerde fondsen bevatten "Long Duration" of "Short Duration" in hun titels. Beleggers moeten daarom alert zijn op de risico's / beloningen van dergelijke fondsen, in plaats van gewoon gebruik te maken van hun prestatie als kwaliteitsmeter. "Short duration" -fondsen kunnen over het algemeen worden verwacht dat het lagere risico / lager rendement zijn, terwijl langetermijnfondsen meestal hogere risico's en hogere rendementen hebben.

Voor investeerders is de afhaalperiode die duur - terwijl slechts één van de vele factoren die de prestatie van een vastrentende portefeuille kan beïnvloeden - iets is die de aandacht moet vestigen, aangezien het een van de belangrijkste factoren is in het risicoprofiel van eventuele obligatiebeleggingen die u zou overwegen.