Als ik een pensioen heb, moet ik minder in obligaties zetten?

Bij het beheren van pensioenrekeningen is een kritisch besluit dat u moet maken, welk deel van uw beleggingen in aandelen moet worden geplaatst, en welk deel u in obligaties moet zetten. Historisch gezien hebben de aandelen over langere perioden een hoger rendement dan obligaties gehad, maar met veel volatiliteit. Obligaties zijn voorspelbaarder, maar kunnen lager rendement leveren.

Als u een pensioen heeft, heeft u een voorspelbare, stabiele bron van inkomsten.

Sommige financiële adviseurs zouden dan ook voorstellen dat een pensioen de rol van obligaties in uw portefeuille vervult en dus als u een groter pensioen hebt, kunt u meer agressief zijn met uw beleggingen en meer toewijzen aan aandelen.

Ik zeg dat het veel meer hangt dan dat. Uw toewijzing aan obligaties moet afhangen van uw behoefte aan extra inkomsten uit uw beleggingen, niet over of u al dan niet pensioen hebt.

Hoe te verdelen op basis van uw inkomstenbehoeften

Laten we eens kijken naar twee gepensioneerden, die elk ongeveer 60.000 dollar per jaar nodig hebben om comfortabel te kunnen leven bij hun pensioen.

Pensioen 1 - Hoger pensioen

Pensioengever 1 heeft 250.000 dollar bewaard in zijn 401 (k) plan en verwacht dat de volgende inkomstenbronnen ooit zijn gepensioneerd:

• 45.000 dollar per jaar uit een pensioen
• $ 20.000 per jaar uit sociale zekerheid

Met 65.000 dollar van gewaarborgd inkomen per jaar, heeft Retiree 1 hun verwachte kosten in de pensioenbedekking. Deze gepensioneerde heeft niet de 250.000 dollar nodig in hun 401 (k) plan voor de levensonderhoud bij pensioen.

Hun beslissing over de toewijzing van obligaties moet gebaseerd zijn op verwachtingen over de rendementen en het comfortniveau met risico.

Retiree 1 kan het veilig spelen, want ze hoeven niet te schieten voor hogere rendementen. Of als Retiree 1 de natuurlijke op- en neerzetten van de aandelenmarkt begrijpt, kunnen ze 100% van hun 401 (k) aan aandelen toewijzen en trekken ze alleen jaren na goede prestaties.

Gewoon omdat ze een pensioen hebben, is het geen automatische beslissing om minder aan obligaties toe te wijzen. Het gaat om omstandigheden en persoonlijke voorkeuren. De volgende gepensioneerde ligt in een iets andere situatie.

Retiree 2 - Lagere Pensioen

Pensioen 2 heeft ook $ 250.000 bewaard in zijn 401 (k) plan en verwacht dat de volgende inkomstenbronnen ooit zijn gepensioneerd:

• $ 25, 000 per jaar vanaf een pensioen
• $ 25.000 per jaar uit de sociale zekerheid

Met $ 50, 000 van gewaarborgd inkomen, zal Retiree 2 $ 10.000 per jaar van zijn / haar besparingen moeten terugtrekken om de $ 60, 000 per jaar nodig te hebben pensioen. $ 10.000 verdeeld in een $ 250, 000 account grootte is 4%. Als de investeringen goed zijn gestructureerd, is het terugtrekken van 4% per jaar mogelijk.

Om dit te bereiken, wil Retiree 2 een gedisciplineerde reeks onttrekkingsregels volgen, wat betekent dat niet meer dan ongeveer 70% aan aandelen en niet minder dan 50% wordt toegewezen.Dit laat tussen 30% en 50% toe aan obligaties. Gepensioneerde 2 heeft een pensioen, maar de beslissing over de toewijzing aan obligaties wordt bepaald door het werk dat het geld moet vervullen - niet of er pensioen is of niet.

Omdat Retiree 2 op 401 (k) op inkomsten moet vertrouwen, hebben zij niet zoveel vrijheid om de beleggingen te verdelen zoals Retiree 1 doet.

Retiree 1 kon niets verdienen en nog steeds goed zijn. Gepensioneerde 2 heeft de 250.000 dollar nodig om voor hen te werken en een fatsoenlijk rendement te verdienen, maar tegelijkertijd kunnen ze niet te veel risico nemen en geld verliezen.

Beide gepensioneerden hebben een plan, en het plan helpt hen te laten zien hoe veel toewijzingsopties hun omstandigheden passen. De meeste gepensioneerden zouden moeten beslissen hoe hun beleggingen moeten worden toegewezen door eerst een pensioeninkomensplan te maken dat de toekomstige baan toont die het geld nodig heeft.

Laten we een beetje dieper verdiepen in hoe Retiree 2 een deel van hun $ 250, 000 aan obligaties kon toewijzen.

Hoe de obligatietoewijzing kan werken

Retiree 2 kan een deel van hun pensioengeld in obligaties beleggen door een reeks obligaties te kopen waar een specifiek bedrag elk jaar rijpt. Dit heet een obligatie ladder. Aangezien ze $ 10.000 per jaar moeten terugtrekken, zou het zinvol zijn om 10.000 dollar aan obligaties te kopen die elk jaar voor de eerste tien jaar van pensioen vervallen.

Dat zou leiden tot ongeveer $ 100.000 toegewezen aan obligaties, dat is 40% van een $ 250, 000 account. Elk jaar als de $ 10.000 volwassenen wordt, wordt het teruggetrokken en uitgegeven. Dit proces van bijpassende investeringen tot het tijdstip waarop ze gebruikt moeten worden, wordt soms tijdsegmentatie genoemd.

De overige $ 150.000 zou geheel toegewezen zijn aan aandelenindexfondsen. Korte volatiliteit zou niet uitmaken, aangezien de obligaties er zouden zijn om de huidige terugtrekkingsbehoeften te dekken. Zo is er genoeg tijd om te wachten op een aantal jaren in de aandelenmarkt. Als de voorraad in de komende tien jaar gemiddeld minstens 7% per jaar zou bedragen, zouden ze voldoende groeien dat Retiree 2 aandelen zou verkopen en meer obligaties kopen om degenen die volwassen zijn en te worden aangevuld, aan te vullen.

Laten we bijvoorbeeld een jaar later uitgaan, het $ 150, 000 gedeelte dat is toegewezen aan aandelen is gestegen met 7%, en dus is het $ 160, 500 waard. Retiree 1 zou 10.000 dollar verkopen en gebruiken om een ​​obligatie te kopen die rijpt over tien jaar. Ondertussen, met het uitgangspunt dat Retiree 1 is gepensioneerd, zou hij / zij de $ 10.000 uit de band uitgeven die in het huidige jaar verouderd is. Op deze manier zou Retiree 1 een pseudo "tienjarig pensioen" creëren, waar de aanhoudingsbehoeften voor de daaropvolgende tien jaar voortdurend gedekt werden.

Conclusie? Het hangt af van

Het pensioen brengt extra zekerheid op uw pensioenjaren. Maar het betekent niet automatisch dat je moet veranderen hoe je je andere beleggingsrekeningen toewijst. Uw beleggingsallocatie moet worden gedreven door uw financieel plan en het geprojecteerde gebruik van uw fondsen.